Επικήδειος λόγος που εκφώνησε η Μάρω Σιδέρη για τη μητέρα της + ανακοίνωση αγρυπνίας-μνημοσύνου

Ο Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου Πανοράματος Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με την νεανική ομάδα των τέκνων των Αγίων Δημητρίου και Πορφυρίου, θα πραγματοποιήσει αυτήν την Τετάρτη 10 Ιουνίου, στις 9 το βράδυ, πανηγυρική αγρυπνία προς τιμήν του Αγίου Λουκά του Ιατρού, Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας του θαυματουργού.

Στο τέλος της Αγρυπνίας, θα τελεστεί μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής, της πολυαγαπημένης μας κ.Αθηνάς Σιδέρη και θα ειπωθούν λίγα λόγια καρδιάς για την γνωριμία μας με την ευλογημένη αυτή ψυχή.

Θα σας περιμένουμε με πολλή αγάπη.

Υ.Γ.

Παραθέτουμε τον επικήδειο λόγο που εκφώνησε η ευλογημένη κόρη της Μάρω Σιδέρη και τον οποίο είχε την καλοσύνη, να μας στείλει.

΄΄Αφιερωμένο στη δική μου Αθηνά...

Όταν πριν από ενάμιση χρόνο αποχαιρετήσαμε τον πατέρα μας ήμουν ήρεμη για τη μαμά μου ότι θα είναι καλά. Στα μάτια μου, η μαμά μου ήταν σούπερ-ηρωας, από αυτούς με τη μάγική στολή και την κάπα που φορώντας τα ξεπερνούν τους φυσικούς νόμους και το ανθρώπινο «δε γίνεται»και κάνουν τα πάντα να γίνονται.

Η ορθόδοξη Πίστη μας του Αρχιμ. Επιφανίου Κ. Χατζηγιάγκου (3ο κεφ): ΑΓΓΕΛΟΙ και ΔΑΙΜΟΝΕΣ

3.2. ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ

Οἱ ἄγγελοι καὶ τὸ ἔργο τους

Σύμφωνα μὲ τὴ διδασκαλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τὸ πρῶτο δημιούργημα τοῦ Θεοῦ εἶναι οἱ ἄγγελοι. Τοὺς ἔπλασε πρὶν δημιουργήσει τὸν ὑλικὸ κόσμο (βλ. Ἰὼβ 38,7. Κολ. 1,16).

Οἱ ἄγγελοι εἶναι ὄντα ἄυλα καὶ ἀθάνατα. Δὲν ἔχουν φυσικὲς ἀνάγκες, δὲν ὑπακούουν στοὺς φυσικοὺς νόμους καὶ εἶναι πολὺ ἰσχυρότεροι ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο (βλ. Ψαλμ. 102,20. Δ΄ Βασ. 19,35· πρβλ. Γέν. 19,11).

Οἱ ἄγγελοι εἶναι ἐπίσης ὄντα λογικὰ καὶ ἐλεύθερα ὅπως καὶ οἱ ἄνθρωποι, γι’ αὐτὸ ἔχουν τὴ δυνατότητα νὰ μένουν καὶ νὰ προοδεύουν στὸ καλό, ἀλλὰ καὶ νὰ διαλέγουν τὸ κακό. Αὐτὸ φαίνεται στὴν πτώση τοῦ Ἑωσφόρου, ποὺ θὰ δοῦμε στὴ συνέχεια.

Ὑπάρχουν ἐννέα τάγματα ἀγγέλων·  Ἄγγελοι, Ἀρχάγγελοι, Θρόνοι, Κυριότητες, Ἀρχαί, Ἐξουσίαι, Δυνάμεις, Χερουβείμ, Σεραφείμ. Εἶναι γνωστὰ τρία ὀνόματα ἀγγέλων· Μιχαήλ, Γαβριὴλ καὶ Ραφαήλ.

