Ας προσέξουμε λοιπόν τούς εαυτούς μας, αδελφοί μου, ας κρατηθούμε σε πνευματική αγρύπνια, όσο ακόμη έχουμε καιρό. Γιατί παραμελούμε τους εαυτούς μας; Ας κάνουμε τίποτε καλό, για να το βρούμε βοήθεια τις ώρες του πειρασμού. Γιατί βάζουμε τη ζωή μας σε κίνδυνο; Τόσα πολλά ακούμε και καθόλου δεν νοιαζόμαστε, αλλά αδιαφορούμε. Βλέπουμε να φεύγουν από κοντά μας ξαφνικά οι αδελφοί μας και δεν ανησυχούμε, αν και ξέρουμε ότι σε λίγο και εμείς θα φτάσουμε στο θάνατο.
Δέστε, από την ώρα που καθίσαμε να μιλήσουμε μέχρι τώρα, ξοδέψαμε δυο-τρεις ώρες από το χρόνο της ζωής μας και ήρθαμε πιο κοντά στο θάνατο. Και ενώ βλέπουμε ότι χάνουμε τον καιρό μας δεν φοβόμαστε. Γιατί δε θυμόμαστε το λόγο του Γέροντα εκείνου που είπε:
"Αν χάσει κανείς χρυσάφι η ασήμι, μπορεί αντί γι αυτό να βρει άλλο. Εκείνος όμως που χάνει τον καιρό του δεν μπορεί να βρει άλλον."
Πραγματικά θα έρθει καιρός που θα ζητάμε έστω και μια ώρα από όλο αυτό το χρόνο και δεν θα τον βρίσκουμε. Πόσοι επιθυμούν να ακούσουν το λόγο του θεού και δεν τον βρίσκουν; Και εμείς τόσα πολλά ακούμε και τα περιφρονούμε και δεν βγαίνουμε από την εμπαθή κατάστασή μας . Ο Θεός γνωρίζει πόσο εκπλήττομαι για την αναισθησία των ψυχών μας! Μπορούμε να σωθούμε και δεν θέλουμε! Γιατί έχουμε τη δυνατότητα, αν θέλουμε, να κόψουμε τα πάθη μας, όσο ακόμη είναι μικρά, αλλά δεν φροντίζουμε για κάτι τέτοιο. Και τα αφήνουμε έτσι να σκληρύνουν τόσο εις βάρος μας, ώστε να φθάσουν στην πιο μεγάλη και δυνατή ακμή τους.
Γιατί όπως πολλές φορές σας είπα, άλλο είναι να ξεριζώνεις μικρό χορταράκι - επειδή αυτό αμέσως ξεριζώνεται - και άλλο είναι να ξεριζώνεις μεγάλο δέντρο.
ΑΒΒΑ ΔΩΡΟΘΕΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.