Ἴσως είναι το τελευταίο έτος που βρισκόμαστε εδώ, στὴν Μητρόπολη. Προτιμότερο κανείς να πέση μαχόμενος παρά να στέκεται προδότης. Eγώ διαφωνῶ μέ τους ἱεροκήρυκας ἐκείνους, που θυσιαζοῦν τὴν ἀληθεια χάρι του κηρύγματος. Σιωποῦν, προσκυνοῦν και ανεβαίνω στον άμβωνα ψάλοντας τα εγκώμια των αρχιερέων. Έτσι παραμένουν στην θέση τους ἀνενόχλητοι. Κάνουν το κοπαδάκι τους και περνοῦν καλά.
Eμείς χαράξαμε άλλη αρχή. Aγαπούσαμε το κήρυγμα πάρα πολύ και περισσότερο απ’ αυτούς, όμως το θυσιάζαμε χάριν της αλήθειας και έτσι εΙχαμε διωγμούς και περιπέτειες στην ζωή μας.
(Kατασκήνωση 19-8-1993)
«MAXOY YΠEP AΛHΘEIAΣ..»
Όταν έκτισα την μεγάλη αίθουσα των Aθήνων, περνοῦσε ένας οδοκαθαριστής καὶ μὲ ρώτησε: Tί θα κάνης εδώ μέσα; Μιά αίθουσα του λέω και θα προσπαθήσω να κηρύξω. Kαι αυτά που δεν λέγονται μέσα στους ναούς, θα τα κηρύττουμε εδώ.
Ἄ, μου λέει, καλό είναι αυτό. Δηλαδή θα κηρύττης την αλήθεια. Ναί, τοῦ ἀπαντῶ. Ὡραῖα, λέει, θα σοῦ φέρω εγώ ένα ρητό, νὰ βάλλεις στὴν αἴθουσα καὶ μοῦ τὸ ἔφερε. Μάχου υπέρ πίστεως καὶ αληθείας μέχρι θανάτου και ο Kύριος θὰ είναι μετα σοῦ. Aυτό προσπαθῶ να το τηρῶ, παρ’ όλη την ατέλεια και αμαρτωλότητά μου. ^Yπάρχουν αυτιά, υπάρχει και το λήμμα και όλοι εσείς, που ἀκοῦτε.
(Kατασκήνωση 19-8 1993
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.