Προσευχή για νέους και παλαιότερους πονεμένους αδερφούς μας + δημοσίευση κειμένου-άρθρου προς προβληματισμό μας

Αντί δικού μας κειμένου δημοσιεύουμε κείμενο που μας έστειλε αναγνώστης μας και το έθεσε στη διάθεσή μας (για δημοσίευση) με την προϋπόθεση να μην αναγραφεί το όνομά του. Σε γενικές γραμμές συμφωνούμε και το θέτουμε προς προβληματισμό των αναγνωστών μας και όχι μόνο:

"Αδερφοί μου εν Χριστώ,

τα τελευταία χρόνια βιώνω στο ευρύτερο περιβάλλον μου, είτε αυτό είναι οικογενειακό, είτε φιλικό, είτε επαγγελματικό, έναν απόλυτο παραλογισμό, μία τεράστια αποστασία από τον Θεό, μία βίαιη σύγκρουση με τη λογική και τις ηθικές αξίες. Ο κόσμος δίπλα μας, αλλά και μέσα μας, καταρρέει. Εχθρός μας βασικός ο ίδιος μας ο Εαυτός και φυσικά -επειδή εμείς οι ίδιοι του ανοίγουμε τις πύλες- ο Αιώνιος Αντίδικος με τα όργανά του. Η αμαρτία πληθαίνει σε βαθμό απελπιστικό. Και τί δε βλέπω γύρω μου: φόνους π.χ. εκτρώσεις, πορνεία, μοιχεία, σαρκικά πάθη κάθε λογής συμπεριλαμβανομένης της κοιλίας, ειδωλολατρεία (ήτοι λατρεία του χρήματος, λατρεία του καρναβάλου κτλ.), πλήρη αδιαφορία για το συνάνθρωπο, ακόμα χειρότερα φθόνο και μίσος άλλες φορές για το συνάδελφο, το φίλο κ.α., κατάκριση του πλησίον, υποκρισία, εγωισμό, αλαζονεία, αργολογία (ας σκεφτούμε απλά πόσες φορές συζητάμε ανούσια πράγματα με φίλους κ.α.), πνευματική τεμπελιά και έλλειψη διάθεσης να εξελιχθούμε πνευματικά, βλασφημία, άρνηση του Θεού, πλάνη κ.ο.κ. Ο κατάλογος θα μπορούσε να γίνει πολύ μακρύς δυστυχώς, αλλά έγινε νομίζω σαφές τί ακριβώς εννοώ. 

Ο Θεός από την άλλη μακροθυμεί, ακόμα μας ανέχεται! Δίνει κάποιες μικρές συνέπειες για να θορυβήσει τη συνείδησή μας, αλλά μας αφήνει ελεύθερους κι εμείς συνεχίζουμε την αυτοκαταστροφική μας πορεία. Οι οικονομικές συνέπειες δεν μας ταρακούνισαν σημαντικά, οι φυσικές καταστροφές -σεισμοί, πλημμύρες, φωτιές- δεν μας απασχόλησαν ουσιαστικά εφόσον δεν χτύπησαν τους περισσοτέρους από εμάς, οι διεθνείς αναταραχές στον περίγυρο της χώρας μας δεν μας φόβισαν ακόμα... Μήπως επομένως είναι η στιγμή να υπάρξει μια πιο ραγδαία επέμβαση του Θεού; Μήπως οφείλουμε να του το ζητήσουμε, για να μας συνεφέρει; Ποιός είμαι εγώ βέβαια για να υποδείξω στον Θεό πότε και με ποιον τρόπο θα δράσει; Μπορεί ούτως ή άλλως να δρα με τον διακριτικό τρόπο με τον οποίο φροντίζει για τα πάντα, αλλά εμείς δεν το αντιλαμβανόμαστε λόγω της τυφλότητάς μας και εξαιτίας της αμαρτωλότητάς μας... Εμείς όμως τί πρέπει να του ζητάμε; Να μας λύνει τα οικονομικά ή κάθε λογής προβλήματα, να μας κρατάει γερούς ή να δίνει λύση στα διάφορα προβλήματα π.χ. οικογενειακά ή υγείας μας; Μήπως πρέπει να αρχίσουμε να του ζητάμε να επέμβει με ΟΠΟΙΟΝ τρόπο ξέρει Εκείνος ότι θα καμφθεί η αμετονοησία μας; Χανόμαστε και το χειρότερο είναι ότι συμπαρασύρουμε και τις νεότερες γενιές μαζί μας. Πλησιάζουμε προς τον γκρεμό, αν δεν τον έχουμε ήδη φτάσει... 

