Ουάσινγκτον
Ήμασταν τυχεροί που η Γη δεν βρέθηκε στο διάβα της. Στις 22 Ιουλίου 2012, δύο εκρήξεις στην επιφάνεια του Ήλιου εκτόξευσαν γιγάντια σύννεφα σωματιδίων που ενώθηκαν και σχημάτισαν την ταχύτερη ηλιακή καταιγίδα που έχει καταγραφεί ως σήμερα.
Οι εκρήξεις ήταν δύο «εκτινάξεις στεμματικού υλικού», ή CME, οι οποίες εκδηλώθηκαν στην ίδια πλευρά του Ήλιου με διαφορά 15 λεπτών. Καταγράφηκαν από τρία σκάφη που κινούνται σε τροχιά γύρω από το άστρο, τα αμερικανικά STEREO A και B και το ευρωαμερικανικό SOHO, τα οποία προσέφεραν εικόνες που δεν θα ήταν ορατές από την οπτική γωνία της Γης.
Ο συνδυασμός των παρατηρήσεων προσέφερε μια τρισδιάστατη εικόνα του συμβάντος και επέτρεψε σε διεθνή ομάδα ερευνητών να διερευνήσει το μηχανισμό του.
Όπως αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Nature Communications, οι δύο επιμέρους καταιγίδες συνδυάστηκαν για να σχηματίσουν μια «τέλεια καταιγίδα» -ένας όρος που επινοήθηκε από τον συγγραφέα Σεμπάστιαν Γιούνγκερ για να περιγράψει το συνδυασμό παραγόντων που οδήγησε σε μια τερατώδη καταιγίδα στον Ατλαντικό τον Οκτώβριο του 1991.
Οι δύο εκρήξεις συνδυάστηκαν για να σχηματίσουν ένα ωστικό κύμα σωματιδίων που κινούνταν με ταχύτητα 3.000 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο (σημ. φυσικού: 1% της ταχύτητας του φωτός)-πέντε φορές η μέση ταχύτητα που έχουν τα ηλιακά σωματίδια όταν φτάνουν στη Γη.
Ρόλο πρέπει να έπαιξε και μια προηγούμενη CME που είχε εκδηλωθεί τέσσερις μέρες νωρίτερα, η οποία εξασθένισε το μαγνητικό πεδίο και τα σωματίδια του ηλιακού ανέμου στην περιοχή όπου θα εκδηλωνόταν αργότερα η υπερκαταιγίδα.
Αν όμως η καταιγίδα είχε βρει στην πορεία της στη Γη θα είχε προκαλέσει την ισχυρότερη γεωμαγνητική καταιγίδα που έχει καταγραφεί στην εποχή της διαστημικής εξερεύνησης. Τα σωματίδια των ηλιακών καταιγίδων μπορούν να καταστρέψουν δορυφόρους και συστήματα επικοινωνιών, ή ακόμα και να προκαλέσουν επαγωγικά ρεύματα που προκαλούν βλάβες στα δίκτυα ηλεκτροδότησης.
Η μελέτη θα μπορούσε τώρα να βοηθήσει τους επιστήμονες στην πρόβλεψη του λεγόμενου διαστημικού καιρού.
Newsroom ΔΟΛ
Σημείωση ιστολογίου "Ελληνική Ναυς": Το άρθρο είναι μεταφρασμένο και το πρωτότυπο προέρχεται από τους Los Angeles Times. Στην μετάφραση είχαν γράψει λανθασμένα ότι η ταχύτητα εκτόξευσης των σωματιδίων ήταν 3000 χιλιόμετρα ανά ώρα. Το σωστό είναι περίπου 3000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο (ή 1800 μίλια το δευτερόλεπτο). Η ταχύτητα αυτή μπορεί να μοιάζει εξωπραγματική στον απλό αναγνώστη, αλλά είναι πολύ συνηθισμένη σε τέτοια φαινόμενα. Ας σημειώσω ότι είναι μόλις το 1% της ταχύτητας του φωτός στο κενό!
Σημείωση ιστολογίου "Ελληνική Ναυς": Το άρθρο είναι μεταφρασμένο και το πρωτότυπο προέρχεται από τους Los Angeles Times. Στην μετάφραση είχαν γράψει λανθασμένα ότι η ταχύτητα εκτόξευσης των σωματιδίων ήταν 3000 χιλιόμετρα ανά ώρα. Το σωστό είναι περίπου 3000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο (ή 1800 μίλια το δευτερόλεπτο). Η ταχύτητα αυτή μπορεί να μοιάζει εξωπραγματική στον απλό αναγνώστη, αλλά είναι πολύ συνηθισμένη σε τέτοια φαινόμενα. Ας σημειώσω ότι είναι μόλις το 1% της ταχύτητας του φωτός στο κενό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.