Ετικέτες

1.9.16

Ο πολιτικός, το μέντιουμ και η δασκάλα…

ΠΑΡΑΓΓΕΛΛΩ ΣΟΙ ΕΝ ΤΩ ΟΝΟΜΑΤΙ ΙΗΣΟΥ…. Ο Χριστός νικάει τα μάγια.
Μια δασκάλα ομολογεί: Μια χρονιά βρήκα στην Πρώτη τάξη στάσιμο ένα αγοράκι. Μου φάνηκε παράξενο, γιατί πάψαμε από καιρό να αφήνουμε στάσιμους μαθητές. Ή απορία μου μεγάλωσε όταν έμαθα ότι ό πατέρας του μαθητή ήταν γιατρός καί βουλευτής. Ή μητέρα του, κύρη Υπουργού-αείμνηστου πια, αγαπημένου πολύ στην Θεσσαλονίκη,-σπούδασε στην Ελβετία ψυχολογία.
Ό Βασιλάκης, πότε ζωηρός και χαρούμενος, πότε σκεπτικός και σχεδόν κοιμισμένος, δεν ήξερε να ξεχωρίσει ούτε ένα γράμμα, ούτε έναν αριθμό.
Τά ίδια συμπτώματα παρουσίαζε καί ή αδελφή του, δύο τάξεις μεγαλύτερη. Είχε μία εξαιρετική δασκάλα, ευσυνείδητη, εργατική, μέ την όποια συνεργαζόμασταν θαυμάσια για να βοηθήσουμε τά δύο παιδιά.
Ό Βασιλάκης λαχταρούσε να μέ πλησιάσει, να μέ ακουμπήσει, να μέ χαϊδέψει, να μιλήσει μαζί μου. Λαχταρούσε να ασχοληθώ μαζί του. Τό έριξα κι εγώ στο φιλότιμο.
Άκουσε, Βασιλάκη, ό παππούς σου ήτανε Υπουργός.
Ό πατέρας σου βουλευτής. Ποιος μάς υπογράφει, ότι εσύ, δεν θα γίνεις πρωθυπουργός; Πώς θα υπογράφεις τά διατάγματα, τούς νόμους;
Έλα, αγόρι μου, να μάθουμε μαζί να διαβάζεις καί να γράφεις! Μα όλες οι προσπάθειές μου πήγαιναν χαμένες. Τό παιδί έτρεμε ολόκληρο καί έφευγε στο θρανίο του.
Πέρασε ή Πρώτη τάξη, πέρασε η Δευτέρα, καί ό Βασιλάκης καμιά πρόοδο στην μάθηση. Φθάσαμε στην Τρίτη τάξη καί ό Βασιλάκης ήταν πολύ χαρούμενος, πού μέ ξαναβρήκε. Αρχές Οκτωβρίου κάλεσα σε συγκέντρωση τις μητέρες της τάξεως για μια πρώτη συνεργασία. Ή μητέρα τού Βασιλάκη ήρθε την άλλη μέρα καί μού ζήτησε συγνώμη, πού δεν ήλθε. Ήταν, μού είπε τού Αγίου Κυπριανού, καί τό σωματείο τους είχε αρτοκλασία σε κάποια εκκλησία. Δεν ρώτησα για ποιό σωματείο επρόκειτο.
Μια μέρα έρχεται ξαναμμένη ή μητέρα ενός καλού μαθητή.
–       Κυρία Φανή, έχω να σάς πω τρομερά πράγματα. Ό γιός μου πήγε χθες μία επίσκεψη στου Βασιλάκη. ‘Ήρθε τό παιδί τρέχοντας μέ κομμένη ανάσα άπ’οσα είδε εκεί μέσα. Ξέρετε τί δουλειά κάνει ή μητέρα του;
–       Ψυχολόγος, είπα, σπούδασε στην ‘ Ελβετία.
–       Έτσι σάς είπε; Ή μητέρα τού Βασιλάκη είναι μέντιουμ. Καί ξέρετε τί κάνει; Κοιμίζει τά παιδιά της για να λύσει τά προβλήματα των πελατών της. 
Τό είδε ό γιός μου καί κόντεψε να λιποθυμήσει στην κατάσταση πού είδε τον φίλο του. Αμέσως φωνάζω την συνάδελφο πού είχε την αδελφή του. Τά άκουσε όλα καί είπε ότι κάτι ήξερε κι αυτή. Αποφασίσαμε να ρωτήσουμε έναν πνευματικό για τό τί έπρεπε να κάνουμε. Μάς συμβούλεψε να ενημερώσουμε τον πατέρα καί να συνεργαστούμε μαζί του.
