Ετικέτες

24.1.17

Οδηγίες πώς παίζονται τα ελληνικά παραδοσιακά ομαδικά παιχνίδια


Αποτέλεσμα εικόνας για παραδοσιακά παιχνίδια
Σχόλιο: Τα Παιχνίδια των παιδικών μας χρόνων όπως τα θυμόμαστε. Αξίζει να τα μάθουμε στα παιδιά μας , στα εγγόνια μας και γιατί όχι ,να τα ξαναπαίξουμε και εμείς οι μεγαλύτεροι . (ΒΙΝΤΕΟ)



Η ΑΜΠΑΡΙΖΑ
Τα παιδιά χωρίζονται σε δύο ομάδες κι η κάθε μία διαλέγει την «αμπάριζά» της, δηλαδή το σημείο (δένδρο, κολώνα) που θα υπερασπίζει. Οι δύο αμπάριζες πρέπει να απέχουν όσο το δυνατόν περισσότερο. Ένα παιδί από την ομάδα που παίζει πρώτη, ακουμπάει την αμπάριζα και φωνάζει:
–       Παίρνω αμπάριζα και βγαίνω
Και τρέχει κατά την αντίπαλη αμπάριζα με σκοπό να την ακουμπήσει (οπότε την κυριεύει). Αλλά, αμέσως, απαγγέλλοντας τα ίδια λόγια, ξεκινάει και από την αμυνόμενη ομάδα ένας παίκτης, με σκοπό, ή να προλάβει να κυριέψει αυτός πρώτος την αμπάριζα των άλλων, ή να ακουμπήσει τον πρώτο παίκτη (οπότε τον αιχμαλωτίζει). Τότε διαδοχικά, συμπαίχτες των πρώτων ξεκινούν, με τα ίδια λόγια, για να τους ενισχύσουν αλλά και για να νικήσουν τους φύλακες και να ελευθερώσουν τους δικούς τους (με άγγιγμα).
Νικάει η ομάδα που κυριεύει την αμπάριζα των άλλων.
ampariza2
2. Τα Κεραμιδάκια
Τα παιδιά χαράζουν ένα κύκλο και στο κέντρο στήνουν το ένα πάνω στο άλλο, πέντε κεραμιδάκια. Ύστερα σε απόσταση 5-6 μέτρων, χαράζουν μια γραμμή και χωρίζονται σε δύο ομάδες. Τα παιδιά της πρώτης ομάδας, ένα, ένα, πατώντας στη γραμμή, σημαδεύουν με ένα μικρό τοπάκι τα κεραμιδάκια για να τα γκρεμίσουν. Αν αποτύχουν, έρχεται η σειρά της δεύτερης ομάδας. Όταν κάποιο παιδί τα γκρεμίσει, η ομάδα του τα διασκορπίζει μέσα στον κύκλο για να δυσκολέψει την άλλη ομάδα που, για να κερδίσει, πρέπει να τα ξαναστήσει. Κι ενώ οι  παίχτες της δεύτερης ομάδας αγωνίζονται να ξαναστήσουν τα  κεραμιδάκια, τα παιδιά της πρώτης ομάδας τους χτυπούν με το τοπάκι για να τους «κάψουν», δηλαδή να τους βγάλουν έξω από το παιχνίδι. Τότε, συχνά, κάποια παιδιά στέκονται επίτηδες να χτυπηθούν για να παρασύρουν το τόπι μακριά και να δώσουν στους δικούς τους καιρό να τελειώσουν το στήσιμο.
keramidakia
3. Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ
Τα παιδιά «τα βγάζουν» κι ένα τους γίνεται βασιλιάς. Ο βασιλιάς κάθεται κάπου, ενώ οι άλλοι απομακρύνονται για να διαλέξουν ποιο επάγγελμα θα παραστήσουν και με ποιες κινήσεις. Όταν καταλήξουν, επισκέπτονται το βασιλιά, κι ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος ανάμεσα στα παιδιά που μιλάνε όλα μαζί εν χορώ στο βασιλιά.
–       Βασιλιά, βασιλιά, με τα δώδεκα σπαθιά, τι δουλειά;
–       Τεμπελιά!
–       Και τα ρέστα;
–       Παγωτά!
–       Είπε η γιαγιά να μας κάνεις μια δουλειά.
–       Τι δουλειά;
Τότε τα παιδιά, μιμούνται τις κινήσεις του επαγγέλματος που διαλέξανε. Π.χ. του θεριστή, της μοδίστρας, του μουσικού, κλπ. Αν ο βασιλιάς το καταλάβει, το φωνάζει και κυνηγάει να πιάσει ένα παιδί που γίνεται βασιλιάς. Αν ο βασιλιάς δεν το καταλάβει τι δουλειά παριστάνουν, ξανακάθεται και να παιδιά μιμούνται κάτι άλλο.
basilias
4.  ΤΟ ΚΡΥΦΤΟΚΟΥΤΙ
(Ή ΚΛΩΤΣΟΤΕΝΕΚΕΣ)
Όλα  τα παιδιά, εκτός από αυτό που τα φυλάει, σχηματίζουν ένα κύκλο και στο κέντρο στήνουν ένα κονσερβοκούτι. Το πιο δυνατό της ομάδας κλωτσάει το κονσερβοκούτι όσο πιο μακριά μπορεί. Αμέσως, το παιδί που τα φυλάει τρέχει να το πιάσει και να το ξαναστήσει στο κέντρο του κύκλου, ενώ τα άλλα παιδιά κρύβονται. Μόλις το στήσει, ψάχνει να βρει τους κρυμμένους. Κάθε φορά που βρίσκει κάποιον, τρέχει στο κρυφτοκούτι, το ακουμπάει με το πόδι και λέει:
