Ομιλία εις τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό (Αγ. Γρηγόριος Παλαμάς)

Μικρή περίληψη ομιλίας 11: Εις τον Τίμιον Σταυρόν, την Κυριακήν της Σταυροηροσκυνήσεως. 

Την ημέραν αυτήν εορτάζεται ο Σταυρός προ του Σταυρού· αυτή είναι προτύπωσις της πραγματικής εορ­τής του Σταύρου, κατά την 14 Σεπτεμβρίου, και το εορταζόμενον γεγονός είναι προτύπωσις του Σταύρου του Χριστου. Ο Σταυρός είναι αιώνιον φαινόμενον και κανείς ποτέ δεν συνεφιλιώθη με τον Θεόν χωρίς την δύναμιν του Σταύρου. Διότι ο Σταυρός του υπήρχε πάντοτε ως προτύπωσις και προαγγελία του Σταύρου του Κυρίου. Προϋπήρχεν αναμέσον των προπατόρων, ενεργών εις αυτούς το μυστήριον του Σταυρού. Το μυστήριον του Σταυρού είναι διπλούν, σημαίνον πρώτον μεν φυγήν ημών από τον κόσμον, δεύτερον δε φυγήν των παθών από ημάς· το πρώτον είναι σταύρωσις του κόσμου δι’ ημάς, ήτοι η πραξις, το δεύτερον είναι σταύρωσις ημών δια τον κόσμον, ήτοι η θεω­ρία.

Λόγος εις την Γʼ Κυριακή των Νηστειών (της Σταυροπροσκυνήσεως) (Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

(Ευαγγέλιο: Μαρκ. η’ 34-38- θ’ 1)

Μεγάλη η δύναμη της αλήθειας! Δεν υπάρχει τίποτα ικανό στον κόσμο που να μπορεί να της αφαιρέσει τη δύναμη αυτή.

Η θεραπευτική δύναμη της αλήθειας είναι πολύ μεγάλη! Δεν υπάρχει στον κόσμο αρρώστια ή νόσημα που δεν μπορεί να θεραπευτεί από την αλήθεια.

Οι άρρωστοι που υποφέρουν κι είναι αδύναμοι, αναζητούν γιατρό για να τους δώσει την ανάλογη θεραπεία. Κανένας τους δεν ψάχνει για κάποιο γιατρό που θα τους χορηγήσει φάρμακο γλυκό και γευστικό. Όλοι τους θ’ αναζητήσουν κάποιον που θα τους δώσει φάρμακο αποτελεσματικό, είτε γλυκό θά ’ναι αυτό είτε πικρό είτε κι εντελώς άγευστο. Όσο πιο πικρό είναι το φάρμακο που σύστησε ο γιατρός κι όσο πιο περίπλοκη είναι η εξέλιξη της θεραπείας, τόσο μεγαλύτερη εμπιστοσύνη αποκτά ο γιατρός στα μάτια του αρρώστου.

Γιατί οι άνθρωποι απορρίπτουν το πικρό φάρμακο μόνο όταν το προσφέρει το χέρι του Θεού; Γιατί αναζητούν μόνο γλυκίσματα από το χέρι του Θεού; Επειδή δεν αντιλαμβάνονται πόσο σοβαρή είναι η αρρώστια της αμαρτίας τους, επειδή νομίζουν πως μπορούν να θεραπευτούν μόνο με γλυκίσματα.

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος: Στις θλίψεις να εμπιστευόμαστε στη σοφία και στη δύναμη του Θεού

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

Στις θλίψεις να εμπιστευόμαστε στη σοφία και στη δύναμη του Θεού1 Ούτε οι δαίμονες, ούτε τα θηρία που βλάπτουν τους ανθρώπους, ούτε οι κακοί άνθρωποι μπορούν να εκπληρώσουν το θέλημά τους, ώστε να αφανίσουν και να καταστρέψουν τους άλλους, αν δεν το επιτρέψει ο Θεός, που κυβερνά τον κόσμο, και αν δεν ορίσει μέχρι πιο σημείο μπορούν να βλάψουν. Γιατί ο Θεός δεν επιτρέπει να ενεργούν με απεριόριστη ελευθερία˙ γιατί αν γινόταν αυτό, δε θα μπορούσε να επιβιώσει κανένα ζωντανό πλάσμα. Ο Κύριος δεν αφήνει τα κτίσματά του να τα πλησιάσει η δύναμη των δαιμόνων και των κακών ανθρώπων και να τα βλάψουν κατά το θέλημά τους. Για τούτο να λες πάντα στην ψυχή σου: Έχω φύλακα το Θεό, που με φυλάει, και κανένα φθοροποιό κτίσμα δεν μπορεί να παρουσιασθεί μπροστά μου, παρά μόνο αν έχει την άδεια του Θεού. Πίστεψε ακόμη πως δεν τολμούν ούτε να φανούν στα μάτια σου, ούτε να σε κάνουν να ακούσεις με τ’ αυτιά σου τις απειλές τους. Γιατί, αν είχαν άδεια από το Θεό να ενεργούν απεριόριστα το κακό, δε θα χρειάζονταν τα λόγια τους για να σε φοβίσουν, αλλά θα εκπλήρωναν κατ’ ευθείαν το έργο τους σύμφωνα με το θέλημά τους.