Κάθε φορά πού ό πατέρας έφευγε από την Αθήνα καί μπορούσε να μάς βρει, ερχόταν να ρωτήσει για τά παιδιά
 –      Θα σάς ζητήσω μια χάρη, τού είπα. Θα μέ βοηθήσετε να εφαρμόσουμε ένα πρόγραμμα. Για δεκαπέντε μέρες θα αναλάβετε εσείς τά παιδιά σας όλο τό εικοσιτετράωρο. Μαζί θα τρώτε, στο ίδιο δωμάτιο θα κοιμόσαστε, εσείς θα τά ετοιμάζετε για τό σχολείο, εσείς θα τά φέρνετε, εσείς θα τά παίρνετε από τό σχολείο.
Μα, δεν καταλαβαίνω. Μπορεί εγώ να λείπω, μα ή γυναίκα μου ασχολείται πολύ μέ τά παιδιά. Σπούδασε, ξέρετε ψυχολόγος.
–       Τό ξέρω. Μα σε μερικά παιδιά επιδρά περισσότερο ή προσωπικότητα τού πατέρα. Ό δικός μου γιός δεν παραδέχεται τίποτα από μένα. Τον γεμίζει ή παρουσία τού πατέρα του.
Σάς παρακαλώ, ακούστε με. Θυσιάστε δύο εβδομάδες αποκλειστικά στα παιδιά σας. Δεν αξίζουν περισσότερο από την σταδιοδρομία σας; Ακούστε με καί θα καταλάβετε.
Δεν πέρασαν οι δύο εβδομάδες καί βλέπω τον πατέρα να έρχεται έξαλλος.
-Κυρία Φανή, ξέρατε τί γίνεται στο σπίτι μου καί δεν μου τό λέγατε; Ξέρατε ότι τά παιδιά μου υπηρετούσαν τούς δαίμονες; Πώς να τά φωτίσει ό Θεός να μάθουν γράμματα; Έμεινα στο σπίτι μου. Έκανα τον ανήξερο. Κρυβόμουν ή έλεγα πώς θα βγω έξω.
Εξακρίβωσα, ότι ή γυναίκα μου χρησιμοποιεί τά παιδιά στο επάγγελμα της. Έγινα έξαλλος, βγήκα από τά ρούχα μου. Την απείλησα μέ διαζύγιο. Θα πάρω τά παιδιά μου καί θα φύγω στην Αθήνα.
-Να μην κάνετε τίποτε από αυτά. Να μείνετε στο σπίτι σας. Καί στην επιστήμη σας. Προκειμένου να θυσιάσετε την οικογένειά σας, χίλιες φορές να θυσιάσετε την πολιτική σας καριέρα. Ευτυχώς μέ άκουσε.
Φθάσαμε στην τετάρτη τάξη. Βρίσκω έναν Βασιλάκη αγνώριστο. Έτριβα τά μάτια μου. Διάβαζε καλύτερα από κάθε άλλο παιδί. Έγραφε κάτι εργασίες, κάτι εκθέσεις αλάνθαστες καί μέ εξαιρετικό περιεχόμενο. Έπαιρνε μέρος σε όλα τά μαθήματα. Απόκτησε προσωπικότητα, αυτοπεποίθηση, οντότητα. Έλαμπε ολόκληρος. Άλλη μορφή, άλλη ματιά, άλλη σκέψη. Ελεύθερος άνθρωπος. Τά ίδια ακριβώς συνέβαιναν καί μέ την αδελφή του.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ  Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΝΙΚΑΕΙ ΤΑ ΜΑΓΙΑ. 60 ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΑΓΙΑΣ. ΑΡΧΙΜ.Π. ΠΑΥΛΟΣ ΝΤΑΝΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.

Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.