γράφει ο Αντώνης Παπαγιάννης
«Έσπασε το φράγμα των 2 εκατομμυρίων εμβολιασμένων» διαβάζω στην κυριακάτικη Καθημερινή. Είναι μια από τις φράσεις που συνηθίσαμε να συναντούμε κάθε τόσο στην τακτική ενημέρωσή μας για την πανδημία και τις επιπτώσεις της. Πολύ πριν από αυτήν είχαμε άλλα φράγματα και όρια, όπως το «ψυχολογικό όριο» των 500 ή των 1000 μονάδων (προς τα κάτω ή προς τα πάνω) στις τιμές του χρηματιστηρίου και σε άλλες αριθμητικές παραμέτρους που έντεχνα γίνονταν ρυθμιστές της ζωής μας, είτε είχαμε σχέση με το χρηματιστήριο είτε όχι (αλήθεια, από τότε που εμφανίσθηκε η Covid έχετε ακούσει τίποτε για κινήσεις μετοχών; Πόσο σχετικά είναι όλα αυτά). Αναρωτιέμαι λοιπόν τι ακριβώς είναι αυτά τα φράγματα. Αποτελούν εμπόδια στην πορεία μας προς τα εμπρός ή προστατευτικά κιγκλιδώματα γύρω μας; Μας κλείνουν μέσα ή μας αφήνουν απ’ έξω; Σίγουρα πάντως η λέξη ‘όριο’ είναι η ορθή σε εκφράσεις όπως η παραπάνω.
