Ο Αγιος Μαξιμος ο καυσοκαλυβης ειχε ποθο για να μαθει τη νοερα προσευχη και παρακαλουσε παντοτε την Παναγια να του χαρισει αυτο το χαρισμα!Και λοιπον του εδωσε ο θεος κατα την επιθυμια του καθως ειναι γραμμενο:”Δωη σοι Κυριος κατα την καρδια σου και πασαν την βουλην πληρωσαι”(ψαλμ ιθ’5).Φανηκε σε αυτον η Κυρια Θεοτοκος και του ειπε:”Ανεβα Μαξιμε εις την κορυφη του αθωνος δια να λαβεις το χαρισμα της νοερας προςευχης”.
Ανεβηκε λοιπον ο Αγιος στην κορυφη του Αθωνα και ελαβε το ποθουμενο,αλλα πως ανεβηκε;ανεβηκε πεινασμενος ανεβηκε διψασμενος,ανεβηκε αγρυπνισμενος,ανεβηκε ταλαιπωρημενος στο σωμα,ανεβηκε ξυπολητος,ανεβηκε με πιστη θερμοτατη,ανεβηκε με ακρα ταπεινωση και παρα πολυ ευλαβεια,ανεβηκε με καθαρη καρδια και με διανοια καθαρη,με ζωντανη ελπιδα και με θερμη καρδια.Ανεβηκε στην κορυφη και εβρεχε το εδαφος του ναου με θερμοτατα και πολλα δακρυα.Ανεβηκε αλλα ομως δεν ελαβε αμεσως το ποθουμενο.Ετσι κατεβηκε κατω στο ναο της Παναγιας λυπημενος αλλα οχι απελπισμενος και ανεβηκε παλι με περισσοτερη πιστη με περισσοτερη ευλαβεια,με περισσοτερη ταπεινωση,με περισσοτερη δεηση,με περισσοτερη ζεση,με περισσοτερη πεινα,με περισσοτερη και απλη διψα,ψυχης μαζι και σωματος και με περισσοτερα και θερμοτερα δακρυα και αποφασισε με τον εαυτο του οτι αν δεν αξιωθει το ποθουμενο,να μην αναχωρησει πλεον απο την κορυφη του Αθωνα,μητε να φαγει τιποτε,μητε να πιει τιποτε,μητε να δωσει υπνο στα ματια του,μητε στεναγμο στα βλεφαρα του καθως λεγει:”Οσιε Πατερ,ουκ εδωκας υπνον τοις οφθαλμοις σου ουδε τοις βλεφαροις σου νυσταγμον,εως ου την ψυχην και το σωμα των παθων ηλευθερωσας.Ελθων γαρ ο Χριστος συν Πατρι ,μονην παρα σοι εποιησατο”.
Αλλα αυτα ηταν οι φανεροι αγωνες του Οσιου.Τους νοητους ομως αγωνες που αγωνιζοταν με τους δαιμονες ποιος να τους διηγηθει;Διοτι οι δαιμονες οταν καταλαβαν οτι προκειται ο Αγιος να λαβει το χαρισμα της νοερας προσευχης,συγκεντρωσαν σχεδον ολα τα ταγματα των δαιμονων για να ταραξουν και να εκφοβισουν υον Αγιο,μηπως και φυγει απο τον φοβο του απρακτος,και εδειχναν οτι ορμουν εναντιον του ολο το πληθος με αλλαλαγμο και κροτο.Και αλλα μυριαδες φοβητρα,διαφορων ειδων εδειχναν στην διανοια του Οσιου για να φυγει απο το φοβο του,αλλα αυτος εμεινε ασαλευτος σαν στυλος ακλονητος,εως οτου ελαβε το ποθουμενο ως εξης:
Κατεβηκε λοιπον ατην κορυφη του Αθωνα η Κυρια Θεοτοκος βασταζοντας στην αγια της ωλενη τον χαριτωμενο Ιησου ως νηπιο,περικυκλωμενη απο αναριθμητους αγγελους,ενω η κορυφη του Αθωνα φαινοταν στον Οσιο πλατυτερη απο τον ουρανο.Και πραγματι εται φαινοταν διοτι κατεβηκε η Πλατυτερα των ουρανων μαζι με τον Υιο της και Θεο,που δεν χωραει τους ουρανους.Ο Αγιος οταν ειδε με τα ματια του την Αγια Θεοτοκο επεσε αμεσως και την προσκυνησε τρεις φορες λεγοντας σε καθε προσκυνηση”Θεοτοκε παρθενε χαιρε Κεχαριτωμενη Μαρια ο Κυριος ματα σου.Ευλογημενη συ εν γυναιξι και ευλογημενος ο καρπος της κοιλιας σου,οτι Σωτηρα ετεκες των ψυχων ημων”
