ο Κωνσταντίνος Άννινος (Υ.Ι.Ν.)
Σχόλιο: Αυτά τα πρότυπα πρέπει να διδάσκονται στα σχολεία μας και όχι πρότυπα που φθείρουν τις διαχρονικές ρωμαίικες αξίες ήθος και το ύφος που πρέπει να διέπεται η κοινωνία μας.
* του Κωνσταντίνου Μιχαλόπουλου. Το παρόν άρθρο έχει δημοσιευθεί, με κάποιες διαφορές, στην εφημερίδα "Πελοπόννησος" στις 16 Νοεμβρίου 2012.Εβδομήντα χρόνια συμπληρώθηκαν από την μοιραία εκείνη νύχτα της 16ης Νοεμβρίου 1942, όταν το υποβρύχιο "ΤΡΙΤΩΝ" χάνεται για πάντα στην αγκαλιά του Αιγαίου. Μαζί του ακολουθούν και 10 παλικάρια από το πλήρωμά του, καθώς και κάποιοι επιβάτες που μετέφερε μαζί. Ένας από αυτούς τους 19 ήταν και ο ανθυποπλοίαρχος Κωνσταντίνος Άννινος, που όπως και οι υπόλοιπο, επέλεξε να πεί και αυτός του δικό του ΟΧΙ σε αυτούς που θέλησαν να μας στερήσουν ο,τι πολυτιμότερο υπάρχει, την ελευθερία μας. Σε αυτόν τον ήρωα, γέννημα θρέμα της πόλης των Πατρών, είναι αφιερωμένο το παρακάτω άρθρο, ως ελάχιστος φόρος τιμής στην θυσία του. Και εμείς με την σειρά μας ας αποδείξουν ότι δεν ξεχνάμε τους ήρωες της πόλης μας.
ο Κωνσταντίνος Άννινος (Υ.Ι.Ν.)
Ο Κωνσταντίνος Άννινος του Γεράσιμου γεννήθηκε στην Πάτρα την 1η Ιανουαρίου 1917. Εισήλθε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων (ΑΜ 645) στις 14 Οκτωβρίου 1935 και αποφοίτησε στις 4 Σεπτεμβρίου 1939 ως μάχιμος σημαιοφόρος, προήχθη δε σε ανθυποπλοίαρχο στις 18 Σεπτεμβρίου 1941. Υπηρέτησε σε πλοία επιφανείας, υποβρύχια και υπηρεσίας ξηράς. Κατά τη διάρκεια του ελληνοιταλικού πολέμου υπηρέτησε στο αντιτορπιλικό "ΙΕΡΑΞ", με το οποίο στα τέλη Απριλίου, λίγο πριν την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα, ακολούθησε τον ελληνικό στόλο κατά την αποδημία του στη Μέση Ανατολή. Στη συνέχεια υπηρέτησε στα υποβρύχια "ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ" και "ΤΡΙΤΩΝ" μετέχοντας σε περιπολίες στην Ανατολική Μεσόγειο και στις ελληνικές θάλασσες.
