Του Σωτήρη Αμοργιανού
Η εκδήλωση που έλαβε χώρα
την Κυριακή στις 7/2 ήταν μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας, που οργάνωσε η Πανελλήνια
Κληρικολαϊκή Επιτροπή Αγώνος με προεξάρχοντα, το κίνημα του ΕΛΚΙΣ που προέρχεται από τις τάξεις των ακολουθούντων το Παλαιό Ημερολόγιο.
Πλήθος πιστών, περισσότεροι οι του Παλαιού Ημερολογίου και οπαδοί του γερ. Μεθόδιου, αλλά και πιστών (ως
μη εχόντων ποιμένα) από το Νέο Ημερολόγιο κατέβηκαν στα προπύλαια του Πανεπιστημίου, για να δηλώσουν το "παρών" σε αυτό το δυναμικό κάλεσμα με απώτερο στόχο και σκοπό
τη δημιουργία ερεισμάτων για την ματαίωση και απομάκρυνση της παραλαβής της
κάρτας του πολίτη που αιωρείται ως «δαμόκλειος σπάθη» πάνω από τα κεφάλια μας απειλώντας το μεγαλύτερο δώρο που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο, την ελευθερία του.
Έτσι λοιπόν σωστά και σοφά οι διοργανωτές
αυτής της εκδήλωσης προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα πνευματικό ανάχωμα, μιας και δεν υπάρχει και τίποτε άλλο, στα
ύπουλα κελεύσματα και στις φασιστικές επιταγές της Νέας τάξης πραγμάτων και τους
ντόπιους συνεργάτες τους. Κάθε μορφή υγιούς πνευματικής αντίστασης από όπου κι αν προέρχεται μας βρίσκει σύμφωνους αρκεί να προάγει την εν Χριστώ ενότητα με
ξεκάθαρο περιεχόμενο και ξεκάθαρο προσανατολισμό, μιας και οι ηγέτες της
Εκκλησίας μας αδυνατούν να πείσουν το μικρό ποίμνιο, ότι έχουν αντιληφθεί την κρισιμότητα
της κατάστασης. Η αδυναμία και η σωστή διαχείριση του ζητήματος «κάρτα του
πολίτη» από την Ιεραρχία μας (εκτός λίγων εξαιρέσεων) μας προξενεί λύπη και ανασφάλεια
για το «τι μέλλει γενέσθαι». Είναι δε και αποκλειστικά υπεύθυνοι για τυχόν
εκκλησιαστικές παρεκτροπές που ενδεχομένως να δημιουργηθούν στο άμεσο μέλλον.
Όμως, παρά την φιλότιμη
προσπάθεια που έγινε, το προσδοκώμενο αποτέλεσμα δεν ήταν τόσο ενθαρρυντικό όσο θα 'πρεπε.
Στόχος μας δεν είναι να εκμηδενίσουμε
και να ακυρώσουμε την αγωνιστική διάθεση, αλλά να προσπαθήσουμε να διαφωτίσουμε
σκοτεινές πτυχές που κρύβονται σε τέτοιου είδους συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, ώστε να βελτιώνονται κάποια πράγματα στο άμεσο μέλλον.
Το πρώτο πράγμα που δεν έγινε αντιληπτό από τους πιστούς ήταν ποιοι ήταν πίσω από την διοργάνωση! Ένα ενωτικό κίνημα
που θα εξέφραζε όλους τους διαμαρτυρόμενους πολίτες ή κάποια κίνηση που θα «καπέλωνε»
την προσπάθεια και θα προσπαθούσε να δώσει την δική της κατεύθυνση με τους δικούς
της επιδιωκόμενους σκοπούς;
Παράδειγμα ο γερ. Μεθόδιος.
Δεν νομίζω πως ωφέλησε ο διχαστικός του λόγος. Δηλαδή τι ήρθε να μας πει; Ότι εμείς με το Νέο Ημερολόγιο
πληρωνόμαστε από το Βατικανό αδρά; Είμαστε οι παπικοί και οι «ιμιτασιόν χριστιανοί» και ότι αυτός και οι ομήγυρη του είναι οι "γνήσιοι Χριστιανοί"; Ήταν
εκτός θέματος, απογοητευτικός (εν αντιθέσει με τους άλλους ομιλητές) που δεν μπόρεσε σε καμιά περίπτωση
να πείσει, αλλά και να περάσει το αυτονόητο μήνυμα πώς «ο Χριστός ενώνει, ο
πονηρός διαιρεί»! Εμείς
κατεβήκαμε, για να δηλώσουμε παρών στο Χριστό μας και να δείξουμε πώς μόνο
ενωμένοι μπορούμε να αγωνιστούμε και να επιτύχουμε την απομάκρυνσή μας από την ηλεκτρονική σκλαβιά που προσπαθούν να μας επιβάλλουν οι
σκοτεινές δυνάμεις.
Ένα μεγάλο
λάθος που θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα στο άμεσο μέλλον για την προστασία
των διαμαρτυρόμενων, είναι η δημόσια παρουσίαση και ευχαριστία σε πρωτοκλασάτα μέλη
κομματικού μηχανισμού που «ως λέων ωρυόμενος» προσπαθούσε να παρασύρει ανυποψίαστους, μοιράζοντας τους προπαγανδιστικά φυλλάδια!
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ!!
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ!!
Η οργανωτική επιτροπή, κατά την ταπεινή μας γνώμη, συνεχίζει να επαναλαμβάνει το ίδιο λάθος και να κουράζει
τον κόσμο. Δεν χρειάζονται πολλοί ομιλητές! Ένας ή το πολύ δύο. Είναι δυνατόν να αρχίσουν οι ομιλίες στις 15:15 περίπου και να τελειώσουν στις 18:35; Με
διαρκώς επαναλαμβανόμενα λόγια που το μόνο που κατάφεραν είναι να δημιουργηθούν
πηγαδάκια, να μην ακούει ο ένας τον άλλον και τελικά ένα μεγάλο μέρος και λόγω
ψύχους να αποχωρήσουν από την συγκέντρωση (χωρίς οι διοργανωτές να το
αντιληφθούν). Και σαν να μην έφτανε αυτό κάποιος από τους διοργανωτές επέπληξε
τον κόσμο και λίγο πολύ τους είπε αδιάφορους και χωρίς υπομονή! Προφανώς
προσπάθησε ενδεχομένως να μετακυλίσει τις ευθύνες του στους άλλους για να καλύψει τυχόν
αδυναμίες του!
Μήπως τελικά κουράσατε τον κόσμο;
Δεν χρειάζεται να το πει κάποιος, απλά το είδαμε στη συμπεριφορά του κόσμου. Σε αυτόν απευθύνεστε και θα πρέπει να
λάβουμε σοβαρά υπ' όψιν το αν κατανόησε το θέμα... αλλιώς την αδυναμία της μη κατανόησης την καρπώνεται η οργανωτική επιτροπή.
Ένα άλλο ζήτημα είναι η ενδυμασία του κόσμου. Θα με συγχωρέσετε γιατί δεν το λέω εγώ, αλλά ο περισσότερος κόσμος που μας βλέπει και μας κρίνει καλοπροαίρετα. Όπως πάμε με τα καλά ρούχα στην Εκκλησία μας έτσι θα έπρεπε να κατέβουμε και στην συγκέντρωση για να μην δίνουμε την εντύπωση του γραφικού! Δεν λέμε να βάλουμε σμόκιν, όχι! Αλλά ας είμαστε τουλάχιστον αξιοπρεπείς. Στη μάχη η λεπτομέρεια κάνει την διαφορά!
Ίσως θα μπορούσε κάποιος να πει περισσότερα, αλλά οι ώρες είναι δύσκολες που επιβάλλουν περισυλλογή και εγρήγορση, αλλά και ανάγκη αλλαγής τακτικής. Φρονούμε πως η φύση του αγώνα θα μας δείξει και την ανάλογη τακτική την οποία και θα πρέπει να ακολουθήσουμε.
Αν δεν μπορέσουμε έγκαιρα να το καταλάβουμε, τότε να είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε και τις ευθύνες μας.
Σωτήρης Αμοργιανός για το ιστολόγιο "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ"
Ναι, πάντοτε βρίσκει τρόπους η αγάπη, αρκεί να είναι Αγάπη εν Αληθεία, άλλως δεν είναι αγάπη αλλά αγαπολογικό ψεύδος...
ΑπάντησηΔιαγραφή