H έξωση του Αδάμ και της Εύας από τον Παράδεισο (Άγιος Μάρκος)
Θέλημα Θεού ήταν να μην είναι μόνος του ο Αδάμ, έστω και αν ζούσε μέσα στον παράδεισο, στην απόλυτη ευτυχία. Έπρεπε να βρεθεί κάποιος βοηθός στην ζωή του, που να είναι ίσος με τον Αδάμ, δηλαδή άνθρωπος, αφού τα ζώα ήταν κατώτερα. Γι’ αυτό πλάθει ο Θεός έναν ακόμη άνθρωπο, την Εύα, δηλαδή την πρώτη γυναίκα.
Η περικοπή αυτή μας διδάσκει ξεκάθαρα δύο πράγματα: ότι ο άνθρωπος δεν είναι ζώο και ότι η γυναίκα δεν είναι κατώτερη από τον άνδρα. Όσο άνθρωπος είναι ο άνδρας, τόσο είναι και η γυναίκα. Έτσι, δημιουργείται η πρώτη οικογένεια και η πρώτη κοινωνία ανθρώπων. Μέσα από αυτό το ζεύγος θα προέλθει όλη η ανθρωπότητα.
Οπότε έχουμε και το τρίτο συμπέρασμα: όλοι οι άνθρωποι προέρχονται από ένα ζεύγος, συνεπώς όλοι είναι ίσοι και αδέλφια μεταξύ τους. Είμαστε όλοι ίσοι, αλλά όχι και όμοιοι, κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός. Εδώ, βέβαια, γεννάται το εύλογο ερώτημα: εφόσον όλοι οι άνθρωποι προήλθαν από ένα ζευγάρι ανθρώπων, τότε πώς προέκυψαν οι διάφορες φυλές, η λευκή, η μαύρη και η μογγολική-κινέζικη;
