Οι συνέπειες της πολιτικής αλητείας

Του Κώστα Στούπα 

1) Οι συνέπειες  της πολιτικής αλητείας...

Εκείνο που χαρακτηρίζει έναν αλήτη όλων των εποχών είναι η μη ολοκλήρωσή του σαν άτομο, μέσα στα πλαίσια μιας οργανωμένης κοινωνίας, μια απώθηση για την κανονική συμμετοχή του στις θεμελιώδεις λειτουργικές δραστηριότητες που έχει θεσπίσει η κοινωνία στην οποία ζει. 

Ένας αλήτης ή ένας περιπλανώμενος αλήτης νοιώθει τον εαυτό του παντού ξένο. Δεν έχει συναισθηματικούς ή τοπικιστικούς κοινωνικούς δεσμούς και προσηλώσεις. Δεν έχει οικογένεια, δεν είναι ψυχικά προσκολλημένος σε ένα ορισμένο μέρος, δεν έχει επάγγελμα και στερείται βασικών μέσων συντήρησης. 

Δεν συμμορφώνει τη συμπεριφορά του στους παραδοσιακούς τρόπους και τις αξίες της κοινωνίας όπου περιπλανιέται. Η περιπλάνηση που πηγάζει από την ειδική αυτή κατάσταση είναι χαρακτηριστικό της αλητείας, αλλά όχι και το χαρακτηριστικό της γνώρισμα. 

Λεωνίδας Χριστάκης από το βιβλίο  "Η ιστορία της αλητείας”

Αν κάτι έχει απογειώσει η παρούσα κυβέρνηση είναι τα όρια της συμπεριφοράς που με απλά λόγια θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν πολιτική αλητεία.

Δηλαδή, της τακτικής να εφαρμόζει αυτά για τα οποία κατηγορούσε τους άλλους όταν τους απειλούσε με κρεμάλες ενώ δεν έλειψαν οι περιπτώσεις όπου στελέχη της υπέθαλψαν και προέτρεψαν σε λιντσαρίσματα... πολιτικά αλλά και σωματικά...

"Αν δώσουμε στα Σκόπια τον όρο Μακεδονία και τη μακεδονική γλώσσα, είναι μια μεγαλειώδης και ιστορική ήττα της Ελλάδας", ανέφερε χθες  μιλώντας στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ, ο κ. Δημήτρης  Καμμένος.

Λίγη ώρα αργότερα ο αρχηγός του κόμματος έθετε θέμα κομματικής πειθαρχίας για τους βουλευτές των ΑΝΕΛ ώστε να μην ψηφίσουν ονομασία που θα περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία, αλλά από την άλλη αρνούνταν να αποσύρει την υποστήριξή τους από τη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που προωθεί μια τέτοια λύση.  

Τουτέστιν στα λόγια άρνηση στη πράξη συναίνεση... 

Τούτοι (αμφότεροι οι κυβερνητικοί εταίροι) είναι ικανοί να τα υπογράψουν όλα οικτίροντας την αντιπολίτευση που κρατά αποστάσεις και αύριο όταν θα είναι κυβέρνηση να την κατηγορούν και να την απειλούν πάλι γιατί εφαρμόζει αυτά που οι ίδιοι υπέγραψαν.

Η στάση αυτή δεν είναι κάτι καινούργιο, για την ακρίβεια είναι το απόσταγμα της τακτικής του μετώπου του εθνολαϊκισμού στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. 

Άλλα να λένε, άλλα να ψηφίζουν, άλλα να εφαρμόζουν και εν τέλει ο κύκλος να επαναλαμβάνεται εκ νέου λέγοντας και κάνοντάς κάθε φορά τα ακριβώς αντίθετα με την προηγούμενη χωρίς τα αισθήματα της ενοχής που χαρακτηρίζουν τους ανθρώπους που διαθέτουν στοιχειώδη πολιτική υπόληψη και ηθική υπόσταση. 

Λαϊκίστικος αχταρμάς...

Το έχουμε επισημάνει πολλάκις ο κ. Τσίπρας και το εθνολαϊκιστικό συνονθύλευμα που  περιμάζεψε από το βαθύ μεταπολιτευτικό παρακράτος του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ δεν ορρωδούν προ ουδενός ψέματος και απάτης ούτε πολιτικής ηθικής...  

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός όταν ήταν στην αντιπολίτευση προέτρεπε τον κόσμο να μην πληρώνει τον ΕΝΦΙΑ και τις άλλες υποχρεώσεις προς το κράτος και τις τράπεζες. Ισχυριζόταν μάλιστα πως μεταξύ των άλλων ο ΕΝΦΙΑ είναι ένας νόμος που δεν διορθώνεται ούτε βελτιώνεται αλλά μόνο καταργείται. 