Μιας και είμαστε φοβισμένοι, ας μιλήσουμε για το θείο φόβο...

Μιας και αυτή την περίοδο είμαστε φοβισμένοι, καχύποπτοι και πολλά άλλα (το σύστημα δουλεύει καλά...), αξίζει να αντιμετωπίσουμε αυτήν την κατάσταση προσπαθώντας να εμβαθύνουμε στην έννοια του φόβου. Σταχυολογώ μέρος του 33ου ψαλμού και προσθέτω και την ανάλυση του Αββά Δωροθέου σχετικά με το θείο φόβο. Ο Αββάς δίνει από την αρχή την απάντηση στο ερώτημα πώς θα αντιμετωπίσουμε τον φόβο... Την δανείζεται στην πραγματικότητα από τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο: 

φόβος οὐκ ἔστιν ἐν τῇ ἀγάπῃ, ἀλλ᾿ ἡ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τὸν φόβον, ὅτι ὁ φόβος κόλασιν ἔχει, ὁ δὲ φοβούμενος οὐ τετελείωται ἐν τῇ ἀγάπῃ. (Α΄ Ιω. 4, 18) 

Θα τολμήσω να επεκτείνω την ανάλυση του Αββά Δωροθέου από τον θείο φόβο στον απλό καθημερινό φόβο που νιώθουμε και να προσθέσω ότι αγάπη σημαίνει διάθεση αυταπάρνησης και αυτοθυσίας. Το παράδειγμα μας το έδωσε ο ίδιος ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός που δέχθηκε αν και Θεός να γίνει και άνθρωπος και στο τέλος να πάθει και να σταυρωθεί για εμάς. Αυτό το παράδειγμα πρέπει να μιμηθούμε, για να διώξουμε τον φόβο και να συμπεριφερθούμε ως υιοί του Θεού και όχι ως δούλοι των ανθρώπων που μας εξουσιάζουν σε αυτόν τον κόσμο (και πίσω από τους οποίους κρύβεται ο "κυρίαρχος" αυτού του φθαρτού κόσμου, ο Διάβολος).

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ: Η ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΟΡΦΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΤΗΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΠΡΟΣΚΟΠΤΑ

Σχόλιο: Αρχιερείς και ιερείς της Ελλάδας, αν δεχθείτε τη συνεχόμενη αυτή πίεση, θα μείνετε κλειστοί για πολύ καιρό π.χ. μέχρι την Πεντηκοστή. Αν δεν καταλαβαίνετε άλλη γλώσσα, κατανοήστε ότι θα χάσετε τα έσοδά σας και δεν θα μπορείτε να συντηρείτε τους ναούς σας. Επιπλέον, θα χάσετε τους πιστούς που έριχναν τα χαρτονομίσματα και θα κρατήσετε όσους ρίχνουν τα χάλκινα... Διαλέξτε στρατόπεδο πριν να είναι ανεπανόρθωτη η ζημιά. Συνειδητοποιήστε ότι όλα αυτά επιτρέπονται από τον Κύριο, για να φανεί ποιός είναι ποιός... Άλλο είναι να κρατάτε τα της Πίστεως και να σας κλείνουν με το ζόρι κι άλλο να δίνετε μόνοι σας γη και ύδωρ χωρίς μάχη (αντί άμεσων ή έμμεσων ανταλλαγμάτων).

Προς τους, Αιδεσιμωτάτους Εφημερίους, τους ευλαβεστάτους εκκλησιαστικούς Επιτρόπους και Ιεροψάλτες της Θεοσώστου Μητροπολιτικής περιφερείας Μόρφου        

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,

Πατροπαραδότως, σε δύσκολες στιγμές, περιστάσεις και ασθένειες, οι πιστοί της Εκκλησίας καταφεύγουν στις θείες Λειτουργίες, όπου, κατά τον ψαλμωδό, «Σώμα Χριστού μεταλαμβάνουσι, πηγής αθανάτου γεύονται». Άρα δεν μπορούμε εμείς οι ίδιοι, με αφορμή την παρούσα πανδημία του κορωνοϊού, να ενοχοποιήσουμε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού ως πηγή θανάτου, άπαγε της βλασφημίας!