Η πνευματική ωφέλεια που παίρνει ο κάθε πιστός από τον τακτικό εκκλησιασμό είναι πολύ μεγάλη.
Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, γράφει ότι «κάθε χριστιανός πρέπει να συχνάζει στην αγία Εκκλησία του Θεού και να μην απουσιάζει από την αγία σύναξη που τελείται μέσα στον Ναό. Πρώτον διότι μέσα στην Εκκλησία βρίσκονται άγιοι Άγγελοι και κάθε φορά καταγράφουν αυτούς που εισέρχονται, τους παρουσιάζουν στον Θεό και δέονται γι’ αυτούς.
Δεύτερον διότι μέσα στον Ναό είναι παρούσα αοράτως η Χάρις του Αγίου Πνεύματος πάντοτε, με ιδιαίτερο όμως τρόπο κατά την ώρα της αγίας συνάξεως και κάθε έναν από τους παρόντες τον μεταβάλλει, τον μεταμορφώνει και πραγματικά τον αναπλάθει προς το θεϊκώτερο».
Ο Ναός όπου τελείται η θεία Λειτουργία είναι ο ίδιος ο ουρανός. Εκεί είναι παρόντες οι άγιοι Άγγελοι και ο Τριαδικός Θεός. Ο πιστός που συμμετέχει στην θεία Λειτουργία, μεταφέρεται από την γη στον ουρανό. Ας ακούσουμε τον ιερό Χρυσόστομο για μία ακόμη φορά: «Πόσο μεγάλα είναι τα δώρα του Χριστού!
Επάνω στον ουρανό, στρατιές αγγέλων δοξολογούν. Κάτω, μέσα στους Ναούς, άνθρωποι που πρωτοστατούν στην ψαλμωδία, μιμούνται την αγγελική δοξολογία… Αυτός είναι ο καρπός της συναθροίσεως μας στον Ναό». Και ο άγιος Ιωάννης συνεχίζει: «Τίποτε δεν κάνει τόσο περίχαρη την ζωή μας, όσο η ευχαρίστηση που αισθανόμαστε στην Εκκλησία. Στην Εκκλησία διαφυλάσσεται η χαρά των ευτυχισμένων ανθρώπων, στην Εκκλησία βρίσκεται η ευθυμία των πικραμένων, η ευχαρίστηση των λυπημένων, η παρηγοριά των δυστυχισμένων, η ανάπαυση των κουρασμένων. Διότι ο Χριστός λέει:
Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς. Τι πιο ελκυστικό από την φωνή αυτή; Τι γλυκύτερο από αυτή την πρόσκληση;
Ο Κύριος όταν σε καλεί στην Εκκλησία, σε καλεί σε εορτή. Σε προτρέπει σε ανάπαυση και όχι σε κόπους, σε μεταφέρει από τις δυσκολίες στην ξεκούραση ελαφρύνοντας σε από το βάρος των αμαρτημάτων…
Λοιπόν ας ερχόμαστε στον Ναό με την πρέπουσα ευλάβεια για να μην επιστρέψουμε στα σπίτια μας έχοντας προσθέσει αμαρτίες, αντί να αφαιρέσουμε… Να ψάλλουμε τους θείους ύμνους συνεσταλμένοι από τον φόβο του Θεού και στολισμένοι με ευλάβεια. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο ταιριάζει να ψάλλουμε τους ύμνους. Υπάρχουν βέβαια μερικοί από τους εκκλησιαζομένους οι οποίοι… αφήνουν άναρθρες κραυγές και δεν φέρονται καθόλου καλύτερα από τους δαιμονισμένους, γυρίζοντας διαρκώς το σώμα τους και περιφερόμενοι μέσα στον Ναό εδώ και εκεί…
Πρέπει με φόβο και τρόμο να ψάλλεις την αγγελική δοξολογία και να κάνεις την εξομολόγηση σου στον Δημιουργό και να ζητάς με αυτήν συγγνώμην για τις αμαρτίες σου. Πώς δεν φοβάσαι, ούτε νοιώθεις φρίκη τολμώντας τέτοια συμπεριφορά; Δεν καταλαβαίνεις ότι ο ίδιος ο Κύριος βρίσκεται παρών αοράτως και ζυγίζει την κίνηση του καθενός και ελέγχει την συνείδηση; Δεν καταλαβαίνεις ότι άγγελοι παρευρίσκονται σ’ αυτήν την φοβερή Τράπεζα και την φροντίζουν με φόβο;»
Συχνά στις ομιλίες του ο ιερός Χρυσόστομος επανέρχεται στο θέμα των ευλογιών που δεχόμαστε στην θεία Λειτουργία επειδή ακριβώς στον Ναό είναι παρών ο Τριαδικός Θεός, ο χορηγός κάθε πνευματικής ευλογίας. Ο άγιος Ιωάννης ρωτά τους εκκλησιαζομένους: «Τι πιο ευχάριστο από την παραμονή εδώ στον Ναό; Διότι αν έπρεπε να περνούμε ολόκληρη την ήμερα εδώ, τι πιο σεμνό; Τι πιο ασφαλές από το να ευρίσκεσαι εδώ όπου υπάρχουν τόσοι αδελφοί, όπου ευρίσκεται το Άγιο Πνεύμα, όπου ανάμεσα μας ευρίσκεται ο Ιησούς Χριστός και ο Πατήρ Του; Ποια άλλη παρόμοια συγκέντρωση επιθυμείς; Τόσα αγαθά υπάρχουν στην αγία Τράπεζα, στην ακρόαση του θείου λόγου, στις προσευχές, στις συναναστροφές και συ επιθυμείς άλλες διασκεδάσεις;»
Η μεγάλη ευλογία που λαμβάνει εκείνος που εκκλησιάζεται τακτικά είναι ότι μαζί με τις αγγελικές Δυνάμεις υμνεί και δοξολογεί τον Κύριο, ο Οποίος είναι αοράτως παρών σε κάθε σύναξη της Εκκλησίας. Δέχεται επομένως ο εκκλησιαζόμενος κάθε πνευματική ευλογία από τον Κύριο και έτσι επανέρχεται στο σπίτι του. Λέει ο ιερός Χρυσόστομος: «Εκείνος που έρχεται εδώ στον Ναό με πίστη και προθυμία, φεύγει αφού λάβει άπειρους θησαυρούς… Όπως ακριβώς εκείνος που στέκεται διαρκώς επάνω σε βράχο περιγελά τα κύματα, έτσι εκείνος που συμμετέχει συνεχώς στις συνάξεις και ποτίζεται από τα θεία λόγια… δεν θα κυριευθεί από τίποτε το ανθρώπινο… Διότι αφού καρπωθεί μεγάλη ωφέλεια και ευχαρίστηση από τις συμβουλές που θα ακούσει και από την προσευχή και από την πατρική ευλογία και από την κοινή σύναξη και από άπειρα άλλα, αναχωρεί από τον Ναό μεταφέροντας στο σπίτι του άπειρα αγαθά.
