
«Ἀπό τίς θαυμαστές διηγήσεις τῶν θαυμαστῶν κατορθωμάτων τῶν Ὁσίων πατέρων Παρθενίου καί Εὐμενίου καί τίς διδαχές τοῦ μακαριστοῦ γέροντα Ἀναστασίου»
Η παρακάτω συγκλονιστική διήγηση από τον βίο του ενδόξου Αγίου Νικολάου του Πλανά, είναι του πρ. Διευθυντού Δημοτικής Εκπαιδεύσεως κ. Μανώλη Καπετανάκη:
Σὲ κάποια ἀπὸ τὶς Θεῖες Λειτουργίες τοῦ μακαριστοῦ πλέον παπὰ-Σταύρου (+2018) προσῆλθε γιὰ νὰ κοινωνήσει καὶ ἕνας Ἑλληνοαμερικανικὸς κάπου στὰ 40 του. Ὅταν ἔφτασε ἡ σειρὰ τοῦ Ἕλληνα ὁμογενῆ γιὰ νὰ λάβει τὴν Θεία Κοινωνία συνέβη κάτι ποὺ συντάραξε τὸν κεκοιμημένο παπὰ-Σταῦρο: Προσπάθησε 2-3 φορὲς νὰ βγάλει τὴν Ἁγία Λαβίδα ἀπὸ τὸ Ἅγιο Δισκοπότηρο, χωρὶς ἐν τούτοις αὐτὸ νὰ εἶναι δυνατό! Ἡ Ἁγία Λαβίδα εἶχε κυριολεκτικὰ «κολλήσει» μέσα στὸ Ἅγιο Δισκοπότηρο.
Είχα τη μεγάλη ευλογία να βρεθώ κάποτε με τον κ. Παναγόπουλο στο Άγιο Όρος και 3 ώρες ήμασταν μαζί σε ένα κελλί μόνοι μας και τον παρακάλεσα να μου διηγηθεί εμπιστευτικώς, τη ζωή του εν περιλήψει.
Πατέρες καὶ ἀδελφοί, χαίρετε ἐν Κυρίῳ!
Μετὰ ἀπὸ παρέλευση 6 μηνῶν ἀναστολῆς λειτουργίας λόγῳ ἀσθενείας μου, τὸ ἱστολόγιο ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Παναγίας μας ἐπιστρέφει.
Κατ᾿ ἀρχήν, νὰ εὐχαριστήσω ἐκ βάθους καρδίας ὅλους τοὺς ἀδελφοὺς καὶ ἀδελφὲς ποὺ προσευχήθηκαν γιὰ τὴν ὑγείαν μου καὶ ἔδωσαν τὸ ὄνομά μου γιὰ μνημόνευση σὲ ἐνορίες καὶ μοναστήρια ἐντὸς καὶ ἐκτὸς Ἑλλάδος, ὅπως καὶ ὅλους τοὺς ἱερεῖς καὶ ἱερομονάχους ποὺ μὲ μνημόνευαν τόσους μῆνες καὶ κάποιοι συνεχίζουν ἀκόμη.
Χωρὶς τὶς προσευχὲς ὅλων, οἱ ὁποῖες εἰσακούσθηκαν ἀπὸ τὸν Κύριόν μας, μεσιτεύοντας ἡ Παναγία μας καὶ πρεσβεύοντας οἱ Ἅγιοί μας στοὺς ὁποίους ἀπευθύνθηκαν Πατέρες καὶ ἀδελφοί ὅπως καὶ ἡ οἰκογένειά μου, ἴσως νὰ μὴν ἤμουν σὲ θέση νὰ γράψω αὐτὰ ποὺ γράφω τώρα, εἴτε λόγῳ τῆς σοβαρότητος τῆς ἀσθενείας μου, εἴτε ἐπειδὴ μπορεῖ νὰ μὲ εἶχε καλέσει ὁ Κύριος.
Ἔτσι, οἰκονόμησε ὁ Τριαδικὸς Θεός μας καὶ μοῦ ἔδωσε θαυματουργικῶς, παράταση ζωῆς μήπως καὶ μετανοήσω γιὰ τὶς ἁμαρτίες μου ποὺ τόσο πολὺ τὸν ἔχω στεναχωρήσει ἄπειρες φορές καὶ συνεχίζω ἀκόμα.
Μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Πνευματικοῦ μας, πρὸς Δόξαν Θεοῦ μόνο καὶ πνευματικὴν ὠφέλεια ὅλων τῶν ἀδελφῶν μας, θὰ περιγράψω ὅσο μπορῶ ἐν συντομία, τὸ χρονικὸ τῆς νοσηλείας μου καὶ τὴν θαυματουργικὴ ἀποκατάσταση τῆς ὑγείας μου, ἀπὸ τὴν ὁποία γλύτωσα ἀπὸ πολὺ μεγάλες δοκιμασίες καὶ ἐπικίνδυνες καταστάσεις, ποὺ μποροῦσαν νὰ δημιουργηθοῦν κατὰ τὴν διάρκεια τῆς θεραπείας μου λόγῳ τῆς καταστάσεως ποὺ ἐπικρατοῦσε καὶ ἐπικρατεῖ μέσα στὰ νοσοκομεῖα ἐξαιτίας τῆς διαχειρίσεως καὶ τῶν «πρωτοκόλλων» τοῦ κοροναϊοῦ, καὶ κυρίως κατὰ τὴν δεύτερη εἰσαγωγή μου στὸ νοσοκομεῖο τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2021, ἐπειδὴ ἡ κατάσταση εἶχε δυσκολέψει πάρα πολὺ.
Διήγηση του Οσίου Στάρετς Βαρσανουφίου:
~ Ένα […] περιστατικό που φανερώνει την αγιότητα αυτού του ανθρώπου [του Αρχιεπισκόπου Αθανασίου του Καζάν] είναι και το ακόλουθο:
Γνώρισμα των αγίων ψυχών είναι και η ιλαρότητα της καρδιάς, που φυσικά αντανακλάται και στο πρόσωπο. Ο αξιομακάριστος αυτός Δεσπότης, ο Αθανάσιος, είχε την συνήθεια, τους επισκέπτες του να τους περιποιείται ο ίδιος. Κάτι που του έδινε ιδιαίτερη χαρά.