Παρουσιάστηκαν τρεις Άγγελοι και μου είπαν: «Κοίταξε, να μας έξετάσης από την κορυφή μέχρι τα νύχια, εάν διαφέρουμε μεταξύ μας»

Στον κόσμο είχα μιά φίλη που την έλεγαν Σοφία. Ήταν δασκάλα. Οι γονείς της ήταν πνευματικοί άνθρωποι.

Η ίδια είχε πολλά χαρίσματα, αλλά δέν πίστευε στην ‘Αγία Τριάδα. Δασκάλα και να μη πιστεύει ότι η Αγία Τριάδα είναι ομοούσιος! 

Της έλεγα: «Τι θα λες στα παιδιά;».

Πῶς ἀποδεικνύεται, ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ή μόνη ἀληθινή πίστη

+ Δημήτριος Παναγόπουλος Ἱεροκήρυκας
Ἄν σὲ ρωτήσει κάποιος:
- Πῶς ἀποδεικνύεται, ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ μόνη
ἀληθινὴ πίστη.

Τί θὰ τὸν ἀπαντήσεις;

Θὰ τοῦ πεῖς ὅτι:

Γιατί η βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος δεν συγχωρείται;

Η βλασφημία είναι βαρύτατη αμαρτία. Ο άνθρωπος ο οποίος βλασφημεί, στρέφεται αλαζονικά κατά του αγίου ονόματος του Χριστού, του Αγίου Πνεύματος ή και συνολικά της Αγίας Τριάδας και τα υβρίζει. Χωρίς καν να αναλογίζεται ότι ο ίδιος δεν είναι κάτι μεγάλο και ισχυρό, τολμά να εκφέρει από το στόμα του ύβρεις κατά του Βασιλέα του σύμπαντος, του λυτρωτή του ανθρώπου, του νικητή του θανάτου, του κήρυκα της αγάπης. Πρόκειται λοιπόν για ένα αμάρτημα κατεξοχήν μεγάλου εγωισμού και αχαριστίας, αλλά μπορεί να οφείλεται και στην κακή συνήθεια που δυστυχώς έχει επικρατήσει εδώ και πολλά χρόνια στην πατρίδα μας, να υβρίζεται ό,τι αγιότερο, και μάλιστα χωρίς λόγο.

Για τη βλασφημία συγκεκριμένα κατά του Αγίου Πνεύματος, η ερώτηση που τίθεται βασίζεται σε ένα λόγο του ίδιου του Χριστού, που είπε ότι όλα τα αμαρτήματα και οι βλασφημίες μπορούν να συγχωρηθούν στους ανθρώπους, αλλά «ὃς δ’ ἂν βλασφημήσῃ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, οὐκ ἔχει ἄφεσιν εἰς τὸν αἰῶνα, ἀλλ’ ἔνοχός ἐστιν αἰωνίου κρίσεως» (Κατά Μᾶρκον Εὐαγγέλιον, Κεφ. γ΄ 28-29), δηλαδή αν κάποιος βλασφημήσει το Άγιο Πνεύμα, τότε η αμαρτία αυτή δεν θα του συγχωρηθεί ποτέ, ούτε τώρα ούτε ποτέ στους αιώνες, και θα είναι ο άνθρωπος που βλασφήμησε το Άγιο Πνεύμα ένοχος αιώνιας καταδίκης. Δεν υπάρχει σωτηρία για τον άνθρωπο που βλασφήμησε το Άγιο Πνεύμα! (βλ. και το παρόμοιο χωρίο του Κατά Ματθαῖον Εὐαγγελίου, Κεφ. ιβ΄ 31-32)

Τι σημαίνει όμως αυτό; Και πώς μπορεί να δικαιολογηθεί το να μην συγχωρεί ο Θεός της συγχώρησης;

Η απάντηση δίνεται αν μελετήσουμε την ερμηνεία που δίνουν οι ιεροί ερμηνευτές στα λόγια αυτά του Χριστού.