Και τοτε του εδωσε η μητερα του Εμμανουηλ τον Αγιο Αρτο με το αμολυντο Χερι της,τον οποιο αφου ελαβε ο Οσιος με ευλαβεια τον εφαγε αμεσως.Και η μεν Κυρια Θεοτοκος εγινε αμεσως αφαντη,ενω αυτος μολις εφαγε τον Αγιο Αρτο,καταλαβε αμεσως στην καρδια του τον αναβρασμο της νοερας προσευχης.Απο κεινη την ωρα,και οταν ηταν ξυπνιος και οταν κοιμοταν ο Οσιος εβραζε η ευχη μες στην καρδια του και γλυκαινε την ψυχη,θερμαινε την καρδια Και φωτιζε τα νοερα του ματια.Γιαυτον το λογο,επειδη εγινε φωτισμενος,εβλεπε με τα φωτισμενα ματια του στον καιρο της συννεφιασμενης και σκοτεινης νυχτας τοσο πολυ,σαν να ελαμπε ο φωτεινος ηλιος,και πολλες φορες πετουσε στον αερα με το σωμα σαν φτερωτος αετος!Αυτα εγιναν στον Αγιο Μαξιμο Καυσοκαλυβη!
Ο λογος αποκαλύπτει οτι το χαρισμα της νοερας προσευχης,δινεται σε εκεινον που ανεβαινει στην κορυφη του Αθωνα,δηλαδη σε αυτον που ζει ζωη αμεμπτη,υψηλη,καθαρη και κοπιαστικη στο σωμα και απαρηγορητη,αλλα στη ψυχη αναπαυτικη και παρηγορητικη,ζωη τετοια που υψωνει το νου ατον ουρανο,καθως ειναι υψωμενη στα συννεφα η κορυφη του Αθωνα!
Αυτη την υψηλη και ουρανια ζωη επιθυμουν οχι μονο οι καθαροι αγγελοι και η προστατιδα της καθαροτητος η Δεσποινα τους,η Μητερα του Χριστου,αλλα ακομη επιθυμει τη ζωη αυτη και ο ουρανιος και ακαταληπτος Πατηρ του Κυριου μας Ιησου Χριστου!Γιαυτο φυτευει στην καρδια του αγωνιστου το φυτο της νοερας προσευχης,το οποιο οταν ποτιζεται απο τα αεναα ναματα των δακρυων θα μεγαλωσει και θα εξαπλωθει σαν τους κεδρους του Λιβανου και θα δροσισει με τον σκιερο αερα των Θεικων λογων ολους τους καυνατιςμενους απο τον καυσωνα της αμαρτιας ανθρωπους,και θα θρεψει με τον φωτεινο και γλυκυ καρπο τους πεινασμενους απο την πεινα της θεικης εργασιας “Τους πονους”λεγει “των καρπων σου φαγεσαι,μακαριος ει,και καλως σοι εσται”(ψαλμ ρκζ’2),δηλαδη ,για τους πονους,για τους μοχθους,για τους κοπους και για τους λοιπους αγωνες που δοκιμαζεις αγωνιζομενος νυχτα μερα με τα παθη σου,μεχρι να τα ξεριζωσεις απο την καρδια σου,για να φυτευτει στην καρδια σου το φυτο της νοερας προσευχης,της νοερα μελετης,της νοερας και πνευματικης θεωριας,για ολα αυτα-λεγω-σου ετοιμαζεται στην ψυχη καρπος ουρανιος,αφθαρτος,καρπος νοερος,καρπος αιωνιος και καρπος πνευματικος,γλυκυτερος απο το μελι(ψαλμ.ιη’11)και περισσοτερος απο την αμμο της θαλασσας(πρβλ.γεν λβ’12),απο τον οποιο οποιος τρωγει ειναι μακαριος και ευτυχης,διοτι δεν θα πεινασει στον αιωνα(πρβλ.’Ιω στ’35,58),ζωντας αυτος μεσα στον Χριστο και μεσα σε αυτον ο Χριστος.Σε αυτον ανηκει η δοξα και το κρατος παντοτε.Αμην
Απο το βιβλιο”Νηπτικη θεωρια” ανωνυμου αγιορειτου
Ιερα μονη Ξενοφωντος
Αγιον Ορος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.