8.2.14
Μία καθαίρεσις τίτλος τιμής
«Δυστυχώς δεν υπάρχει σήμερα Χρυσόστομος, δεν υπάρχει σήμερα Βασίλειος, δεν υπάρχει Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός. Δυστυχώς οι ολίγοι καλοί επίσκοποι που υπάρχουν είναι δειλοί, δεν έχουν σθένος ν’ αγωνισθούν. Τρέμουν τους κακούς, φοβούνται να μη καθαιρεθούν· και είναι εις θέσιν να τους καθαιρέσουν. Και ξεχνούν οι καλοί επίσκοποι, ότι μία καθαίρεσις είναι τίτλος τιμής, δι’ εκείνον ο οποίος καθαιρείται, λόγω προσηλώσεως στην πίστη. Καθηρημένος απέθανε ο Χρυσόστομος, αλλά η δόξα του είναι αιωνία μέσα στην Εκκλησία. Χίλιες φορές να καθαιρεθώ, από τοιούτους επισκόπους, και να πάω στην έρημο να κλαίω τ’ αμαρτήματά μου, παρά να ζω μέσα εδώ στην πόλη και να φιλώ την κακοήθεια και την διαφθορά»
Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης
Θα περάσει έτσι η προδοσία του Κυπριακού;
Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Το είχαμε γράψει από την αρχή ότι η επιβολή των μνημονίων και της οικονομικής και ψυχολογικής εξόντωσης του ελληνισμού σε Ελλάδα στην αρχή και στην συνέχεια στην Κύπρο, είχε σαν ένα βασικό στόχο το γενικό ξεπούλημα όλων των εθνικών θεμάτων. Δυστυχώς τώρα επαληθευόμαστε με τον πιο τραγικό τρόπο.
Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός αμνών και λύκων (όλη η αλήθεια)
Εξοικειωθήκαμε με την απατεωνιά και τους απατεώνες ως θεατές σε ταυρομαχία.
Μόνο «ολέ!» που δεν φωνάζουμε παρακολουθώντας εβδομαδιαίους αγώνες.
Εξοικειωθήκαμε και με τα δισεκατομμύρια. Και με τη βρώμα. Τόση δυσωδία
ακύρωσε την όσφρησή μας. Τόση γελοιότητα ακύρωσε την όραση. Τόση βοή
ακύρωσε την ακοή. Τόση κατάβαση ακύρωσε το βυθόμετρό μας. Υπάρχει,
άραγε, limit down, σε αποκαλούμενο από το τύπο «σκάνδαλο», που αν
ξεπεραστεί μπορεί να μας αναστατώσει; Υπάρχει πράξη που μπορεί να
κινητοποιήσει τα αντανακλαστικά του θυμού μας, να κατεβάσει το αίμα στα
νύχια; Σε ποιο άνοιγμα σκίζεται το υπερ-ελαστικό συνειδησιακό και
κριτικό μας ζέρσεϊ, όπως μας το κατάντησαν;
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)