ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ "ΒΙΒΛΙΟ" ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΙΑ

ΕΛΛΑΔΑ και ΑΛΒΑΝΙΑ

Στις 18/01/2018, στο Πολεμικό Μουσείο ώρα 7 μ. μ. έγινε η παρουσίαση του βιβλίου «ΕΛΛΑΔΑ και ΑΛΒΑΝΙΑ»…. Δεν έδωσαν καμιά δυνατότητα σε κανέναν για ερωτήσεις. (Ο Πρέσβης κύριος Αλέξανδρος Μαλλιάς, ετοίμασε «δεόντως» το σκηνικό…)
Επισημάνσεις:
Άξια η προσπάθεια όλων σας!!! Η συγγραφή αυτού του συγγράμματος από προσωπικότητες όλων των κλάδων, Υπουργούς, Καθηγητές, Διπλωμάτες, Στρατιωτικούς, Δημοσιογράφους θα είναι παρακαταθήκη για τον ιστορικό του μέλλοντος.

Το ζητούμενο είναι ποια απάντηση θα δοθεί στο ερώτημα: «Οι καταγεγραμμένες απόψεις σ` αυτόν τον τόμο, θα εξυπηρετήσουν θετικά ή αρνητικά τα εθνικά συμφέροντα της Πατρίδας μας;»

Είναι δύσκολη η οδός της ανεξαρτησίας και της εθνικής αξιοπρέπειας. Όσοι προτιμούν αυτή την οδό μπορούν να βλέπουν πρόσωπα και γεγονότα με την δική τους και όχι με μια δοτή όραση.

Οι φίλοι των Βορειοηπειρωτών και καλοί γνώστες αυτού του Εθνικού θέματος, κύριοι Ελευθέριος Οικονόμου, Άγγελος Συρίγος και Σταύρος Λυγερός, ακολούθησαν την οδό της ανεξαρτησίας. Οι αγωνιστές Βορειοηπειρώτες στα κείμενα του Οικονόμου και Συρίγου νιώθουν την αγάπη τους και πόνο ψυχής. Ο αναγνώστης συμπεραίνει ότι οι θέσεις των τριών στο Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα, είναι ιστορικά ρεαλιστικές και εθνικά σωστές.

Απαλλαγμένος λαθών δεν είναι κανένας μας...

Οι υπόλοιποι συγγραφείς του τόμου, ίσως επέλεξαν να είναι αρεστοί …, όχι απερίσπαστοι από κομματικές και ιδεοληπτικές επιρροές… Η κυρία Μαριέττα Γιαννάκου, ο Θ. Πάγκαλος, ο Αλέκος Παπαδόπουλος, ο Αλέξανδρος Μαλλιάς, έγραψαν ως πολιτικοί. Τα κείμενά τους έχουν πολλές ανακρίβειες, πολλές αβάσιμες απόψεις… Περισσότερο οι αναφορές και τοποθετήσεις του Γ. Χατζηθεοφάνους, δεν είναι ούτε εθνικά σωστές, αλλά ούτε ρεαλιστικές…

Είναι πολλά τα αρνητικά συμπεράσματα. Διατυπώνω κάποια από αυτά, τα οποία είναι αμέσως κατανοητά στον καθένα μελετητή που γνωρίζει καλά τα Ελληνοαλβανικά ζητήματα. Αυτά μπορούν να τα αξιοποιήσουν προς το δικόν τους συμφέρον οι κακόβουλοι γείτονες της χώρας μας… Συγκεκριμένα:

Ο Πρέσβης κύριος Αλέξανδρος Μαλλιάς γράφει στην εισαγωγή, σελίδα 11, παράγραφος 5: «Ο αναγνώστης του παρόντος τόμου είναι βέβαιο ότι δεν θα κουραστεί ούτε θα απογοητευθεί. Διαβάζοντας θα διαπιστώσει ότι είναι δυνατόν, αλλά καθόλου συμπτωματικό, το γεγονός ότι οκτώ συγγραφείς να καταλήγουν σε ταυτόσημες ή ανάλογες κρίσεις».

