Ο μύθος της Νεολιθικής εποχής

Η εξάπλωση του νεολιθικού πολιτισμού, με βάση την κατεχόμενη επιστήμη.

Καθώς εξετάσαμε την μυθολογία της Παλαιολιθικής εποχής, θα δούμε στην συνέχεια τα ψέματα που αφορούν την Νεολιθική εποχή. Η κατεχόμενη επιστήμη, θέλοντας να μας πείσει ότι υπάρχει αδιάρρηκτη αλληλουχία γεγονότων στην παρουσία του ανθρώπου στην γη, μας διδάσκει ότι γύρω στο 10.000 π.Χ. έλαβε χώρα η μετάβαση από το στάδιο των κυνηγών – τροφοσυλλεκτών σε αυτό των μονίμως εγκατεστημένων γεωργών.

Αυτή η τεράστιας σημασίας αλλαγή θεωρείται πως έγινε σχεδόν ταυτόχρονα σε διάφορες περιοχές του πλανήτη (Εγγύς Ανατολή, βόρεια Αφρική, νοτιανατολική Ασία, κεντρική και νότια Αμερική). Και επειδή οι επιστήμονες δεν μπορούν να εξηγήσουν την αιτία, το γιατί, αποδίδουν την ξαφνική αλλαγή στον καιρό.

Δηλαδή, γύρω στο 10.000 π.Χ. λήγει η «Εποχή των Παγετώνων», το κλίμα θερμαίνεται και περνάμε από το Πλειστόκαινο στο Ολόκαινο. Βέβαια, όπως προαναφέραμε, αυτό είναι μια φτηνή δικαιολογία, για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα και να συμπληρώσουν τα κομμάτια ενός ψεύτικου παζλ!

Ως προς την μετάβαση στην Νεολιθική εποχή προκύπτουν νέα ερωτήματα, όπως γιατί οι άνθρωποι εγκατέλειψαν την ζωή στα σπήλαια, ύστερα από εκατομμύρια χρόνια; Επιπλέον, γιατί εμφανίζεται πρώτα η γεωργία και έπειτα η κτηνοτροφία και όχι το αντίστροφο; Και τέλος, γιατί εμφανίζεται στην Μεσοποταμία και όχι στον Νείλο ή γενικά στην κεντρική Αφρική;

Η ψεύτικη αυτή εικόνα έχει προέλθει από τις λανθασμένες χρονολογήσεις ορισμένων οικισμών στην Εύφορη Ημισέληνο, όπως η Ιεριχώ, όπου υποτίθεται πως χρονολογείται στο 10.000 π.Χ. Η πόλη της Ιεριχώς είναι πράγματι μία από τις παλαιότερες του κόσμου, έχει διαδοχικά στρώματα καταστροφής και ανοικοδόμησης, αλλά σίγουρα δεν είναι αρχαιότερη του 5400 π.Χ.

Οι χρονολογήσεις της Νεολιθικής εποχής, από το 10.000 π.Χ. ως το 5500 π.Χ. μας παρουσιάζουν μια παράλογη εικόνα. Δεν είναι δυνατόν στην Ιεριχώ να υπήρχε νεολιθικός πολιτισμός το 10.000 π.Χ., να περνάει απέναντι στην Κύπρο κατά την πρώιμη 9η χιλιετία (δηλαδή γύρω στο 8800 π.Χ.), αλλά στην γειτονική Αίγυπτο να φτάνει μετά το 6000 π.Χ. (Fayum A culture).

Ακόμη πιο παράλογη είναι η χρονολόγηση του Γκιεμπεκλί Τεπέ (Göbekli Tepe) στην 10η χιλιετία. Το μεγαλιθικό μνημείο Γκιεμπεκλί είναι ένα σύνολο από τεράστιους πεσσούς (ορθογώνιες κολόνες), ύψους μέχρι και 6 μέτρων, που αποκλείεται να χτίστηκε από τροφοσυλλέκτες, αφού χρειάζεται υψηλού επιπέδου τεχνολογικές γνώσεις και κατάλληλα εργαλεία. Είναι πολύ πιο πιθανό να κατασκευάστηκε το 3500 π.Χ.

Φωτογραφία από το Γκιεμπεκλί Τεπέ (πάνω) και αναπαράσταση (κάτω).

Γενικότερα, στα πρώτα 5000 χρόνια της Νεολιθικής εποχής βλέπουμε να εμφανίζονται κάποιοι οικισμοί, να μένουν στάσιμοι ή να σβήνουν, ενώ μετά το 5500 π.Χ. βλέπουμε την ακριβώς αντίθετη εικόνα. Να εξαπλώνονται σε όλα τα μέρη της γης οι άνθρωποι και να δημιουργούν οικισμούς, πολλοί από τους οποίους εξελίχθηκαν σε ολόκληρες πόλεις. Συνεπώς, πώς εξηγείται για τα πρώτα 5000 χρόνια να κινούνται όλα σε ρυθμούς χελώνας, ενώ μετά το 5500 και μέσα σε λίγους αιώνες, να κινούνται όλα με ταχύτατους ρυθμούς;

Από το βιβλίο του ιστορικού-αρχαιολόγου Διοδώρου Ράμμου: Ορθοδοξία και Αρχαιολογία, σελ. 19-21