Απλά συγκλονιστικό...
Η κυρία Δέσποινα Εμμανουήλ Διάκου από την Κάρπαθο, έπασχε από ζάχαρο, υψηλή πίεση στεφανιαία νόσο και στο τέλος έπαθε και πνευμονικό οίδημα. Ταξίδεψε με συνοδεία της κόρης της Σοφίας, επειγόντως με c130 προς το νοσοκομείο της ρόδου, κι από τα επείγοντα μεταφέρθηκε απευθείας στην εντατική μονάδα, όπου εκεί παρέστησαν όλοι οι ιατροί της μονάδας συν της παρουσίας της κόρης της. Ένας από τους γιατρούς της ομάδας με πληροφόρησε πως η περίπτωση της μητέρας μου ήταν εξαιρετικά δύσκολη και πως έπρεπε να τα περιμένουμε όλα από στιγμή σε στιγμή. Ήμουν αρνητική στο άκουσμα του λόγου του και του απάντησα: Πως είσθε ιατρός και όχι Θεός κι ο Θεός θα πει την τελευταία κουβέντα! 9 ημέρες στην εντατική, περιττό να σας μεταφέρω με λέξεις την κακή ψυχολογία μου. Επειδή στην εντατική οι ώρες επίσκεψης είναι πολύ αυστηρές είχα αρκετές ώρες ελεύθερες. Έφυγα και πήγα στο ξενοδοχείο, εκεί συνάντησα 2 γνωστές μου φίλες οι οποίες βλέποντας την κακή κατάσταση που βρισκόμουν με ρώτησαν τι μου συμβαίνει… Τους είπα το πρόβλημα με την μητέρα μου και η μία κοπέλα με προέτρεψε να προσευχηθώ στον Όσιο Εφραίμ, έναν Άγιο που πρώτη φορά άκουγα… Ανέβηκα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και προσευχήθηκα στον Άγιο Εφραίμ… Φοβόμουν όμως να τον δω με τα άμφια και του ζήτησα αν είναι να έρθει να με επισκεφθεί να έρθει σαν απλός άνθρωπος και να γιατρέψει την μητέρα μου υποσχόμενη πως με την πρώτη ευκαιρία θα πήγαινα να τον προσκυνήσω. Την επόμενη ημέρα καθώς πήγαινα στην μητέρα μου συναντώ τον ιατρό που από την αρχή ήταν αρνητικός για την πορεία της υγεία της… Με σταμάτησε και μου είπε: Κα. Διάκου η μητέρα σας διέφυγε τον κίνδυνο… Η απάντηση στην προσευχή μου. Έπειτα από 9 ημέρες στην εντατική την έβγαλαν και την μετέφεραν στην καρδιολογική κλινική. Την ίδια ημέρα το βράδυ αργά κατέβηκα στο κυλικείο του νοσοκομείου για να καθίσω. Μέσα εκεί ήταν ένας κύριος και η κοπέλα που εργαζόταν. Κάποια στιγμή πιάσαμε την συζήτηση με τον κύριο αυτόν. Ξεκίνησε να με ρωτάει διάφορα, αλλά όταν ρωτούσα το όνομα του απόφευγε να μου το πει. Μου είπε πόσο κουρασμένος ήταν και βασανισμένος στην ζωή και σήκωσε τα μανίκια του, άνοιξε το πουκάμισο του και μου έδειξε το σώμα και τα χέρια του που ήταν σαν να πέρασαν αλυσίδες και το σώμα καμένο. Σοκαρίστηκα… Άρχισε να μου λέει για τον Όσιο Εφραίμ και τα μαρτύρια του, να μου λέει πράγματα για την ζωή μου που κανείς άλλο δεν γνώριζε. Με έπιασε ρίγος, δεν ήξερα τι συμβαίνει και ποιος είναι αυτός που ξέρει τόσα πολλά προσωπικά για εμένα. Με σήκωσε και με πήγε στο εκκλησάκι του νοσοκομείου που είναι αφιερωμένο στην Αγία Αικατερίνη για να μου γνωρίσει τον Άγιο που δεν τον ήξερα ως τότε!! Μου είπε να ανάψω κεράκι, άναψε κι αυτός και με πήγε στη εικόνα του λέγοντας μου αυτός είναι ας προσευχηθούμε. Ξαφνιάστηκα και ανατρίχιασα διότι αυτός που ήταν δίπλα μου και που απέφευγε να μου πει το όνομα του έμοιαζε