Ο ανθυποπλοίαρχος Άννινος υπηρετεί ως Δ΄ αξιωματικός του υποβρυχίου "ΤΡΙΤΩΝ" (Υ5), όταν στις 10 Νοεμβρίου 1942 ξεκινάει για νέα περιπολία, που δυστυχώς θα ήταν και η τελευταία. Στις 16 Νοεμβρίου 1942 κατά τη διάρκεια της περιπολίας του το Υ/Β ΤΡΙΤΩΝ εντοπίζει εχθρική νηοπομπή, η οποία είχε αναχωρήσει τις πρώτες πρωινές ώρες από τον Πειραιά με κατεύθυνση τα Δαρδανέλλια, στην οποία και επιτίθεται. Το "2102", όπως ονομαζόταν ένα από τα ανθυποβρυχιακά καταδιωκτικά που συνόδευαν την νηοπομπή, παίρνει την εντολή να παραμείνει στην περιοχή και να συνεχίσει την καταδίωξη του Υ/Β ΤΡΙΤΩΝ. Στη μάχη που ακολούθησε οι δύο αντίπαλοι πολέμησαν λυσσαλέα. Το "2102" εξάντλησε τα αποθέματά του σε βόμβες βυθού ενώ το Υ/Β ΤΡΙΤΩΝ υπέστει σοβαρότατες ζημιές όντας σχεδόν ακυβέρνητο. Αξίζει να αναφερθεί ότι το "2102" ήταν η πρώην θαλαμηγός "ΜΠΡΙΓΚΙΤΑ" του εφοπλιστή Ευγενίδη, που είχε επιταχθεί από τους κατακτητές τον Φεβρουάριο του 1942. Οι σκηνές που ακολούθησαν μέσα στην δίνη της μάχης ξεπερνούν κάθε φαντασία. Το Υ/Β ΤΡΙΤΩΝ έχει αναδυθεί ενώ παράλληλα το "2102" πλέει ολοταχώς κατά πάνω του σαρώνοντάς το με τα πυροβόλα του εμβολίζοντάς το στο δεξιό μέρος της πλώρης του ενώ ταυτόχρονα η ομοχειρία επιφανείας άνοιξε το πώμα και οι άνδρες υπό τον ανθυποπλοίαρχο Άννινο βγαίνουν έξω για να καταλάβουν θέσεις μάχης. Το "2102" όμως βρισκόταν σε πολύ κοντινή απόσταση και με τα πυρά του άφησε για πάντα αυτά τα νέα παιδιά στην αγκαλιά του γερό ΤΡΙΤΩΝΑ. Εκεί στα είκοσι πέντε του χρόνια το Υ/Β ΤΡΙΤΩΝ ανατράπηκε και βυθίστηκε σε απόσταση πέντε χιλιομέτρων από τις ακτές της Εύβοιας (Καφηρέας) σε στίγμα 38 μοίρες 07΄Β και 24 μοίρες 39'Α. Αξίζει να σημειωθεί ότι η σημαία του Υ/Β ΤΡΙΤΩΝ αφαιρέθηκε και παρέμεινε στην κατοχή του κυβερνήτη του "2102", υποπλοιάρχου Γκέρο Κλάινερ, η οποία και παραδόθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 1972 σε Έλληνα αξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού και σήμερα βρίσκεται στο γραφείο του Διοικητή Διοίκησης Υποβρυχίων.
Τάφος Άννινου
Ο ανθυποπλοίαρχος Κωνσταντίνος Άννινος προήχθη σε υποπλοίαρχο μεταθανάτια επ'ανδραγαθία στις 12 Απριλίου 1943 (αναδρομικά από τις 16 Νοεμβρίου 1942, ημερομηνίας της απώλειάς του επί του υποβρυχίου). Επίσης στις 22 Ιουλίου 1946 τιμήθηκε μεταθανάτια με τον Πολεμικό Σταυρό Γ΄ τάξεως για τον ηρωισμό, την αυτοθυσίαν και την ανδρείαν ας επέδειξεν καθ'όλην την διάρκεια του πολέμου πεσόν ενδόξως επί του πεδίου της μάχης κατά την καταβύθισην του υποβρυχίου ΤΡΙΤΩΝ συνεπεία εχθρικής ενέργειας. Το ναυτικό τίμησε την μνήμη του δίνοντας το όνομά του σε μια πυραυλάκατο (1971 - 2002). Το σώμα του αναπαύεται μαζί με το με το σκαρί του Υ/Β ΤΡΙΤΩΝ ενώ τιμητική πλάκα υπάρχει στον οικογενειακό τάφο στο νεκροταφείο της Παναγιάς Αλεξιώτισσας στην Πάτρα.
Πηγές
* Υπηρεσία Ιστορίας Ναυτικού (Υ.Ι.Ν.)
* Δημητρακόπουλος, Βιογραφικό λεξικό αξιωματικών Πολεμικού Ναυτικού
* Φαγκρίδας Ανάργυρος, "Υποβρύχιο Τρίτων, η δράση και το ηρωϊκό τέλος του", περιοδικό Ναυτική Ιστορία, τεύχος 1, Ιανουάριος - Μάρτιος 2005
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.