Πρόσεχε, λοιπόν, πόση ευλογία θα απολαύσετε σήμερα εσείς που ήλθατε στον Ναό και πόση ζημιά θα πάθουν όσοι δεν ήλθαν. Διότι εσείς θα φύγετε από τον Ναό αφού λάβετε μισθό μαρτύρων, ενώ εκείνοι, εκτός που θα αποστερηθούν αυτό το κέρδος». Ο πιστός συμμετέχοντας στην θεία Λειτουργία που γίνεται προς τιμήν μάρτυρος, παρακινείται να μιμηθεί την ζωή του μάρτυρος, τιμά τον μάρτυρα του Χριστού και λαμβάνει τον μισθό μάρτυρος. Και αυτό είναι μία ακόμη ευλογία που λαμβάνουν όσοι εκκλησιάζονται τακτικά.
Η συμμετοχή του πιστού στην τέλεση της θείας Λειτουργίας και των άλλων κοινών προσευχών της Εκκλησίας, τον βοηθά στην θεραπεία των παθών του και στην απόκτηση των αρετών. Ο Ναός, λέει ο ιερός Χρυσόστομος, «είναι πνευματικό ιατρείο και πρέπει εκείνοι που έρχονται εδώ, αφού λάβουν τα κατάλληλα φάρμακα και τα επιθέσουν στα τραύματα τους, να επανέρχονται στα σπίτια τους».
Πολλές φορές οι σημερινοί χριστιανοί βλέποντας την αύξηση του κακού στον κόσμο απελπίζονται και νομίζουν ότι μόνον λίγοι πιστοί έχουν απομείνει στον Κύριο. Η παρουσία μας στον Ναό έχει και αυτήν την ωφέλεια: ενισχύει τους αδελφούς στον αγώνα τους και τους συνενώνει με τους άλλους αγωνιζόμενους αδελφούς. Με την παρουσία μας στον Ναό, λέει ο ιερός Χρυσόστομος, «προσφέρουμε μεγάλη παρηγοριά και στήριγμα στους αδελφούς μας…
Πράγματι, αν κάποιος περάσει αυτά τα ιερά πρόθυρα του Ναού και δει να είναι λίγοι οι συγκεντρωμένοι, τότε σβήνει η προθυμία που υπάρχει μέσα του και ναρκώνεται και μεταβάλλει γνώμη και γίνεται πιο αδιάφορος και φεύγει… Αν όμως δει πολλούς να συγκεντρώνονται, να έρχονται με προθυμία, να συρρέουν από παντού, τότε η προθυμία των άλλων γίνεται κίνητρο προθυμίας σ’ εκείνον που είναι υπερβολικά νωθρός και τελείως αδιάφορος». Οι πρώτοι χριστιανοί, λέει ο άγιος Ιωάννης, κήρυξαν στην οικουμένη ολόκληρη τον αληθινό Θεό, και «η αιτία είναι ότι ποτέ δεν εγκατέλειπαν τις συνάξεις τους, αλλά ήταν πάντοτε όλοι μαζί, περνώντας την ήμερα τους στον ναό με προσευχές και ακρόαση του λόγου του Θεού. Γι’ αυτό και άναψαν μεγάλη φλόγα, γι’ αυτό ποτέ δεν διασπάσθηκαν, αλλά προσείλκυσαν ολόκληρη την οικουμένη στον Θεό».
Τους πρώτους χριστιανούς καλούμαστε να μιμηθούμε και εμείς «και να τρέχουμε σε κάθε σύναξη που γίνεται στον Ναό και για την ωφέλεια της Εκκλησίας και για δική μας ωφέλεια. Και αν σε κατακαίει κάποια επιθυμία, θα μπορέσεις να την σβύσεις εύκολα βλέποντας και μόνο τον οίκο του Θεού. Αν είσαι κυριευμένος από οργή, με ευκολία θα κοιμίσεις το θηρίο. Αν πάλι κάποιο άλλο πάθος σε πολιορκεί, θα μπορέσεις να σταματήσεις όλη την τρικυμία και να φέρεις γαλήνη και πολλή ειρήνη μέσα στην ψυχή σου, την οποία εύχομαι όλοι μας να απολαύσουμε, με την Χάρι και φιλανθρωπία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού».
«Ο ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟΣ»
Ιερομ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.