Ετικέτες

22.4.16

YΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

«Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ» (Ἰωάν. 12,13)

Ο Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἀγαπητοί μου, τί εἶνε; δάσκαλος, καθηγητής, φιλόσο­φος, κοινωνιολόγος, ἐπαναστάτης…; Αὐτὰ λένε κάποιοι. Δὲν εἶνε αὐ­τά. Ὁ Χριστὸς εἶνε κάτι παραπάνω· εἶνε Θεός! Μάλιστα. Τὸ πιστεύ­εις; εἶσαι Χριστιανός· δὲν τὸ πιστεύεις; ἐλεύθερος εἶσαι, ἀλλὰ δὲν εἶσαι πλέον Χριστιανός· καὶ εἶσαι δυστυχής. Μά, θὰ πῆτε, μορφωμένος ἐ­γὼ ἐπιστήμων, νὰ παραδέχωμαι δό­γματα χωρὶς ἀποδείξεις;… Κι ὅμως· ἐὰν ὑπάρχῃ μία ἀλήθεια ποὺ ἔχει μυριάδες ἀποδείξεις, εἶ­νε αὐτή, ὅτι ὁ Χριστὸς εἶνε ὁ Θεός.

Ο ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΜΟΝΗ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ



Ο Μακαριστός Καθηγούμενος της ιεράς Μονής Διονυσίου Γαβριήλ, διηγείται το επόμενο αληθινό γεγονός:
«Τον Οκτώβριο του 1913, ο επιτελάρχης του Εθνικού μας στρατού Βίκτωρ Δουσμάνης μας έστειλε συνοδεία δύο στρατιωτών έναν ανιψιό του ψυχοπαθή και δαιμονισμένο, με μία επιστολή προς την Μονή μας, στην οποία έλεγε:

Στα πλαίσια της Θεολογικής Σχολής, θα διδάσκεται ο βίαιος κορανικός φανατισμός



ιμαμ
ΣΤΑ ΠΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ, ΘΑ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ Ο ΒΙΑΙΟΣ ΚΟΡΑΝΙΚΟΣ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ
(Είναι φανατικοί όσοι εκφράζουν την αντίθεσή τους σ’ αυτό;)
Κατά το ακαδημαϊκό έτος 2016-2017 θα λειτουργήσει ‘’ΕισαγωγικήΚατεύθυνση Μουσουλμανικών σπουδών’’ στα πλαίσια του Τμήματος Θεολογίας, της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης.  Τούτο είναι γεγονός και με τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας, του σχετικού Προεδρικού Διατάγματος υπ’ αριθμό 45, ημερομηνίας 19 Απριλίου 2016.

Εκείνος ο πνευματικός...


Η σκέψη ότι μέσα στις υποχρεώσεις μου ως χριστιανή συμπεριλαμβανόταν η εξομολόγηση με σόκαρε ως έφηβη. Δεν ήθελα να εμπιστευτώ έναν άνθρωπο ντυμένο την αυστηρότητα που πρέσβευε – πίστευα- την τελειότητα. Πώς να τον εμπιστευτώ; Και πώς εμπιστευόμενη θα ένιωθα καλύτερα; Κάτι τέτοιο μου φαινόταν αδιανόητο. Η μοναξιά μου ήταν η ασφάλειά μου, η σιωπή μου ήταν η προστασία μου, η ταραγμένη μου ψυχή ήταν η ηρεμία μου. Φοβόμουν. Το λέω ειλικρινά, φοβόμουν, ντρεπόμουν, προτιμούσα να είμαι στρουθοκάμηλος, να χώνω το κεφάλι μου στην άμμο για να μη βλέπω τις πληγές που η ίδια είχα καταφέρει στην ψυχή μου.

ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΙΒΔΗΛΟ


Με αφορμή την συμπροσευχή πάπα, πατριάρχη και αρχιεπισκόπου στην προκυμαία της Λέσβου, επιτρέψτε μου να καταθέσω τον προβληματισμό μου, μέσα από ένα δημοσίευμα παλαιότερο.
Του Φώτη Μιχαήλ
 Για εμάς τους Ορθοδόξους, οι »αδελφικοί» εναγκαλισμοί, οι συμπροσευχές και οι κοινές διακηρύξεις του Οικουμενικού Πατριάρχη με τον πάπα, δεν είναι  θέμα πολιτικό ή κοινωνικό. Ούτε είναι θέμα θρησκευτικό, όπως συνηθίζεται να λέγεται. Είναι ζήτημα που αφορά στην γνησιότητα και ακεραιότητα της Πίστης μας. Συνεπώς, πάνω απ’ όλα, είναι θέμα Εκκλησιαστικό.

Σάββατον Λαζάρου: ακολουθία όρθρου, τυπικό κ.α.

Σάββατον Λαζάρου

Παρακάτω μπορείτε να βρείτε: το τυπικό, την ακολουθία του όρθρου κ.α. για το Σάββατο του Λαζάρου:

Όταν ο Πολάκης επιτέθηκε σε ομιλία του Σεβαστιανού για την Βόρειο Ήπειρο

Σχόλιο: Να μη ξεχνάμε αδέλφια το κακό που έχει κάνει όλο αυτό το προδοτικό συνονθύλευμα στο τόπο μας! Καλή λευτεριά.
Πολάκης: «Να τσακιστούν να φύγουν, γιατί αλλιώς θα τους πετάξουν με τις κλοτσιές»