Ο ίδιος προκειμένου να παρασύρει τους αφελείς, πολλοί από τους οποίους σήμερα κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους, δήλωσε μπροστά στις κάμερες πως και ο ίδιος δεν πληρώνει τον ΕΝΦΙΑ. Μετά δήλωνε πως δεν διαθέτει σπίτι και μετά καλούσε τους άλλους να πληρώσουν.

Όταν ήρθε στην εξουσία όχι μόνο δεν κατάργησε τον ΕΝΦΙΑ αλλά τον αύξησε. Τις τελευταίες μέρες καθώς ψηφίζουν την επόμενη αύξηση άρχισαν πάλι τις συνήθεις βολές αποκριάτικου "κονφετί” με δηλώσεις του τύπου ο ΕΝΦΙΑ αυξάνεται σε λίγους ενώ σε πολλούς μειώνεται. Τα ίδια δηλαδή  ακριβώς που ισχυρίζονται για όλες τις αυξήσεις φόρων και εισφορών που πραγματοποιούν...

Ο ΕΝΦΙΑ είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, τα ίδια ισχύουν με όλα όσα έχουν υποσχεθεί ή υποδήλωναν υποτίθεται κάποια διαφορετική πολιτική ταυτότητα. 

Συνεπείς έχουν μείνει σε ελάχιστα από αυτά που έλεγαν, σε σημείο που η αλήθεια στα όσα λένε και κάνουν να αποτελεί την εξαίρεση και όχι τον κανόνα.

Όλοι οι πολιτικοί λένε ψέματα και τα πεπραγμένα αποκλίνουν από τα όσα έλεγαν. Στην περίπτωση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ όμως τα ψέματα και οι αποκλίσεις υπερβαίνουν τα όρια αυτού που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως απλή πολιτική αλητεία και αγγίζει τα όρια μιας "πειρατικής” συμπεριφοράς η οποία βλάπτει τα θεμέλια της εμπιστοσύνης που απαιτεί ένα πολιτικό σύστημα προκειμένου να είναι αποδεκτό.

Οι ενδοκυβερνητικές εξελίξεις όσων αφορούν το "Μακεδονικό” εξελίσσονται σε ένα ακόμη στοιχείο φαλκίδευσης της επόμενης κυβέρνησης. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά...

Μιλούνε για καθαρές εξόδους το Καλοκαίρι του 2018 ενώ την ίδια ώρα ψηφίζουν στη Βουλή δεσμεύσεις για συνέχιση της υπερφορολόγησης, το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος, περικοπές σε συντάξεις, μείωση του αφορολόγητου μέχρι το 2022-23 και βλέπουμε....

Στο ίδιο πολυνομοσχέδιο προβλέπονται δεκάδες θεσμικές μεταρρυθμίσεις που θα υλοποιηθούν τα επόμενα χρόνια.

Πραγματικά αποτελεί απορίας άξιο, αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης κερδίσει τις επόμενες εκλογές που θα μπορούσαν να γίνουν από αύριο μέχρι 15 μήνες το  αργότερο τι ακριβώς θα διαχειριστεί, όταν ό,τι είναι να γίνει μέχρι το 2023 τα έχει ψηφίσει η σημερινή πλειοψηφία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. 

Με την πάροδο του χρόνου με μεθόδευση φαίνεται ξεκάθαρα ότι το μοναδικό μέλημα της κυβέρνησης είναι η συστηματική ναρκοθέτηση της επόμενης κυβέρνησης με στόχο την πολιτική επιβίωση στο χάος που θα επιφέρει η απλή αναλογική σε ένα κατακερματισμένο πολιτικό τοπίο και μια κοινωνία στα όρια της νοητικής και ψυχολογικής παράκρουσης. 

Όλα αυτά σε ένας διεθνές περιβάλλον που γίνεται όλο και πιο ρευστό που θυμίζει προθάλαμο ιστορικών ανατροπών, όταν αυτοκρατορίες ολόκληρες βυθίζονται και άλλες ανατέλλουν. Σε τέτοιες περιόδους η μοίρα των μικρών χωρών εξαρτάται από την τύχη αλλά και τη δύναμη της θέλησης των κοινωνιών τους. 

Οι συμπεριφορές πολιτικής αλητείας και ηθικής αναίδειας διαβρώνουν αυτή τη βούληση των κοινωνιών και τις καθιστούν ανήμπορες να προσανατολιστούν σωστά και να αντιδράσουν επωφελώς.

Σ’ αυτό το σημείο βρισκόμαστε... 

Capital