Nα επισημάνουμε – παρατηρήσουμε, ότι αντιθέτως ο αναγνώστης που θα διαβάσει με προσοχή αυτό τον τόμο, αυτόματα θα δημιουργήσει την άποψη: «Από τους οκτώ διαφορετικούς συγγραφείς, μόνο τρεις από αυτούς, οι κύριοι Ελ. Οικονόμου, Άγγ. Συρίγος και Στ. Λυγερός καταλήγουν σε ταυτόσημες ή ανάλογες κρίσεις». κρίσεις που είναι ορθές, ρεαλιστικές και εξυπηρετούν βεβαίως το εθνικό συμφέρον…

1) Μαριέττα Γιαννάκου, σελίδες 13-56. (Επικεφαλής των Ευρωβουλευτών το 1989, το 1999 και το 2009. Διετέλεσε Υπουργός Υγεία Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (1990 – 1991), Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (2004 – 2007.)

α) Στην σελίδα 27, εκτός των άλλων γράφει: α) «…σημαντικός αριθμός Ελλήνων κατοικούσε και σε άλλες περιοχές, κυρίως ….. Τίρανα, Δυρράχιο, Χειμάρα κ.λπ…» Αυτό είναι απαράδεκτο. Διότι δεν αναφέρει πως βρέθηκαν εκεί οι Έλληνες. Στα Τίρανα, Δυρράχιο και σε άλλες αλβανικές περιοχές, έχουν μετακινηθεί χιλιάδες Έλληνες κατά την περίοδο της διακυβέρνησης αυτής της χώρας από τους Χότζια – Αλία… Στην Χειμάρα είναι αλλιώς η πραγματικότητα. Οι κάτοικοί της είναι γηγενείς, συμπαγή Ελληνισμός από αρχαιοτάτων χρόνων. Το βεβαιώνουν τα αρχαιολογικά ευρήματα. Το γράφει η Ιστορία. Αυτή η τοποθέτηση δεν είναι ρεαλιστική και εξυπηρετεί μόνο ξένα συμφέροντα…

β) Σ` άλλο σημείο, σελίδα 28 – 29, αναφέρεται στο πογκρόμ της κυβέρνησης Μπερίσα κατά των Βορειοηπειρωτών την περίοδο 1994. «… Στις 18/04/1994 συνελήφθησαν και …. έξι Έλληνες μειονοτικοί με την κατηγορία….» Αυτό είναι λάθος να αποκαλούνται έτσι οι Έλληνες. Το σωστό είναι έξι Έλληνες Βορειοηπειρώτες. Το άλλο λάθος είναι, ότι οι συλληφθέντες τότε ήταν δεκάδες. Κρατήθηκαν, κατηγορήθηκαν και καταδικάστηκαν μόνο «5» πρόσωπα.

γ) Ξανά, πιο κάτω, σελίδα 34 γράφει: «…Άρχισε η δίκη των «6». Φαίνεται παράλογο για κάποιο άτομο, όπως συγκεκριμένα για την κυρία Μαριέττα Γιαννάκου, να κάνει τέτοια λάθη. Όπως ή ίδια ισχυρίζεται, αυτή ήταν από την πλευρά της Ν. Δ. υπεύθυνη και είχε ενεργό ρόλο σ` αυτή την υπόθεση…

δ) Στην σελίδα 46 γράφει: «….αλλά και εθνικότητα σε όσους, ελληνικής καταγωγής, το επιθυμούσαν…» Αυτό δεν μπορεί να λέγεται από έμπειρους πολιτικούς. Υπάρχει σύγχυση εθνικότητα υπηκοότητα. Εμείς που έχουμε Ελληνική καταγωγή, είμαστε Έλληνες στην εθνικότητα, απλώς μας χορηγήθηκε η Ελληνική Υπηκοότητα… Το άλλο είναι ότι τότε, για την περίοδο που αναφέρεται η πρώην Υπουργός, δεν χορηγούνταν υπηκοότητα σε όσους κ` αν την ζητούσαν…

ε) Σελίδα 50: Και εδώ σίγουρα τοποθετείται λάθος, διότι εκλαμβάνεται να παραλληλίζει κάπως το Βορειοηπειρωτικό με το ανύπαρκτο “Τσιάμικο”. Ήθελε καλύτερη διατύπωση.

