"Μια μάνα με 3 παιδιά, έμεινε έγκυος στο τέταρτο...

Θεώρησε πολλά τα 4 παιδιά και πήγε στο γιατρό, να τον συμβουλευτεί για την άμβλωση...

Ο γιατρός, ευσυνείδητος και τίμιος άνθρωπος, της είπε ως επιστήμονας, τους κινδύνους που συνεπάγεται για την γυναίκα η άμβλωση.

Η γυναίκα που κι η ίδια φοβόταν την επέμβαση, στενοχωρήθηκε κι ήταν αναποφάσιστη... Δεν ήθελε να κρατήσει το παιδί, αλλά φοβόταν και την άμβλωση!!!

Τότε ο γιατρός της λέει: 

-Μην στενοχωριέστε. Υπάρχει τρόπος ν' αποφύγουμε την άμβλωση!

Έλαμψε το πρόσωπο της γυναίκας: 

-Αλήθεια γιατρέ; Πώς;

Ο Εκκλησιασμός ως υποχρέωση των Χριστιανών

Σε πολλές συζητήσεις ακούμε κάποιον να λέει: «Εγώ πιστεύω στο Θεό αλλά Εκκλησία δεν πάω» ή «εγώ έχω την Πίστη και το Θεό μέσα μου», «δε μου χρειάζεται η Εκκλησία αφού μπορώ να προσευχηθώ σπίτι μου!» ή ακόμη «Χρειάζεται βέβαια και η Εκκλησία αλλά δεν είναι το παν».

            Τι ισχύει λοιπόν; Είναι ή όχι απαραίτητος ο Εκκλησιασμός;

          
Πρέπει πρώτα απ’ όλα κανείς να αναλογιστεί: «Ποιός ήταν αυτός που δημιούργησε την Εκκλησία; Ήταν κάποιος “καλός” άνθρωπος/Χριστιανός; Κάποιος Ιερέας; Κάποιος Άγιος;»..........

Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Ὁ σύγχρονος ἥρωας τοῦ βορειοηπειρωτικοῦ ἀγῶνος γιὰ τὴν πολυπόθητη ἕνωσι μὲ τὴν μητέρα Πατρίδα, Κώστας Κυριακοῦ, ἀποκαλύπτει ἄγνωστες πτυχὲς τῆς προσωπικῆς του, καὶ ὄχι μόνον, τραγῳδίας.

Νά παραμένουμε κοντά στόν Θεό

– Γέροντα, εἶναι διαπίστωσις πολλῶν πνευματικῶν ἀνθρώπων, ὅτι ὁ κόσμος συνεχῶς χειροτερεύει. Αὐτό τό ἀπότομο κατρακύλισμα κάπου μᾶς φοβίζει.Ἐμεῖς τί μποροῦμε νά κάνουμε;

Ορίστε όλη η επιστήμη! Οδηγίες πνευματικού...

…Για την εκτέλεση όλων των κανόνων μη θλίβεσαι. 

Πώς αγαπούμε;

Δεν χρειάζεσαι την άδεια κάποιου για να τον αγαπάς, για να προσεύχεσαι γι’αυτόν, για να ξοδεύεις τα βράδια σου με την ενθύμησή του, για να τον έχεις μπροστά σου κάθε στιγμή και κάθε λεπτό.

Συγχώρηση

Γιά να μας συγχωρήσει ο Θεός, ας συγχωρούμε κι εμείς τούς ανθρώπους.

Είμαστε όλοι σ' αυτή τη γή προσωρινοί, ως φιλοξενούμενοι. Η παρατεταμένη νηστεία και η βαττολογία στην προσευχή είναι ματαιοπονία, χωρίς τη συγχωρητικότητα και το αληθινό έλεος.

Μια ακόμη ιστορία που δεν σου δίδαξαν ΠΟΤΕ.

Πέτρα σε πέταγαν τα μικρά μου τα χέρια

σ' ένοιωθα λευτεριά να ματώνεις στ' αστέρια...

Δημητράκης Δημητριάδης 14 Μαρτίου 1956: Πυροβολήθηκε από Άγγλο στρατιώτη κατά τη διάρκεια μαθητικής διαδήλωσης για την ΕΝΩΣΗ της Κύπρου με την Ελλάδα. ΙΔΙΑ ΗΜΕΡΑ, ένα χρόνο μετά, ΑΠΑΓΧΟΝΙΖΟΥΝ τον μαθητή Ευαγόρα Παλληκαρίδη που έγραψε το ποίημα για τον μικρό Δημητράκη..