Φώτης Σχοινᾶς - Ὁ ἅγιος Πορφύριος καὶ ἡ ἀρχαία ἑλληνικὴ γλῶσσα

Ὁ ἅγιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης εἶναι ἕνας σύγχρονος ἅγιος καὶ μάλιστα ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους ἁγίους ὅλων των ἐποχῶν, ὅπως ἀποφάνθηκε σύγχρονος ἐπίσκοπος. Ὄχι ἕνας ἁπλὸς ἅγιος, ἀλλὰ ἕνας ἅγιος σχεδὸν πάνσοφος μὲ τὴ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὅπως ἔχει γραφεῖ «ὁ πατὴρ Πορφύριος κατεῖχε νοῦ δυνάμενο νὰ ὑπερίπταται πάνω ἀπὸ τοὺς οὐρανοὺς καὶ νὰ κατέρχεται ἕως τὶς ἀβύσσους, νοῦ παντοδύναμο μὲ τὴ Θεία Δύναμη, παντεπόπτη μέσα στὸ θεῖο Φῶς, παντογνώστη μέσα στὴν ἔνθεη Γνώση. Μὲ τὴν ἐνορατική του δύναμη, τὰ τοῦ ἀνθρώπου, τὰ ὁποῖα δὲν γνωρίζει “εἰ μὴ τὸ πνεῦμα τὸ τοῦ ἀνθρώπου”, ἐκεῖνος τὸ γνώριζε μὲ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ». (Χρυσοστόμου Μοναχοῦ Διονυσιάτου, Θεὸς Λόγος καὶ ἀνθρώπινος λόγος, Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Διονυσίου, Ἅγιον Ὅρος 1998, σελ. 449).

Ορθόδοξη Εκκλησιολογία και Ορθόδοξη Πολιτειολογία

Γεώργιος Παύλος

Καθηγητής Φυσικής και Φιλοσοφίας, ΔΠΘ

Σεβαστοί και άγιοι επίσκοποι, πατέρες και μητέρες,

Αυτή η επιστολή προς εσάς, εκφράζει τον πόνο της καρδιάς μας για τον λαό μας, την πίστη του, τον πολιτισμό του και την ιστορία του.

Όλα όσα ακολουθούν, γράφονται υπό την έννοια πρώτον, ότι στην εκκλησιαστική και πνευματική ζωή είναι απαράβατος κανών πως δεν δύναται και δεν επιτρέπεται να αποδώσεις ευθύνη για οιοδήποτε κακό στους άλλους και σε ουδέν, αλλά παρά μόνον εις τον εαυτό σου. Δηλαδή για όλο το κακό του κόσμου ευθύνεσαι πρωτίστως εσύ ο ίδιος. Διότι όσο περισσότερο διεισδύεις στην πνευματική σφαίρα της αλήθειας, τόσο περισσότερο καθίστασαι επιεικής προς τους άλλους και αυστηρός με τον εαυτό σου. Δεύτερον, πως εάν πρόκειται να υπάρξει οιαδήποτε αναγέννηση, πνευματική, εκπαιδευτική, πολιτική, πολιτιστική, οικονομική, στην παρούσα και υπό κρίση ελληνική κοινωνία, αυτό θα συμβεί εάν και μόνο αν επαναλειτουργήσει στην Ελλάδα ο εκκλησιαστικός κόσμος από τα υψηλότερα επίπεδα της εκκλησιαστικής ιεραρχίας έως τα χαμηλότερα επίπεδα των απλών λαϊκών χριστιανών, σύμφωνα με το πνευματικό αξίωμα ενός εκάστου. Δηλαδή, εάν υπάρξει καθολική και κυριολεκτική μετάνοια όλων.

Κοιτάζει φοβισμένο το χέρι με το οποίο κρατώ το άγιο Λείψανο..

– Γέροντα, πῶς μπορεῖ κανείς νά καταλάβη ἄν κάποιος εἶναι δαιμονισμένος καί ὄχι ψυχοπαθής;

«Χωρίς την επιστροφή στον Θεό, είναι μάταιο να ελπίζει κανείς ότι η κοινωνία θα αλλάξει..»

Ἀνάγκη ἐπιστροφῆς εἰς τὸν Θεόν – Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

~ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ σύγχρονοι ἄνθρωποι ἔχουν κάνει ἐπανάσταση ἐναντίον τοῦ Θεοῦ. Ἀρνοῦνται τίς ἐντολές τοῦ Εὐαγγελίου καί ἀκολουθοῦν πιστά τά ὅσα τούς ὑπαγορεύει ὁ διάβολος.

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΟΥΣ ΟΡΚΟΥΣ – ΤΟΥ ΑΡΧΙΜ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ

O Χριστός απαγορεύει τους όρκους

†Αρχιμ. Χαραλάμπους Δ. Βασιλόπουλου

Ο Θεάνθρωπος, όταν ήλθε αυτοπροσώπως στη Γη προ 2.000 ετών, έδωσε νέον Νόμον περί όρκου.

Με αυτόν τον Νόμον απαγορεύει τελείως τον όρκον. Το λέγει καθαρά «Εγώ δε λέγω υμίν μη ομόσαι όλως. Έστω δε ο λόγος υμών ναι ναι, ου ου» (Ματθ. 5, 34).