2) Σταύρος Λυγερός, σελίδες 57 – 73. (Συγγραφέας – Δημοσιογράφος, Πολιτικός και Διπλωματικός σχολιαστής στην Εφημερίδα Καθημερινή.)

Οι τοποθετήσεις και οι θέσεις του κυρίου Λυγερού είναι ορθές ρεαλιστικές και εθνικά συμφέρουσες.

α) Έχει ένα ορθογραφικό λάθος στην σελίδα 66. Το επώνυμο του Ντούλε, το έγραψε (Ντούλης).

3) Ελευθέριος Οικονόμου, σελίδες 75-93.( Αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας, Στρατηγός, Υπουργός Προστασίας του Πολίτη στην υπηρεσιακή Κυβέρνηση με Πρωθυπουργό τον Πάνω Πικραμένο)

Όλη η ανάλυση και η τοποθέτησή του είναι δίκαιη, ρεαλιστική και εξυπηρετεί τα εθνικά μας συμφέροντα.

α) Σελίδα 77 γράφει: (Έπεσε ένα μέρος του «τείχους» μεταξύ των δύο Χωρών και άνοιξε νέα σελίδα στο κεφάλαιο των Ελληνικών – Αλβανικών… της 28ης Αυγούστου 1987 που έγινε άρση της εμπολέμου κατάστασης με την Αλβανία.)

Αυτές οι δυο – τρεις σειρές δεν ακούγονται καλά σε πολλούς και περισσότερο σε εκείνους που γνωρίζουν καλά το αλβανικό κατεστημένο. Αυτή η πράξη της Ελληνικής Κυβερνήσεως, στην ουσία δεν άλλαξε κάτι προς το καλό για την τραγική καθημερινότητα που βίωναν οι Βορειοηπειρώτες.

β) Στην σελίδα 85 γράφει: «Σε έξι ηγετικά στελέχη της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» απαγγέλθηκαν βαρύτατες …, και την 9-9- 1994… εξέδωσε την απόφαση ……., αλλά τελικά θα αποφυλακιστούν την 8 – 3 – 1995 με 5ετή ….».

Τότε, στις 18-4-1994 έγιναν εκατοντάδες συλλήψεις Βορειοηπειρωτών. Αυτοί που κατηγορήθηκαν και καταδικάστηκαν ήταν μόνο «5».

Η Πρωτόδικη Απόφαση είναι στις 7/9/ και ΟΧΙ στις 9/9, ενώ η αποφυλάκιση με 5ετή αναστολή είναι στις 8/2 και ΟΧΙ στις 8/3.

Αυτά βεβαίως δεν αλλάζουν την ουσία, απλά σε τυχόν άλλη έκδοση, ας γραφτούν έτσι όπως έχουν συμβεί. Για να υπάρχουν πηγές καταγραφής Ιστορίας, με ντοκουμέντα.

Οι τελευταίες σελίδες του κειμένου του, συμπίπτουν με τις θέσεις του αειμνήστου Σεβαστιανού και εξυπηρετούν με τον δυνατότερο και καλύτερο τρόπο τα εθνικά συμφέροντα της Χώρας μας.

4) Θεόδωρος Πάγκαλος, σελίδες 97-113. (Πρώην Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης της Ελλάδος – Αναπληρωτής Πρωθυπουργός, πρώην Υπουργός Εξωτερικών & Επικοινωνιών, Πολιτισμού)

Τα γραφόμενα στο κείμενό του δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και στην ιστορική αλήθεια των συμβάντων και γεγονότων που έχουν σχέση με την Ελλάδα και την Αλβανία. Οι τοποθετήσεις του μόνο τα Ελληνικά συμφέροντα δεν θα εξυπηρετήσουν.

α) Γράφει στην σελίδα 100: «Πολύ αργότερα, …. Μια ομάδα διανοουμένων της Κορυτσάς, που ήταν στη μεγάλη τους πλειονότητα Βλάχοι ή χριστιανοί ορθόδοξοι Αλβανοί, μερικοί από αυτούς ελληνίζοντες,…..».

