Θεός, Εβραίοι και Έλληνες

Στην αρχή (בְּרֵאשִׁ֖ית beresit) ο Θεός, η Αγία Τριάδα (אֱלֹהִ֑ים Elohim), δημιούργησε από το τίποτα, ἐκ τοῦ μή ὄντος, (בָּרָ֣א bara) τους ουρανούς  (הַשָּׁמַ֖יִם hasamayim) και την γη (הָאָֽרֶץ haares). Με αυτήν την φράση, σε εβραϊκό πρωτότυπο και ελεύθερη μετάφραση, αρχίζει η αποκάλυψη του Θεού προς τον άνθρωπο, μέσα από την Αγία Γραφή.

Η σημασία του ονόματος "Γιαχβέ"

Υπάρχει μια θρησκεία που πιστεύει ότι αυτό το θέμα έχει μεγάλη σημασία για τη σωτηρία τού ανθρώπου. Είναι οι αυτοαποκαλούμενοι: "Μάρτυρες τού Ιεχωβά", οι οποίοι επέλεξαν αυτό το όνομα, επειδή "μαρτυρούν" περί αυτού τού ονόματος, ως τού "αιωνίου προσωπικού ονόματος τού Θεού". Ας δούμε λοιπόν μερικά στοιχεία για αυτό το θέμα, που για κάποιους συνανθρώπους μας αποτελεί θέμα ζωής ή θανάτου.

1. Η αρχή τού ονόματος: "Γιαχβέ"

Η αρχή τού ονόματος: "Γιαχβέ", όσον αφορά το Εβραϊκό έθνος, κατά τη μαρτυρία τής Αγίας Γραφής, ανάγεται στον καιρό τής Εξόδου τού Ισραήλ στην Αίγυπτο. Ο Θεός απεκάλυψε το όνομα αυτό στο Μωυσή, ως εξής:

Από την Συναγωγή στην Μασονία (Πρόλογος) - Διόδωρος Ράμμος

Οι περισσότερες τεκτονικές στοές, είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό, ασχολούνται με την ελληνική φιλοσοφία. Ορισμένες, μάλιστα, ονομάζονται με ονόματα Ελλήνων φιλοσόφων, όπως «Πυθαγόρας» ή με στοιχεία παρμένα από την ελληνική μυθολογία, όπως «Εννέα Μούσες». Τί σχέση υπάρχει ανάμεσα στον τεκτονισμό (ή μασονία, όπως αλλιώς ονομάζεται) και την ελληνική φιλοσοφία; Και πώς δικαιολογείται το γεγονός ότι οι μασόνοι διδάσκουν απόκρυφες εβραϊκές θεωρίες και ασχολούνται με τον εβραϊκό αποκρυφισμό, μέσω του οποίου αναβιώνει ο αρχαίος Γνωστικισμός;