καταπληκτικά με τον Όσιο που έβλεπα στην εικόνα!! Με προέτρεψε να πάω να ξεκουραστώ και πως εκείνος θα πρόσεχε την μητέρα μου. Ευγενικά του είπα πως έχουμε συγγενείς που την προσέχουν, αλλά είπε να πάω να ξεκουραστώ και πως γι’ αυτό βρισκόταν εκεί. Την επόμενη του ζήτησα να μου φέρει τον βίο του Όσιου Εφραίμ για να το διαβάσω όσο θα ‘μαι στο νοσοκομείο και θα του το επιστρέψω. Πράγματι ήρθε, με πλησίασε μου έδωσε το βιβλίο και μου τόνισε να μην το χάσω ποτέ! Το έχω σαν φυλαχτό στο σπίτι μου και όποτε το ανοίγω ευωδιάζει! Να μην ξεχάσω να πω πως στα πολλά που μου είπε τόνισε ένα προς ένα αυτά που έταξα στο Άγιο. Μα πως τα γνώριζε; Όλα πήγαν καλά, βγήκαμε από το νοσοκομείο και επιστρέψαμε στην Κάρπαθο. Κατά καιρούς η μητέρα μου είχε ακατάστατο ζάχαρο… Θυμάμαι την φορά εκείνη που τον επικαλέστηκα, αμέσως πάνω από την μητέρα μου εμφανίστηκε ένας ολόλαμπρος Σταυρός και το δωμάτιο ευωδίαζε τόσο πολύ που μου ερχόταν λιποθυμία! Ήταν ο Άγιος μου πια. Μου είχε πει: Σοφία πέρασες πολλά και θα περάσεις κι άλλα, όμως θα ‘ρθει και εκείνη η ημέρα που ο Θεός θα σου χαρίσει χαρά!! Από τότε έγινε ο προστάτης μου και ο προστάτης όλης μου της οικογένειας. Πάντοτε τρέχει σε κάθε ανάγκη, σε κάθε κίνδυνο, η παρουσία του αισθητή κάθε φορά που τον επικαλούμαστε. Άγιε μου Εφραίμ σε ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου για όλα!
Με αγάπη Χριστού Sofia Diakos
Υ.Γ
Επί 12 έτη προσπαθούσα να γράψω το θαύμα του Οσίου και δεν τα κατάφερνα, έγγραφα και έσκιζα. Πριν λίγο καιρό γνώρισα μία κοπέλα με θαυμαστό τρόπο μέσω του Οσίου Εφραίμ για να της διηγηθώ το θαύμα κι εκείνη να το συντάξει και να το αναρτήσει! Έπειτα από τόσα χρόνια, την ημέρα της γιορτής του, προς δόξαν θεού!
Θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις Αυτού.
Σύνταξη Θαύματος ομάδα Αγίου Νεκταρίου.
«…Λέγουσι δε τινες: Πίστευε και μη ερεύνα… Εγώ δε λέγω υμίν, ΕΡΕΥΝΑΤΕ τας γραφάς υμών…Γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς…»
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαραθέτω το ακριβές αγιογραφικό χωρίο,από το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, κεφ. ε΄, 39-40, στο οποίο ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός απευθύνεται προς τους Ιουδαίους που τον κατηγορούσαν, διότι έκανε θαύματα το Σάββατο:
Διαγραφή"...39 ερευνάτε τας γραφάς, ότι υμείς δοκείτε εν αυταίς ζωήν αιώνιον έχειν· και εκείναί εισιν αι μαρτυρούσαι περί εμού· 40 και ου θέλετε ελθείν προς με ίνα ζωήν έχητε ..."
"ερευνάτε τις γραφές, διότι εσείς νομίζετε ότι έτσι θα κερδίσετε την αιώνια ζωή. Και ενώ εκείνες είναι που μιλούν για μένα, ωστόσο εσείς δε θέλετε να έρθετε προς εμένα, ώστε να αποκτήσετε την αληθινή ζωή".
Στο κατά Ιωάννην, κεφ. η', 31-32
Διαγραφή31 ῎Ελεγεν οὖν ὁ ᾿Ιησοῦς πρὸς τοὺς πεπιστευκότας αὐτῷ ᾿Ιουδαίους· ἐὰν ὑμεῖς μείνητε ἐν τῷ λόγῳ τῷ ἐμῷ, ἀληθῶς μαθηταί μού ἐστε, 32 καὶ γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς.