Η εικόνα που παρουσίασε και παρουσιάζει μέρος του εκκλησιαστικού κόσμου, πριν και μετά τις εκλογές, δημιουργεί μεγάλο προβληματισμό για τη στάση όλων μας. Ο διάχυτος πανικός, λες και πλησιάζει το «τέλος του κόσμου», είναι κάτι που δημιουργεί την αίσθηση ότι δεν μπορούμε να υπάρξουμε χωρίς την «κρατική προστασία», λες και είμαστε κανένα σωματείο και όχι η αληθινή Εκκλησία του Ιησού Χριστού ( Ματθ, 16:18 ) !
Τι να πούμε ; Αν με μια αλλαγή κυβέρνησης στην Ελλάδα ( και μάλιστα όχι αυτοδύναμης αλλά με τη συμμετοχή των Ανεξάρτητων Ελλήνων ) πανικόβλητοι χριστιανοί έτρεχαν υπέρ ενός κόμματος για να «μη χαθεί» η Εκκλησία ή και η ατομική περιουσία του καθενός, φοβούμενοι ότι δεν θα «αντέξουν» μια «άθεη» εξουσία , τότε τι να περιμένουμε στην εποχή που περιγράφει η Αποκάλυψη του Ιωάννη, όπου θα τίθεται ως προϋπόθεση για αγορά ή πώληση προϊόντων η προσκύνηση του Θηρίου και πιθανόν να αποκλείονται οι χριστιανοί από τη χρήση νομισμάτων ; Ποιος από εμάς,τους μεγάλους «ομολογητές» της πίστεως , μπορεί να αντέξει ; Τα δείγματα υπερβολικού φόβου δεν είναι καλός «οιωνός». Μάλλον εμείς οι φοβισμένοι χριστιανοί του 2015 θα είμαστε οι πρώτοι που προσκυνήσουμε το Θηρίο, λόγω του φόβου,αφού δεν έχουμε μάθει στα «δύσκολα» !
Το δεύτερο μείζον πρόβλημα είναι η δημόσια υποστήριξη εκκλησιαστικών προσώπων, προς το σημερινό κόμμα της αντιπολίτευσης, τη Νέα Δημοκρατία. Η ταύτιση της Εκκλησίας με ένα κόμμα ( επαναλμβανόμενο λάθος του εκκλησιαστικού κόσμου ) αποτελεί «μέγα σκάνδαλο» για τους πολίτες που ψηφίζουν άλλα κόμματα. Κάνουμε όλοι μας μεγάλη προσπάθεια να προσεγγίσουμε ανθρώπους κάθε ιδεολογίας, όχι κακοπροαίρετους ή απόλυτους, από όλους τους χώρους και την ώρα που αρχίζουν να στέκονται πιο θετικά απέναντι στην Εκκλησία, έρχεται η προεκλογική ταύτιση ορισμένων εκκλησιαστικών προσώπων με ένα κόμμα και τα γκρεμίζει όλα ! Δηλαδή, το πολιτικό κόμμα γίνεται εμπόδιο για τον Επανευγγελισμό των σύγχρονων Ελλήνων ! Κλείνουμε τη βασιλεία των Ουρανών από τους ανθρώπους ( Ματθ, κεφ.23.14 ) ! Κάνουμε τόσα κηρύγματα για την Εκκλησία που αγαπά όλους τους Έλληνες, που αντιπροσωπεύει το 98% των Ελλήνων, και μετά τα γκρεμίζουμε όλα στη προεκλογική περίοδο, αφού παρουσιάζουμε έναν «δεξιό Χριστό» που αγαπά μόνο τους «δεξιούς» ! Γινόμαστε ή όχι εμείς η ζωντανή δυσφήμιση του Χριστού και του Ευαγγελίου ;
Η Εκκλησία χρειάζεται, δηλαδή, «πολιτικούς πάτρωνες» για να προχωρήσει ; Μήπως η περίοδος των διωγμών και των κατακομβών δεν ήταν η πιο ένδοξη περίοδος της ιστορίας της Εκκλησίας μας ; Μήπως, τελικά, φοβόμαστε και τους μικροδιωγμούς και πάντα ζητάμε την «κρατική προστασία» από «πολιτικούς προστάτες» μας, που δεν έχουν πάντα αληθινή και ειλικρινή σχέση με την Εκκλησία και τα Μυστήρια ;
Ήδη ξεσηκώθηκε σάλος από την «πολιτική διαβεβαίωση» του κ. Τσίπρα, αντί του θρησκευτικού όρκου. Μήπως, άραγε, ο θρησκευτικός όρκος εμπόδισε πολλούς από τους προηγούμενους από τη λεηλασία του δημοσίου χρήματος ; Μήπως δεν υπάρχουν εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες, Ορθόδοξοι Χριστιανοί που αρνούνται στα Δικαστήρια ή όταν μπαίνουν στο Δημόσιο τον θρησκευτικό όρκο ( με την παρότρυνση πνευματικών, ιερέων κλπ ) και επιλέγουν την «διαβεβαίωση», επειδή ο όρκος αντιβαίνει στο Ευαγγέλιο ;
Ο βασικός προορισμός της Εκκλησίας να «σώσει» ΟΛΟΥΣ τους ανθρώπους ( Α΄Τιμ, κεφ 2.4) και όχι να «σώζει» κόμματα ή ατομικές περιουσίες. Και όταν λέμε όλους, εννοεί όλους, ανεξαρτήτων ιδεολογίας ή κόμματος. Εδώ και πολλά χρόνια η Εκκλησία «πλήρωσε» ακριβά τις προσωπικές απόψεις μελών της. Η Εκκλησία και οι εκπρόσωποί της δεν έχουν το αλάθητο σε θέματα που δεν είναι ΔΟΓΜΑΤΙΚΑ. Αλλά ο απλός κόσμος δεν το γνωρίζει αυτό.Μπερδεύει τις προσωπικές απόψεις ενός Επισκόπου ή ενός μοναχού με την Εκκλησία και τελικά απορρίπτει τον Ιησού Χριστό και την Εκκλησία στο σύνολο. Εδώ υπάρχει ένα ποιμαντικό πρόβλημα και εμείς ασχολούμαστε για το αν θα εκλεγεί το τάδε κόμμα ή ο τάδε βουλευτής :
Σήμερα οι θρησκευτικοί γάμοι είναι λιγότεροι από τους πολιτικούς ( άσχετα αν μετά τελούν και τον θρησκευτικό γάμοι πολλοί ). Πολλοί δεν βαπτίζουν τα παιδιά τους, δεν κηδεύονται από την Εκκλησία. Γιατί ; Φταίνε μόνο αυτοί ή μήπως και εμείς που ουδέποτε τους αγκαλιάσαμε ; Όταν μας βλέπουν αφιονισμένους, πορωμένους, ταυτισμένους με ένα κόμμα, αγκυλωμένους σε αυτό, δεν βλέπουν στη συμπεριφορά μας την αγάπη του Χριστού ! Όταν μας βλέπουν να στηρίζουμε ένα κόμμα, του οποίου η ιδεολογία από το 15ο αιώνα ευνοεί την εκμετάλλευση της Αφρικής, της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής ( μέχρι και σήμερα ) και την εξαθλίωση των ανθρώπων, στους οποίους απευθύνεται η Ορθόδοξη Ιεραποστολή, τι πρότυπα προσφέρουμε και τι εικόνα δημιουργούμε προς τα έξω ; Τι θα πει ο κόσμος ; » – Ωραίοι χριστιανοί ! Την πάρτη τους κοιτάνε, το βόλεμά τους, τα ευρώ τους, τα ακίνητά τους» ! Και ειδικά τώρα που η φτώχεια και η απόλυτη δυστυχία έχει ακουμπήσει εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες ! Ο διχασμός του ελληνικού λαού, στον οποίο- δυστυχώς- συμμετείχε μέρος του εκκλησιαστικού κόσμου, είναι ένα πλήγμα για τον ρόλο της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Έχουμε υποχρέωση, ως μέλη της Εκκλησίας, να κάνουμε πράξη αυτό που διακηρύττουμε, ότι αγαπάμε την πατρίδα και όλους τους συμπολίτες μας. Να κάνουμε όλα εκείνα που θα δείξουν σε όλους ότι κρατάμε πολιτική ουδετερότητα, ότι βλέπουμε στους άλλους όχι κάποιους «άθεους» ή «αλήτες» ή ότι άλλα κοσμητικά επίθετα στολίζουν ορισμένοι αυτούς που σήμερα ανέλαβαν την εξουσία, αλλά σαν ανθρώπους για τους οποίους πέθανε και σταυρώθηκε και αναστήθηκε ο Χριστός. Με τη στάση μας, με τη συμπεριφορά μας, με το ήθος μας, με την εντιμότητά μας, να τους δείξουμε ότι τους αγαπούμε, ότι δεν έχουμε «κομματικές αγκυλώσεις», ότι εμείς, ως ουρανοπολίτες ( είμαστε άραγε ; ) , εργαζόμαστε ανιδιοτελώς για τη πατρίδα. Με τη στάση μας να κερδίσουμε ανθρώπους για τη Βασιλεία των Ουρανών, όπως μια επίσκεψη στο Άγιο Όρος έκλεψε τη καρδιά ενός παλαίμαχου πολιτικού της Αριστεράς.
Το δίλημμα που έχουμε, μετά τις εκλογές είναι αν θα αφήσουμε την Εκκλησία να «φαίνεται» ως ένα «κομματικό παραμάγαζο ( άπαγε της βλασφημίας !) ή αντιθέτως θα δείξουμε ότι είναι το Σώμα του Χριστού που θέλει το καλό της Ελλάδας, ότι αγαπά όλους τους Έλληνες και τους θέλει κοντά της, ανεξαρτήτως κόμματος και ιδεολογίας, δηλαδή μια Μεγάλη Ορθόδοξη Εκκλησία όλων των Ελλήνων.
Ας κάνουμε την Εκκλησία ΕΝΩΤΙΚΟ παράγοντα της Ελλάδας και όχι μέρος του πολιτικού προβλήματος της χώρας.
Υ.Γ Το άρθρο αυτό απηχεί ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ απόψεις του διαχειριστή του μπλογκ και αναφέρεται στη πολιτική κατάσταση της Ελλάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.