Είναι σαν να διαβάζεις αλβανικό φύλλο που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της χώρας του. Αιωνίως αυτά ακριβώς ισχυριζόταν και ισχυρίζεται η αλβανική προπαγάνδα.

β) Γράφει στην σελίδα 101: «…εξαίρεση αποτελεί η εξωτερική πολιτική της σύντομης δικτατορίας του Στρατηγού Θ. Παγκάλου».

Εδώ υμνεί θετικά την πολιτική του παππού του. Αντιθέτως, εκείνη η πολιτική ήταν αρνητική για τα συμφέροντα της Πατρίδας. Η δικτατορία Παγκάλου τότε: Πρώτον, με Νόμο έκλεισε και απαγόρευσε την λειτουργία του ιστορικού Βορειοηπειρωτικού Συλλόγου (!) που είχε ιδρυθεί για το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα το 1924, Δεύτερον, τότε ψηφίστηκε Νόμος και απέκλεισε την ανταλλαγή των Τσιάμηδων. Με την ανταλλαγή των πληθυσμών (Συνθήκη της Λωζάννης», οι Τσιάμηδες θα έφευγαν στην Τουρκία. Εν τούτοις έγινε δεκτή η εξαίρεση τους κ` η παραμονή τους στην Ήπειρο. Η Ελλάδα σήμερα δεν θα συζητούσε με το Αλβανικό κράτος για το ανύπαρκτο αυτό ζήτημα.

«Τότε, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης, ο Βασιλιάς της Αλβανίας Αχμέτ Ζώγκου δώρισε εκτάσεις εκατοντάδων στρεμμάτων γης στην περιοχή του Βουθρωτού, στον παππού του Θ. Παγκάλου.» Ο ίδιος ο Πάγκαλος ισχυρίζεται, ότι διαθέτει τους τίτλους…

γ) Γράφει στην σελίδα 101 - 102: «…Στη δημιουργία της ηγεσίας του αλβανικού κομμουνιστικού κόμματος έπαιξαν καθοριστικό ρόλο ελληνόφωνα στελέχη του … ο ίδιος ο Ενβέρ Χότζα εκφραζόταν συχνά στα Γαλλικά ή στα Ελληνικά,…»

Οι Ελληνόφωνοι – μαζί με άλλους ξένους συνεργάτες – που δημιούργησαν τον δικτάτορα Ενβέρ, δεν ήταν Ελληνόφωνα στελέχη, ήταν πούρο Έλληνες Βορειοηπειρώτες, οι οποίοι ήταν παθιασμένοι ιδεολογικά ή πουλημένοι Γενίτσαροι. Το να ισχυρίζεται κάποιος, που διακατείχε υψηλές θέσεις στις ηγεσίες των Ελληνικών Κυβερνήσεων, περί Ελληνοφώνων Αλβανών Πολιτών της Νοτίου Αλβανίας, εξυπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο ανθελληνικές θέσεις ξένων συμφερόντων…

Από την άλλη, είναι ψέμα και διαστρέβλωση της αλήθειας, ότι δήθεν «ο Ενβέρ Χότζα εκφραζόταν Γαλλικά ή Ελληνικά». Έχουμε μεγαλώσει και γεράσει στις φυλακές με συντρόφους και συνομήλικους του Χότζια, που ήταν από τον ίδια γειτονιά και μεγαλώσει μαζί. Δεκάδες πρώην φίλοι του, δήλωναν: «Όπως όλοι οι Αλβανοί, έτσι και ο Ενβέρ, είχε μάθει 5 - 6 λέξεις Ελληνικές για να κορόιδευε αυτούς που δεν τον ήξεραν». Αυτά δήλωνε ο συνομήλικος και στενός του συνεργάτης Μπεντρί Σπαχίου, ο οποίος για πολλά χρόνια (μέχρι το 1956), είχε διατελέσει σε υψηλά κυβερνητικά αξιώματα, μέχρι και Αναπληρωτής Πρωθυπουργός της Αλβανίας.

δ) Γράφει στην σελίδα 103: «Είναι μεγάλο λάθος να μην αναγνωρίζουμε σήμερα ότι όλοι αυτοί οι Αλβανοί συνέβαλαν σε μεγάλο βαθμό στην ελληνική οικονομική ανάπτυξη…..».

