Μάλλον, ήρθε η ώρα να δείξουμε τι μάθαμε, 8 μήνες τώρα από την εξοικείωσή μας με την έννοια "αμφοτεροδέξιος", που μας έμαθε ο "Δάσκαλός" μας, ο Αββάς Κασσιανός ο Ρωμαίος.
Για τους "νεοαφιχθέντες" ή τους "περιπλανώμενους", να εξηγήσουμε με λίγα απλά λογάκια του Αγίου πως "αμφοτεροδέξιος" λέγεται εκείνος, που καταφέρνει να κάνει καλή χρήση της ευημερίας, την οποία ονομάζουμε συμβολικά «δεξί χέρι», και της θλίψης, την οποία παριστάνουμε ως «αριστερό χέρι».
Αν, με άλλα λόγια, θεωρήσουμε τα πάντα, ό,τι κι αν µας συμβαίνει, πως είναι καλά, θετικά και χρήσιμα.
Ο «έσω άνθρωπος» έχει δύο χέρια. Δεν υπάρχει δίκαιος που να μην έχει στη ζωή του θλίψεις, να μην έχει δηλαδή αριστερό χέρι. Αλλά η τέλεια αρετή αναγνωρίζεται από το εξής σημάδι:
Και το ένα και το άλλο χέρι, χαρές και θλίψεις, λειτουργούν σαν το δεξιό, με τη θετική τους, δηλαδή, μορφή και ενέργεια. Γιατί, όταν φθάσει ο καθένας σ’ αυτό το ύψος της αρετής, τότε ξέρει πλέον να κάνει ορθή χρήση και των δύο καταστάσεων, και την ευχάριστων και των θλιβερών…"
(δες, αν θέλεις, εδώ στην πρώτη μας ανάρτηση: http://amfoterodexios.blogspot.gr )
Να δεχθούμε, δηλαδή, την "δυσκολία", που μας βρήκε, ως μια δοκιμασία που παραχώρησε o Άγιος Θεός.
Σε καμία περίπτωση μοιρολατρικά, αλλά με "αρχοντιά", που θα΄λεγε κι ο Άγιος Παϊσιος...
ΥΓ αμφ: Κάποια στιγμή πρέπει να αρχίσω να εφαρμόζω ό,τι παραγγέλνω στους άλλους...
Ήρθε η ώρα να "σωπάσω" για λίγο επιτέλους (κάποιες μέρες έστω...), μετά από τόσους μήνες έντονης "φλυαρίας"...
Θα ανάψω & 1 κεράκι για τους απανταχού "αμφοτεροδέξιους"...
Και εσείς το ίδιο...Καλή φώτιση...
Καλή αντάμωση,αδέλφια!
Και με την πορεία, που Εκείνος θα κρίνει για μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.