Και όχι απλώς το απαγορεύει, αλλά τον κηρύσσει και ως ασυμβίβαστον εις τέλειον Νόμον Του. Ο οποίος πλάθει τελείους ηθικούς χαρακτήρες. Άλλωστε ιδιαίτερο γνώρισμα των οπαδών Του είναι η φιλαλήθεια και η ειλικρίνεια.

Υπέρ αναπαύσεως Αθανασίου, Θεοδώρου και Παναγιώτας

Ο Αθανάσιος (θυμηθείτε εδώ) που έχουμε στην προσευχή μας από τις 26/9 κοιμήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα. Το ίδιο και ο Θεόδωρος (βάλαμε πριν λίγο ανάρτηση για την κόρη του που είναι πολύ στενοχωρημένη). Ας μην ξεχάσουμε και την Παναγιώτα (κλικ εδώ) που κοιμήθηκε λίγες ώρες αφού βάλαμε ανάρτηση στις 6/12. Ας προσευχηθούμε για τις ψυχές τους, αλλά και για τους δικούς τους, να τους ενδυναμώσει ο Κύριος και να αντιμετωπίσουν την απώλεια σύμφωνα με τα λόγια του Αποστόλου Παύλου:

Οὐ θέλομεν δὲ ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, περὶ τῶν κεκοιμημένων, ἵνα μὴ λυπῆσθε καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ μὴ ἔχοντες ἐλπίδα. εἰ γὰρ πιστεύομεν ὅτι Ἰησοῦς ἀπέθανε καὶ ἀνέστη, οὕτω καὶ ὁ Θεὸς τοὺς κοιμηθέντας διὰ τοῦἸησοῦ ἄξει σὺν αὐτῷ. [Ά Θεσ. δ΄ 4, 13-14]

Νέα αιτήματα προσευχής: Αριστείδης (επέμβαση), Παρασκευή (15 έτη ζωής), Ελένη (εγκεφαλικό) κ.α.

Τα αδέρφια μας μας χρειάζονται. Πολλές οι δοκιμασίες. Ας μην φοβόμαστε όμως τις δοκιμασίες. Ο Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος γράφει στην καθολική του επιστολή:

"Πᾶσαν χαρὰν ἡγήσασθε, ἀδελφοί μου, ὅταν πειρασμοῖς περιπέσητε ποικίλοις, γινώσκοντες ὅτι τὸ δοκίμιον ὑμῶν τῆς πίστεως κατεργάζεται ὑπομονήν· ἡ δὲ ὑπομονὴ ἔργον τέλειον ἐχέτω...  Μακάριος  ἀνὴρ  ὃς  ὑπομένει πειρασμόν· ὅτι δόκιμος γενόμενος  λήψεται  τὸν  στέφανον  τῆς  ζωῆς, ὃν ἐπηγγείλατο ὁ Κύριος τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν. Μηδεὶς πειραζόμενος λεγέτω ὅτι ἀπὸ Θεοῦ πειράζομαι· ὁ γὰρ Θεὸς ἀπείραστός  ἐστι κακῶν, πειράζει δὲ αὐτὸς οὐδένα. ... (Ιακ. 2-4 και 12-13)

Παρασκευή: Πάσχει από σπάνια ασθένεια και οι γιατροί της δίνουν (το πολύ) 15 χρόνια ζωής.


Αριστείδης: έκανε πρόσφατα επέμβαση και αναρρώνει. 

Ελένη: υπέστη σήμερα το μεσημέρι ελαφρύ εγκεφαλικό. Την χτύπησε στη δεξιά πλευρά (πόδι και χέρι σχεδόν έχουν παραλύσει). Οι γιατροί του νοσοκομείου, αφού την εξέτασαν και έδωσαν αγωγή, την "άφησαν" να φύγει (για την ακρίβεια αρνήθηκαν να την κρατήσουν στο νοσοκομείο για παρακολούθηση έστω και μια μέρα)... Βλέπετε έχει προχωρημένη ηλικία, οπότε τα έχει ζήσει τα χρονάκια της... Ας μην σκεφτούμε έτσι κι εμείς. Ας σκεφτούμε ότι θα μπορούσε να είναι η δικιά μας γιαγιά...! Το νοσοκομείο μπορεί να μην έχει ελεύθερα δωμάτια (;;;), εμείς όμως έχουμε αρκετά δευτερόλεπτα να διαθέσουμε για προσευχή (ιδιαίτερα αν αναλογιστούμε πόσα χάνουμε σε ανούσιες συζητήσεις και απασχολήσεις). 

Νικόλαος: πολύ άρρωστο παιδάκι

Παναγιώτης: Νέος που έχει πέσει σε κατάθλιψη

Κλαίρη: πονεμένο παιδάκι

Χρήστος: Πληγωμένος και απελπισμένος

Ιωάννης: Πονεμένος νέος, από διαλυμένη οικογένεια

Πρεσβυτέρα Ελένη: πολύ άρρωστη, ετοιμοθάνατη.

Αναστάσιος: φοβερό άγχος λόγω προβλημάτων στην εργασία.

Μαρία: νεαρό κορίτσι, που έχασε τον πατέρα της Θεόδωρο και είναι "διαλυμένη".

Κλειώ, Αναστάσιος και Μαρία: οικογένεια με φοβερά προβλήματα