[Ο άγιος Γεώργιος της Δράμας (Καρσλίδης)]: Στην αγία προσκομιδή μνημόνευε στην ελληνική γλώσσα χιλιάδες ονόματα [την Θ. Λειτουργία την τελούσε στα γεωργιανά].
Καθώς διηγείται ο νεωκόρος του Θεόδωρος, του έλεγε να σημειώνει διάφορα ονόματα από τα μνημονευόμενα, ζώντων η κεκοιμημένων, και στο τέλος καλούσε αυτούς που του τα είχαν δώσει, συγγενείς ή φίλους, και τους μιλούσε για την κατάσταση στην οποία βρίσκονταν οι μνημονευόμενοι.
Αν επρόκειτο για ζώντες, τους ανέφερε διακριτικά για τα προβλήματα που τους απασχολούσαν, προς ενίσχυση και διόρθωσή τους.
Αν επρόκειτο για κεκοιμημένους, περιέγραφε με εναργή τρόπο την κατάσταση των ψυχών τους. Ανέφερε τον τρόπο του θανάτου τους, αν είχαν φυσικό θάνατο, αν τους σκότωσαν ή αν αυτοκτόνησαν.
Τις αποκαλύψεις αυτές τις έκανε μόνο από αγάπη για τις αθάνατες ψυχές τους, ώστε να φροντίσουν οι δικοί τους με Θείες Λειτουργίες, μνημόσυνα, ελεημοσύνες κι άλλα πνευματικά για την ανάπαυση των κεκοιμημένων, αλλά και για να φρονηματισθούν οι ζώντες.
Ορισμένες φορές έκπληκτοι οι συγγενείς μάθαιναν ακριβή γεγονότα για το τέλος προσφιλών τους προσώπων, για τα όποια είχαν ασαφείς πληροφορίες ή κάποιες αμφιβολίες. Μάλιστα, πολλές φορές επιβεβαιώνονταν οι λόγοι του Όσιου με νεότερες ειδήσεις που έρχονταν αργότερα για τους ανθρώπους αυτούς.
Επίσης αξιοθαύμαστο είναι ότι έβλεπε ποιους έπρεπε ο καθένας να γράψει και τους είχε παραλείψει.
Έλεγε μετά: «Ο τάδε πέρασε, ο τάδε πέρασε, τη νονά σου γιατί δεν την έγραψες; Αυτή δεν πέρασε». Τα ονόματα των αναδοχών ήθελε πάντα να τα γράφουν.
Για τη Θεία Λειτουργία χρησιμοποιούσε προσφορά που είχε ετοιμάσει μόνος του ή του είχαν φέρει γνωστές του, ευλαβείς γυναίκες.
Απόσπασμα από το βιβλίο ο «Όσιος Γεώργιος της Δράμας, Ο Άγιος των πτωχών και των πονεμένων», έκδοση Ιεράς Μονής Αναλήψεως του Σωτήρος Ταξιάρχες (Σίψα) Δράμας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.