«ΙΔΙΩ ΚΑΜΑΤΩ»: Δυο λέξεις χτίζουν μια ζωή!

άρθρο του δασκάλου Σάββα Ηλιάδη

Δυο λέξεις, γραμμένες στην αρχαία ελληνική, που καταρχάς, από μόνες τους, φαίνονται ακατανόητες.  Αυτές οι λέξεις όμως βοήθησαν, ώστε να ακολουθήσει ένας έφηβος στη ζωή του το δρόμο της φιλοπονίας και της εργατικότητας. Του έδωσαν την πρώτη ισχυρή ώθηση, για να διδαχθεί στη συνέχεια πως ο ιερός κόπος είναι πάντα ευλογημένος. Πως δεν μπορεί κανένας, όσο επιδέξιος κι αν είναι, να «αρπάξει τα γεννήματα του κόπου αυτού». Πως, όσο κι αν ενεργεί το πονηρό και το άδικο σ` αυτόν τον κόσμο, το δίκιο θα βγαίνει πάντα νικητής. Και δεν μετανόησε, που εργάστηκε έτσι σ` όλη του τη ζωή.

Το ψυχολογικό υπόβαθρο της ακαταστασίας.

Σε συνέχεια της μελέτης των Διδαχών του Αββά Δωροθέου, αναφερόμαστε στην ακαταστασία τόσο των ενηλίκων όσο και των παιδιών.

Όχι, εγώ… είμαι τρελός (αληθινή ιστορία)

Είναι στιγμές που θες να κρυφτείς στο προσωπείο που η κοινωνία σ’ έχει αναγκάσει να φοράς και στιγμές που ταπεινώνεσαι και υποκλίνεσαι στο μεγαλείο κάποιων άσημων για μας, αλλά αληθινών και μεγάλων στα μάτια του Θεού αδερφών μας.

Η ιστορία του «ρωσικού κόμματος» στην Ελλάδα

Ο ιστορικός και συγγραφέας Χαράλαμπος Μηνάογλου παρουσιάζει το ιστορικό πλαίσιο και το ιδεολογικό κλίμα επί Τουρκοκρατίας, μέσα από το οποίο γεννήθηκε το Ρωσικό Κόμμα, το μόνο αυτοφυές κόμμα ανάμεσα στούς Έλληνες από τα ξενικά, τα οποία κυριάρχησαν στην μεταεπαναστατική Ελλάδα: