Αμφoτεροδέξιε,
πρέπει να σου εξομολογηθώ ότι η ανάρτησή σου εκείνη, σαν από χέρι Θεού, βρέθηκε μπροστά στα μάτια μου, μια από τις δύσκολες εκείνες μέρες που ακολούθησαν της δοκιμασίας & επέδρασε μέσα μου τόσο θεραπευτικά που δεν γινόταν να μην την συμπεριλάβω στην ιστορία. Σε ευχαριστώ από καρδιάς. Τελικά ισχύει αυτό που λένε ότι ούτε μία λέξη που λέγεται (ή γράφεται) προς Δόξα Θεού δεν πάει χαμένη. Χαίρε εν Κυρίω πάντοτε!
Μαριάννα.
θυμήσου για ποια Μαριάννα μιλάμε...:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.