–      Φτού πατημένο, …! (το όνομα του παιδιού)
Και ξαναρχίζει να ψάχνει για τα άλλα παιδιά, χωρίς όμως ν΄ αφήνει από τα μάτια του το ντενεκάκι. Γιατί, αν κάποιος βρει την ευκαιρία, μπορεί να πάει να το κλωτσήσει και τότε όσους έχει φτύσει (βρει) όλοι ελευθερώνονται, το παιχνίδι ξαναρχίζει και τα ξαναφυλάει ο ίδιος!
5. ΜΕΛΙΣΣΑ – ΜΕΛΙΣΣΑ
Τα παιδιά χωρίζονται σε δυο ομάδες και, πιασμένα γερά από τα χέρια, στέκονται αντικριστά με μια απόσταση δεκαπέντε – είκοσι μέτρων ανάμεσά τους. Η πρώτη ομάδα φωνάζει:
–      Μέλισσα, μέλισσα! Η δεύτερη απαντά:
–      Μέλι γλυκύτατο!     Η πρώτη:
–      Σε ποιον παραγγείλατε; Η άλλη απαντά:
–      Στη Μαρία!
Τότε αυτή η παίκτρια τρέχει καταπάνω τους και πέφτει με δύναμη πάνω σε όποιο πιάσιμο χεριών της φαίνεται πιο αδύναμο. Αν καταφέρει να σπάσει το δεσμό των χεριών, παίρνει ένα παιδί από αυτήν την ομάδα και  το φέρνει στη δική του. Αντίθετα, αν δεν μπορέσει να σπάσει την ένωση, μένει η ίδια με τους άλλους. Κερδίζει η ομάδα που θα τους πάρει όλους.
6.            ΤΑ ΜΗΛΑ
Δύο παίκτες στέκονται αντικρυστά, δεκαπέντε είκοσι μέτρα μακριά η μια από την άλλη, ενώ στη μέση αυτής της απόστασης συγκεντρώνονται όσα μέλη τους όρισαν. Οι δυο παίκτες που στέκονται αντικρυστά προσπαθούν με το τόπι να κτυπήσουν κάποιο από τα παιδιά που είναι μέσα, αυτό «καίγεται» και βγαίνει από το παιχνίδι. Αντίθετα, το παιδί που θα καταφέρει να πιάσει το τόπι χωρίς να πέσει κάτω κερδίζει «ένα μήλο» που θα του επιτρέψει, αν κάποια στιγμή «καεί» να μη βγει, αλλά να παραμείνει στο παιχνίδι, ή, αν καεί κάποιος φίλος του να του το παραχωρήσει!
Όταν απομείνει ένα μόνο παιδί, οι δυο παίχτες με το τόπι μπορούν να κάνουν μόνο δέκα προσπάθειες να το χτυπήσουν. Αν τους ξεφύγει, τα ξαναφυλάνε και το παιχνίδι αρχίζει από την αρχή.
mila
7. ΤΟ ΡΟΛΟΪ
Τα παιδιά «τα βγάζουν» για να δουν ποιο θα γίνει Ῥολογάς». Τα άλλα παιδιά στήνονται το ένα πλάϊ  στο άλλο, σε μια γραμμή απένταντί του σε αρκετή απόσταση, και ο διάλογος αρχίζει:
Παιδί: Τι ώρα είναι;
Ρολογάς: Μία ώρα εμπρός!
Παιδί: Τι ώρα είναι;
Ρολογάς: Τρεις ώρες μπρος!
Κάθε παιδί που ρωτάει, κάνει τόσα βήματα όσα του λέει ο Ρολογάς προς τα πίσω ή μπρος. Γιατί όταν ο Ρολογάς δει ότι τα παιδιά τον πλησιάζουν και απειλούν τη θέση του, τότε κάνει το ρολόϊ να πηγαίνει πίσω! (Ρολογάς: πέντε ώρες πίσω!). Αλλά προβλέποντας αυτήν την πονηριά του Ρολογά, τα παιδιά κάνουν τα βήματα προς τα εμπρός πολύ μεγάλα και τα προς τα πίσω μικρούτσικα!!!
clock
 ΤΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ
Το παιδί που κάνει τη «μάνα», με το πρόσωπο στραμμένο στον τοίχο, απαγγέλει κάποια στιχάκια ή μετράει:
–      Ένα, δύο, τρία, έτοιμη η φωτογραφία!
Σ΄ αυτό το διάστημα, τα άλλα παιδιά παίρνουν διάφορες πόζες, είτε το καθένα μόνο του είτε σχηματίζοντας συμπλέγματα, ανάλογα με την έμπνευση!
Όταν η μάνα τελειώσει, χτυπάει με το χέρι τον τοίχο και στρέφεται απότομα προς τα παιδιά που οφείλουν να μείνουν εντελώς ακίνητα στις πόζες που έχουν πάρει : Αγάλματα.
Η μάνα διαλέγει το άγαλμα που της έκανε πιο μεγάλη εντύπωση κι αυτό γίνεται μάνα στον επόμενο γύρο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.

Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.