π.Αρσένιος Βλιαγκόφτης- Η Ανάσταση του Χριστού και η δική μας ανάσταση

ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΟΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ - αντί αποδείπνου, μεσονυκτικού και ωρών κατά τη διακαινήσιμο εβδομάδα

 

Δεῖ εἰ­δέ­ναι, ὅ­τι ἀ­πὸ ταύ­της τῆς ἡ­μέ­ρας τῆς ἁ­γί­ας καὶ με­γά­λης Κυ­ρι­α­κῆς τοῦ Πά­σχα καὶ καθ᾿ ὅ­λην τὴν Δι­α­και­νή­σι­μον ἑ­βδο­μά­δα, μέ­χρι τοῦ Σαβ­βά­του αὐ­τῆς, αἱ Ὧ­ραι, τὰ Ἀ­πό­δει­πνα, καὶ τὸ Με­σο­νυ­κτι­κόν, τε­λεῖ­ται οὕ­τως·

Ὁ ἱ­ε­ρεύς· Εὐ­λο­γη­τὸς ὁ Θε­ὸς ἡ­μῶν πάντοτε, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰ­ῶ­νας τῶν αἰ­ώ­νων.

Ὁ ἀ­να­γνώ­στης· Ἀ­μήν.

Χρι­στὸς ἀ­νέ­στη ἐκ νε­κρῶν, θα­νά­τῳ θά­να­τον πα­τή­σας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνή­μα­σι, ζω­ὴν χα­ρι­σά­με­νος. (τρις)

Ἀ­νά­στα­σιν Χρι­στοῦ θε­α­σά­με­νοι, προ­σκυ­νή­σω­μεν ἅ­γι­ον Κύ­ρι­ον Ἰ­η­σοῦν, τὸν μό­νον ἀ­να­μάρ­τη­τον. Τὸν σταυ­ρόν σου, Χρι­στέ, προ­σκυ­νοῦ­μεν καὶ τὴν ἁ­γί­αν σου ἀ­νά­στα­σιν ὑ­μνοῦ­μεν καὶ δο­ξά­ζο­μεν· σὺ γὰρ εἶ Θε­ὸς ἡ­μῶν, ἐ­κτός σου ἄλ­λον οὐκ οἴ­δα­μεν, τὸ ὄ­νο­μά σου ὀ­νο­μά­ζο­μεν. Δεῦ­τε πάν­τες οἱ πι­στοὶ προ­σκυ­νή­σω­μεν τὴν τοῦ Χρι­στοῦ ἁ­γί­αν ἀ­νά­στα­σιν· ἰ­δοὺ γὰρ ἦλ­θε δι­ὰ τοῦ σταυ­ροῦ, χα­ρὰ ἐν ὅ­λῳ τῷ κό­σμῳ. Δι­ὰ παν­τὸς εὐ­λο­γοῦν­τες τὸν Κύ­ρι­ον, ὑ­μνοῦ­μεν τὴν ἀ­νά­στα­σιν αὐ­τοῦ· σταυ­ρὸν γὰρ ὑ­πο­μεί­νας δι᾿ ἡ­μᾶς θα­νά­τῳ θά­να­τον ὤ­λε­σεν. (τρίς)

Διακαινήσιμος Εβδομάδα

 

Χριστός Ανέστη!

Χρόνια καλά κι ευλογημένα σε όλους και όλες με αγάπη!

Η εβδομάδα που ακολουθεί μετά το Πάσχα είναι η διακαινήσιμος εβδομάδα και όλες οι ημέρες είναι ημέρες γιορτής, ισοδύναμες με την Κυριακή του Πάσχα. Το ότι καταλύουμε τρόφιμα χωρίς περιορισμό δεν σημαίνει ότι δεν ακολουθούμε την πνευματική ζωή. Έχουμε υποχρέωση σε αυτό το διάστημα να προσευχόμαστε (όπως και όλες τις υπόλοιπες ημέρες) ακολουθώντας το ιδιαίτερο τυπικό της περιόδου.

Δευτέρα-Κυριακή: κατάλυση εις πάντα

ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ - Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

 

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ

Αληθώς  Ανέστη

Η ΠΛΑΝΗ πάντα αυτοκαταστρέφεται και, χωρίς να το θέλει, στηρίζει σε όλα την αλήθεια. Πρόσεξε: Έπρεπε ν' αποδειχθεί ότι ο Χριστός πέθανε και τάφηκε και αναστήθηκε. Ε, λοιπόν, όλα αυτά τα κατοχυρώνουν οι ίδιοι οι εχθροί! Εφόσον έφραξαν με το βράχο και σφράγισαν και φρούρησαν τον τάφο, δεν ήταν δυνατό να γίνει καμιά κλοπή. Αφού όμως, μολονότι δεν έγινε κλοπή, ο τάφος βρέθηκε άδειος, είναι ολοφάνερο και αναντίρρητο πως ο Χριστός αναστήθηκε. Είδες πώς, και μη θέλοντας, στηρίζουν την αλήθεια;

Αλλά και πότε θα Τον έκλεβαν οι μαθητές; Το Σάββατο; Μα αφού δεν επιτρεπόταν από το νόμο ούτε να κυκλοφορήσουν. Κι αν υποθέσουμε ότι θα παραβίαζαν το νόμο του Θεού, πώς θα τολμούσαν αυτοί, οι τόσο δειλοί, να βγουν έξω απ' το σπίτι; Και με ποιο θάρρος θα ριψοκινδύνευαν για ένα νεκρό; Προσμένοντας ποιαν ανταπόδοση; Ποιαν αμοιβή;