Το τελευταίο διάστημα βρεθήκαμε
στην ευχάριστη θέση να δούμε με τα μάτια μας τη δύναμη της προσευχής και να
δοξολογήσουμε τον Θεό. Τρία παιδάκια (ο Γιωργάκης, η μικρή Βρυαίνη και η
Ιωάννα) σε πολύ δύσκολη και επικίνδυνη κατάσταση φαίνεται ότι επιβίωσαν από
θαύμα (δεν τα βγάζουμε ακόμα από την κατάσταση προσευχής μέχρι να περάσει ακόμα
λίγος χρόνος). Όταν πρωτοήρθαν τα αιτήματα προσευχής η αλήθεια είναι ότι και
εγώ μαζί με άλλους θεωρούσαμε όλες τις περιπτώσεις πολύ κρίσιμες... Το ίδιο
είχε συμβεί λίγο πριν και με την Ευανθία (πρόωρος τοκετός) και τον προηγούμενο
μήνα με τον Τριαντάφυλλο που κυριολεκτικά "ξεγέλασε" τον θάνατο...
όχι ο ίδιος φυσικά. Αυτή την εισαγωγή την κάνω, για να ενθαρρύνω τους
αναγνώστες μας και να υπερτονίσω την μεγάλη δύναμη και σημασία της προσευχής για τους αδερφούς μας, η
οποία είναι έργο πίστεως και απόδειξη της αγάπης μας προς τον πλησίον, άρα προς
τον Θεό. Και για να μην μιλώ άλλο εγώ σταχυολογώ τα παρακάτω από την Καινή
Διαθήκη. (δίνω σύνδεσμο σε κάθε αγιογραφικό χωρίο όπου μπορείτε να βρείτε και
την μετάφραση).
Κάνοντας διαλογισμό, καθισμένη στη στάση του λωτού και ψάλλοντας «ομ»;
Ή μήπως: κρατώντας στα δάχτυλά της ένα κομποσκοίνι και λέγοντας σε κάθε κόμπο «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με» ή «Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς» ή «άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών» (ή «αγία του Θεού» – για όποιον άγιο ή αγία έχει στο νου της);