Αυτά που γράφονται είναι αδιανόητα. Μήπως η Ελλάδα βγήκε από πόλεμο και την ανοικοδόμησαν ξένοι μετανάστες; Με τι αντάλλαγμα γίνονται τέτοιες δηλώσεις; Ενώ, από την άλλη μεριά, οι Αλβανικοί παράγοντες ποτέ δεν αναγνώρισαν και ούτε πρόκειται να αναγνωρίσουν την προσφορά της «Ελληνικής Μειονότητας», όπως αυτοί την αποκαλούν, στην δημιουργία και ανοικοδόμηση του Αλβανικού κράτους…

Είναι παράξενο και παράλογο. Σε όλο το κείμενο αυτού του ανθρώπου, μα σε κανένα σημείο των δικών του απόψεων δεν υπάρχει η λέξη Βορειοηπειρώτες Έλληνες, ή Εθνική Ελληνική Μειονότητα. Από τα γραφόμενά του, ο αναγνώστης θα διαπιστώσει ότι στην Αλβανία υπάρχουν μόνο ελληνόφωνοι αλβανοί πολίτες της Νοτίου Αλβανίας. Αυτή είναι κατάντια και προδοσία…
5) Αλέκος Παπαδόπουλος, σελίδες 115-202.(Διετέλεσε Υφυπουργός Οικονομικών 1993 – 1994, Υπουργός Οικονομικών 1994 – 1996 και Υπουργός Υγείας 2000 – 2002.)

Γενικά ορθά γράφει. Υπάρχουν όμως και σημαντικές λανθασμένες απόψεις και τοποθετήσεις, όπως:

α) Στην σελίδα 116 γράφει: «… και αυτό είναι ότι, ενώ κάποιοι λόγιοι Αλβανοί σκόπιμα προσπαθήσανε να βλάψουνε την Ελλάδα κατά τον 10ο και μέχρι τον 20ο αιώνα…»

Εδώ μιλάει για λογίους Αλβανούς, που έβλαψαν την Ελλάδα και τα Βαλκάνια από τον 10ο και μέχρι…

Αγαπητέ Υπουργέ, τον 10, 11, 12,…αιώνα, αυτός ο λαός που ζούσε σ` αυτή την περιοχή, ούτε μόνος του είχε προσδιοριστεί ως αλβανικός λαός, ούτε κάποιοι άλλοι τους είχαν προσδιορίσει ως Αλβανούς. Αυτές οι θέσεις δεν ανταποκρίνονται ούτε στην ιστορική αλήθεια, αλλά ούτε εξυπηρετούν τα Ελληνικά συμφέροντα… Εξυπηρετούν μόνο αντ` ελληνικές θέσεις…

β) Στην σελίδα 119 γράφει: « Στην Νότια Αλβανία, όπου ζούσαν κυρίως οι Τοσκήδες, η πατριαρχική οργάνωση… κυρίως λόγω της επίδρασης του Ελληνισμού στην περιοχή αυτή».

Σ` αυτό το σημείο, ο κύριος Παπαδόπουλος μιλάει για την περίοδο του 15 αιώνος. Κύριε Υπουργέ αυτή η περιοχή την περίοδο που μιλάτε δεν λεγότανε Νότια Αλβανία. Τότε ήταν περιοχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η Αλβανία, όπως ξέρεις αγαπητέ καλύτερα από πολλούς άλλους, - το τονίζεις σε αρκετά σημεία στο κείμενό σου -, δημιουργήθηκε το 1912-1914. Όμως αυτοί που θέλουν να εκμεταλλευτούν τα λεγόμενά σας, θα τα κοσκινίσουν και θα κρατήσουν – προβάλουν αυτά τα σημεία από τα οποία βλάπτονται τα Ελληνικά συμφέροντα και εξυπηρετούνται τα δικά τους.