Έρχου Κύριε και με τον τρόπο που Εσύ ξέρεις οδήγησέ μας στη μετάνοια, μην μας αφήσεις να πέσουμε στον γκρεμό και να πνιγούμε στη θάλασσα, όπως άλλοτε οι χοίροι μέσα στους οποίους κατέληξαν τα μυριάδες δαιμόνια που είχαν κυριεύσει μια ταλαίπωρη ψυχή..."

Θα προτείναμε ως ιστολόγιο ο καθένας μας να ξεκινήσει από τον εαυτό του, να εστιάσει σε κάποιο  πάθος του και να αρχίσει να πολεμάει περισσότερο πάντα βέβαια υπό την καθοδήγηση πνευματικού και αξιοποιώντας τα μυστήρια της Εκκλησίας και τα όπλα της προσευχής και της νηστείας. Ταυτόχρονα όμως θα προτείναμε (όπως άλλωστε προσπαθούμε τόσο καιρό έστω και με τις πολλές ατέλειές μας) να αρχίσουμε να προσευχόμαστε περισσότερο για τους άλλους παρά για τον εαυτό μας (αυτό ας το κάνουν οι άλλοι για εμάς). Θα τολμήσω να πω ότι ίσως πρέπει να ζητήσουμε πιο έντονα από τον Θεό να επέμβει και για εμάς, αλλά και για τα παιδιά μας. Να μας φέρει περισσότερο πόνο, αλλά και τη δύναμη να τον αντέξουμε. Μπορεί να πονέσουμε πολύ, αλλά αν είναι αυτός ο πόνος να μας αλλάξει μυαλά, τότε καλός και ευπρόσδεκτος ο πόνος.

Έχουμε τα εξής νέα αιτήματα προσευχής υπέρ θείας βοηθείας και φωτισμού:

1. Δημητρίου, Δήμητρας, Ορέστη, Στυλιανής, Αντωνίου, Αλεξάνδρου: ΠΟΝΕΜΕΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΠΟΥ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΛΟΓΩ ΧΡΕΩΝ, ΝΑ ΧΑΣΕΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ.

2. Χρήστου, Στυλιανού, Γεωργίου Ιερέων: ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΓΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ.

3. Αδελαΐδας (βρίσκεται ήδη στην κατάσταση προσευχής). ΦΟΒΕΡΟΙ ΠΟΝΟΙ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΙΣΧΥΟ.

4. Ραφαήλ, Ιωάννου, Σωτηρίου, Αναστασίου, Παναγιώτου: ΠΟΝΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΑ ΝΕΑ ΠΑΙΔΙΑ.

5. Οδυσσέα: σοβαρή ασθένεια ψυχικής φύσεως

6. Γεωργίου: κινδυνεύει να χάσει τη ζωή του 

7. Νικολάου (βρίσκεται στην κατάσταση προσευχής):  υπέρ θείας φωτίσεως

8. Γεωργίου: παρουσιάζει καρκίνο σε παχύ έντερο, σπλήνα και πνεύμονα.

9. Ειρήνης: σοβαρό οικογενειακό πρόβλημα

10. Μαρίας: καρκινοπαθής

Τέλος, μαζί με τους ζώντες σε αυτό τον παροδικό κόσμο αδερφούς μας, ας μην ξεχνάμε και όλους τους απ' αιώνος κεκοιμημένους αδερφούς μας. Μας έστειλαν και προσθέτουμε τους κάτωθι στην κατάσταση προσευχής υπέρ αναπαύσεως:

Παναγή 

Γεωργίου 

Γρηγορίου 

Ελένης

Παρακαλώ, ας μην ξεχνάμε και τα υπόλοιπα αδέρφια μας:

κλικ στην ετικέτα

ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Συνοπτική κατάσταση ονομάτων ΥΠΕΡ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΦΩΤΙΣΜΟΥ

Συνοπτική κατάσταση ονομάτων ΥΠΕΡ ΑΝΑΠΑΥΣΕΩΣ (έτους 2019)
Συνοπτική κατάσταση ονομάτων ΥΠΕΡ ΑΝΑΠΑΥΣΕΩΣ (έτους 2018)
Συνοπτική κατάσταση ονομάτων ΥΠΕΡ ΑΝΑΠΑΥΣΕΩΣ (έτους 2017)
Συνοπτική κατάσταση ονομάτων ΥΠΕΡ ΑΝΑΠΑΥΣΕΩΣ [μέχρι το 2016]

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