γ) Στην σελίδα 120- 121: Στην σελ. 120 αναφέρεται σε προσπάθειες των Αλβανών για την ίδρυση «αλβανικών κρατιδίων». Και γίνεται λόγος ακόμα και πριν από το Συνέδριο του Βερολίνου (1878), που όπως είναι γνωστό τότε από ξένους παράγοντες έγιναν κάποιες προσπάθειες για να δημιουργηθεί η εθνική αλβανική συνείδηση. Ενώ στην σελ. 121 έρχεται σε αντίθεση με τις θέσεις αυτές και αναφέρει τις θέσεις του Disen Giuliano (1850- 1913), για τον οποίο λέει: «…εις την γλώσσαν των Αλβανών δεν υπάρχει λέξις εκφράζουσα την έννοιαν της πατρίδος….».

δ) Στην σελίδα 128, 129 παράγραφος 3 και 2: Και σ` αυτά που αποτυπώνει σε ετούτα τα σημεία, δεν εξυπηρετούνται τα συμφέροντα της πατρίδας μας…

ε) Στην σελίδα 135, 136: Η προσωρινή Κυβέρνηση της Αυτονόμου Ηπείρου συγκροτήθηκε στις 17/2/1914 και ΟΧΙ στις1/2, όπως γράφει ο κύριος Παπαδόπουλος, ενώ το Σύμφωνο της Κερκύρας, στις 17/5/1914 και ΟΧΙ στις 18/5/, όπως αναφέρεται στο βιβλίο. Είναι αδιανόητο σ` αυτές τις σημαντικές ημερομηνίες να είναι τόσο πρόχειρος ο κύριος Παπαδόπουλος, ο οποίος για πολλές δεκαετίες συμμετείχε στην διακυβέρνηση της Ελλάδας, τυχαίνει να είναι και Ηπειρώτης…

ζ) Στην σελίδα 139, παράγραφος 1γράφει: «Έτσι, η Ιταλία … από τους οποίους 250.000 ήταν χριστιανοί Έλληνες, …..,…. καθώς και μερικές χιλιάδες ορθόδοξοι αλβανικής και βλάχικης καταγωγής.»

Αυτό είναι απαράδεκτο. Είναι αποδεδειγμένο ότι οι Βλάχοι ήταν Έλληνες στην καταγωγή, τη συνείδηση, στα ήθη και τα έθιμα. (Λαζάρου, Καργάκος, Πουλιανός)

η) Στην σελίδα 150, τελευταία παράγραφος γράφει: «…της Ηπείρου, εκτός των Ελλήνων, κατοικούσαν …, Κουτσόβλαχοι, Εβραίοι….»

Και σε ετούτο το σημείο προβαίνει ξανά στο ίδιο λάθος…

θ) Στην σελίδα 170 τελευταία παράγραφος, και 171 παράγραφος 1η και 2η γράφει: μ` αυτά που διατυπώνει, σ` αυτό το σημείο, βλάπτονται πολύ τα εθνικά συμφέροντα, γιατί παραλληλίζεται το Βορειοηπειρωτικό με το ανύπαρκτο Τσάμικο. Δεν προτείνει τίποτε θετικό… Αυτή η γραμμή τηρείται μέχρι το τέλος των γραφομένων του…
6) Άγγελος Συρίγος, σελίδες 203-225. (Έχει διατελέσει Γενικός Γραμματέας Πληθυσμού και Κοινωνικής Συνοχής στο Υπουργείο Εσωτερικών (Αύγουστος 2012 Μάιος 2015), Ειδικός Γραμματέας Διαπολιτισμικής Εκπαιδεύσεως στο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων (Οκτώβριος 2007 – Ιανουάριος 2009).

Στο κείμενο του Άγγελου, πάνω – κάτω ισχύουν τα ίδια, όπως και για τον Οικονόμου. Μόνο, που ο Συρίγος το Βορειοηπειρωτικό, εμάς μας ανακάλυψε μετά το 1990… Και εδώ, απλώς υπάρχουν κάποια λάθη στους χρόνους – ημερομηνίες....

α) Σελίδα 211 γράφει: «…Την εβδομάδα πριν τις εκλογές (Μάρτιος 1991), το καθεστώς απελευθέρωσε τους τελευταίους πολιτικούς κρατούμενους….»

Αυτό είναι λάθος. Μπορεί να διαπιστωθεί, ότι οι τελευταίοι πολιτικοί κρατούμενοι απελευθερώθηκαν τον Μάιο του 1991.

Το άλλο, ότι: «… Το 1969 τον συνέλαβαν και …», είναι ψέμα. Δεν πειράζει αυτό δεν βλάπτει σε τίποτα, έτσι σου είπαν…

β) Σελίδα 220, στις υποσημειώσεις, σημείο 7:

Αυτά που λέγονται σ` αυτό το σημείο είναι λάθος. Από την δημιουργία του Αλβανικού Κ. Κ. Α. και μέχρι το 1991, είναι πολλές δεκάδες τα υψηλόβαθμα στελέχη του κόμματος και των κυβερνήσεων του δικτάτορα Χότζια. και αυτό διαπιστώνεται πολύ εύκολα…

Και το άλλο, θα μας περάσουν για πρόχειρους και αδιάβαστους τα Τίρανα, όχι μόνο στα χρόνια του Χότζια – Αλία, αλλά και με τις κυβερνήσεις από το 1992 και μέχρι σήμερα ήταν πολλά και σημαντικά τα Υπουργία που έχουν αναλάβει άτομα Ελληνικής καταγωγής. Να σου θυμίσω μόνο τον κύριο Αναστάσιο Αγγελή, ο οποίος με τις σοσιαλιστικές κυβερνήσεις είχε αναλάβει για πολλά χρόνια Υπουργός Οικονομικών, ή τον Β. Τάβο, τον οποίο τον είχαν τοποθετήσει σε πολλά υπουργεία, ακόμα και Πρόεδρο της Αλβανικής Βουλής…
7) Γιώργος Χατζηθεοφάνους, σελίδες 227-248. (Υπηρέτησε στο Νατοϊκό Στρατηγείο (NRDC-GR) στη Θεσσαλονίκη, Διοικητής της Ελληνικής Δύναμης Κοσσόβου (2009- 2011). Αποστρατεύτηκε το 2011 με το βαθμό του Υποστράτηγος. Έχει διατελέσει καθηγητής Οικονομικών Μαθηματικών στην Σχολή Υπαξιωματικών Διοικητικών της Πολεμικής Αεροπορίας… Μετά την αποστρατεία του ασχολήθηκε με την πολιτική. Υπήρξε για δύο περίπου χρόνια (2014 – 2016) τομεάρχης άμυνας στο «Ποτάμι»).

Τι να πει κανείς; Είναι πολύ παράξενο που ήταν στρατιωτικός. Όλο το κείμενό του δεν εξυπηρετεί ίχνος τα Ελληνικά συμφέροντα. Δεν αξίζει να ασχοληθεί κάποιος με τα γραφόμενά του.

α) Σελίδα 237 γράφει: «…Όπως ο αεροπόρος που έρριξε προκηρύξεις στην Αλβανία ή οι άνδρες….»

Αυτό το άτομο δεν έχει το θάρρος και το σεβασμό να πει με το όνομα του, τον άνθρωπο που θυσίασε τα προσωπικά του συμφέροντα για τα εθνικά. Ο Σμήναρχος Θωμάς Βρακάς, το 1994 υποστηρίζοντας τα Εθνικά Ελληνικά συμφέροντα…, τους διωκόμενους αγωνιστές Βορειοηπειρώτες, προέβη σε μια ηρωική πράξη, σκόρπισε προκηρύξεις στις παραλίες των Αγίων Σαράντα.

β) Σελίδα 243 γράφει: «……………………...» Σε ετούτο το σημείο ασκεί κριτική στην παραδοσιακά και εθνικά συμφέρουσα φίλο - Σερβική πολιτική και στάση της χώρας μας και παροτρύνει την Ελλάδα για μια εξωτερική πολιτική υπέρ του Κοσσόβου και γενικά των Αλβανών!!!

Σε όλη την τοποθέτησή του, Βορειοηπειρωτικό και Βορειοηπειρώτες γ` αυτόν δεν υπάρχουν… Κατάντια…

β) Σελίδα 248 γράφει: «Κι εδώ πρέπει να εκμεταλλευτούμε, ….., την μεγάλη αλβανική μειονότητα στην Ελλάδα.».

Αυτό είναι τρομερό. Με ποιο Νόμο και με ποιες διεργασίες, πότε αναγνωρίστηκε στην Ελλάδα Αλβανική μειονότητα;

Εδώ τα λόγια είναι περιττά. Μόνοι μας ανοίγουμε και παροτρύνουμε ζητήματα.

8) Αλέξανδρος Μαλλιάς, σελίδες 251-282.

(Πρέσβης ε.τ.. Ως διπλωμάτης υπηρέτησε υπό 11 Κυβερνήσεις και 15 Υπουργούς Εξωτερικών. Πρέσβης της Ελλάδας στην Ουάσινγκτον το 2005 μέχρι το 2009, Διευθυντής Βαλκανικών Υποθέσεων Υπ. Εξ. το 2000 μέχρι το 2005, Πρέσβης στην Αλβανία το 1999 μέχρι το 2000, Πρώτος Διπλωματικός Αντιπρόσωπος Ελλάδος στην π. Γ.Δ.Μ. το 1995 μέχρι το 1999. Πρώτος Σύμβουλος για Πολιτικές Υποθέσεις Ο.Η.Ε., Νέα Υόρκη το 1989 μέχρι το 1993).

Αυτός έκαμε καλά τη δουλειά του!!! Το καθήκον που ανέλαβε το εκτέλεσε κατά γράμμα!!!

Ο Αλ. Μαλλιάς δηλώνει στο βιβλίο: “Είχα την πρωτοβουλία αλλά και την επιμέλεια της συγγραφής αυτού του συγγράμματος”.

Έτσι τα θετικά και τα αρνητικά συμπεράσματα, που θα αποκομίσει ο καθένας, το καλό ή το κακό για τα Εθνικά μας συμφέροντα, θα είναι όλα απόρροια των δικών του ενεργειών, ...

Ο ίδιος μερίμνησε και για την εκδήλωση. Έχει συνεπώς την μεγαλύτερη ευθύνη…

Κώστας Κυριακού. Αθήνα, Ιανουάριος 2018

«Αν κάποιος θέλει να μάθει περισσότερα για τη στάση και τις θέσεις του κύριου Αλέξανδρου Μαλλιά, για το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα, εκτός των άλλων, ας διαβάσει το βιβλίο «Η Διαχρονική Τραγωδία της Βορείου Ηπείρου», εκδόσεις «Πελασγός» 2020.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΔΗΚΤΙΚΟ – ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ

Η Βόρειος Ήπειρος αγωνιά. Οι εξελίξεις στην περιοχή τρέχουν. Η υποχωρητικότητα, που επιδεικνύει, ή υπακοή σε Ευρωπαϊκές και ΝΑΤΟ ϊκές εντολές, κυβέρνηση είναι πρωτόγνωρα για τον Τόπο και την παγκοσμοποιούμενη κοινωνία μας.

Στην Πολιτική Επιστήμη υπάρχει ο όρος “Αποδοχή”, μηνύματος και πλέον επικίνδυνος είναι ο “Εθισμός” στην υποχώρηση, στην υποτέλεια, στην εξάρτηση.

Τα αρνητικά συμπεράσματα του βιβλίου λες και προετοιμάζουν το Βορειοηπειρωτικό λαό, τους αναγνώστες να εθισθούν σ` αυτά. Να πάψουν να ασχολούνται με τα δικαιώματά τους. Να αφήσουν την Ιστορική Γη του Πύρρου και του Πατρο Κοσμά.

Αγαπητοί συν Έλληνες, είναι εύκολο να εκφράζουμε τις πατριωτικές μας θέσεις κριτικάροντας το περιεχόμενο ανθελληνικών ξένων εντύπων, τα οποία εκδίδονται σε άλλες χώρες.

Αγώνας είναι οι συντονισμένες προσπάθειες, όλων μας κατά των δικών «μας», οι οποίοι εξυπηρετούν καλύτερα από κάθε ξένο τα ανθελληνικά σχέδια. Αυτόν τον αγώνα τον αποφεύγουμε.

Γιατί τάχα; Γιατί τέτοιοι αγώνες έχουν κόστος. Φοβόμαστε το κόστος! Αυτοί είμαστε!

Κώστας Κυριακού Νομικός 

Συνεργάτης της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΝΕΩΣ