Του Αρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη στην Romfea.gr
Ἦρθε ἡ στιγμή πού χάρη στήν καλή της διάθεση, τήν ἐπισκέφθηκε ἡ Θ. Χάρη, καί ἀπό τίς ἀγκάλες τοῦ διαβόλου βρέθηκε στίς ἀγκάλες τοῦ Χριστοῦ.
Ὄντας στό «στρατόπεδο» τῶν ἀθέων, καί βλέποντας τούς χριστιανούς, νά ὑπερασπίζονται μέ λάθος τρόπο τήν Πίστη τους, ἔλεγε: «Καλύτερα νά πολεμεῖς τήν Πίστη σου, παρά νά τήν ὑπερασπίζεσαι, ξευτελίζοντάς την».
Ὅταν ἐξαπολύουμε ὕβρεις κατά τῶν ἀπίστων, ὅταν τούς μιλᾶμε μέ καταφρόνηση καί φανατισμό κ.λ.π. (ὅταν κηρύσσουμε Τζιχάντ...!), ξευτελίζουμε τήν Πίστη μας.
Καί ἄν εἶχαν μιά μικρή διάθεση μετανοίας, μέ τόν τρόπο μας, τήν ἐξαφανίσαμε καί αὐτή. «Λυχνάρι ποὺ καπνίζει, δὲν θὰ τό σβήσει (=δέν θά τοῦ δώσει τη χαριστική βολή), ἀλλὰ θὰ προσπαθήσει νὰ τὸ ἀνάψει», λέει ὁ Κύριος γιά τόν καλό ποιμένα (Μτ.12:20).
Γιά ὅποιον σκανδαλίζει τόν ἀδύνατο ἀδερφό, ὁ Κύριος εἶναι προκλητικά ἀπειλητικός.
«Τόν συμφέρει (λέει) νά δέσει στό λαιμό του μιά μεγάλη μυλόπετρα πού τή γυρίζει γαϊδαρος, καί νά καταποντισθεῖ στό ἀνοιχτό πέλαγος τῆς θάλασσας» (Μτ. 18: 6).
Δέν λέει ἁπλά νά πέσει στή θάλασσα καί νά πνιγεῖ (γιατί ἔτσι τό πτῶμα του θά ἐπιπλέει πάνω στή θάλασσα), ἀλλά νά πέσει στά βάθη τῆς θάλασσας καί νά μείνει γιά πάντα χωμένος μέσα ἐκεῖ, ὥστε νά χαθεῖ κάθε ἴχνος παρουσίας του!
Ἀκόμα πιό ἀξιοκατάκριτος εἶναι αὐτός, πού ἐνῶ, λόγῳ τῆς θέσεώς του, ἔχει τήν ἁρμοδιότητα (τήν ἐξουσία) εἴτε νά προλάβει ἕνα σκάνδαλο, εἴτε νά λήξει ἕναν «ἐμφύλιο πόλεμο», πού «μαίνεται» στούς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας, παραμένει ἁπλός θεατής....!
Μπορεῖ καί οἱ Ἅγιοι νά «ὕβριζαν» τούς ἐχθρούς τῆς Πίστεώς μας, ὅμως ἡ «ὕβρη» τους προερχόταν ἀπό καρδιά πού ἦταν γεμάτη ἀπό Ἅγιο Πνεῦμα.
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος «περιέλουσε» μέ ὕβρεις τόν Ἐλύμα· «ὦ πλήρης παντός δόλου καί πάσης ραδιουργίας, υἱέ διαβόλου, ἐχθρέ πάσης δικαιοσύνης!», τοῦ εἶπε (Πρ.13:10). Ὅμως, πρίν ὁ Παῦλος εἰπεῖ αὐτά τά βαριά λόγια, γέμισε μέ Ἅγιο Πνεῦμα. «Σαῦλος δέ, ὁ καί Παῦλος, πλησθείς Πνεύματος Ἁγίου καί ΄ἀτενίσας πρός αὐτόν (τόν Ἐλύμα) εἶπεν» (Πρ.13:9).
Ὁ πρωτομάρτυρας Στέφανος ἀποκάλεσε τούς Ἰουδαίους «σκληρόκαρδους καί πωρωμένους» (Πρ. 7:51), ὅμως τό πρόσωπό του «ἔλαμπε σάν νά ἦταν πρόσωπο ἀγγέλου» (Πρ. 6:15).
Φαντάζεστε, νά βλέπαμε στήν Τηλεόραση, ἕναν «ἀντιπρόσωπο» τοῦ Χριστοῦ, νά «ἐπιτίθεται» κατά τῶν ἀπίστων, καί νά ἀστράφτει τό πρόσωπο του, σάν πρόσωπο ἀγγέλου;!
Ἔτσι, (ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, ἐν ἀγάπῃ) ἔδωσαν τή μαρτυρία τους γιά τήν Πίστη μας οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες.
Γι'αὐτό καί πολλοί εἰδωλολάτρες (!) καί μόνο πού τούς ἔβλεπαν, πίστευαν στόν Χριστό, καί μαρτυροῦσαν γιά τόν Χριστό, ἐπειδή ἀκριβῶς εἶδαν τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ «ζωντανή» στά πρόσωπα τῶν μαρτύρων, πού οἱ ἴδιοι βασάνιζαν.
Παράδειγμα ὁ ἅγιος μάρτυρας Χαράλαμπος· ἔδειχνε ἐμπράκτως τήν ἀγάπη του πρός τούς δημίους του. «Ἀδέρφια» τούς ἀποκαλοῦσε.
Καί αὐτοί συγκλονίσθηκαν καί μετάνιωσαν. «Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ (10η Φεβρουαρίου) οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Βάπτος καί Πορφύριος, οἱ τιμωροῦντες τόν Ἅγιο Χαραλάμπη ξίφει τελειοῦνται», κ.λ.π., κ.λ.π.
Ὁ ψαρᾶς ἄν δέν βάλει δόλωμα στ' ἀγκίστρι, δέν πρόκειται νά πιάσει ψάρια. Καί ὅμως μερικοί ψαρεύουν, χωρίς δόλωμα στ' ἀγκίστρι. Φαίνεται, πώς ἀρέσκονται νά τραυματίζουν τά πεινασμένα ψάρια, καί νά τά ἀφήνουν νά ψοφᾶνε.
Ὁ λαός μας στό σύνολό του, ἔχει ἀκόμα τήν σπίθα τῆς Πίστεως ἀναμμένη στήν ψυχή του, παρόλο πού μερικοί προσπαθοῦν νά τήν σβήσουν.
Ὅμως, ὅταν ὁ νεοέλληνας, πού ἡ σχέση του μέ τήν Ἐκκλησία, εἶναι ὅπως τό κίτρινο φύλλο πάνω στό δένδρο, πάει στήν ἐκκλησία, εἴτε γιά τή Βάπτιση τοῦ γυιοῦ του, εἴτε γιά τό μνημόσυνο τῆς μάνας του κ. ἄ., καί ἀντί νά εἰσπράξει στοργή, ἀγάπη, καλωσύνη, εἰσπράττει ἀδιαφορία, φιλαργυρία, ψυχρότητα, μέ τί καρδιά αὐτός ὁ ἄνθρωπος νά ξαναπάει στήν ἐκκλησία; Ἄς μήν λοιπόν διερωτώμαστε γιατί ἀδειάζουν οἱ ἐκκλησίες.
Τελευταῖα γίνεται ἀγώνας (ἀπό τή μεριά τῆς Ἐκκλησίας) γιά νά μήν καταργηθοῦν τά «θρησκευτικά» ἀπό τά σχολεῖα μας. Ὅμως, θά ἔπρεπε ὁ ἀγώνας αὐτός νά ἐπικεντρωθεῖ καί στήν «ποιότητα» τῶν θεολόγων, πού διδάσκουν στά σχολεῖα.
Ὅταν οἱ θεολόγοι, εἴτε μέ τό κακό παράδειγμά τους, εἴτε διδάσκοντας πράγματα ἀντίθετα μέ τήν Πίστη μας, γίνονται αἰτία νά σκανδαλίζουν τούς μαθητές, ὑπάρχει λόγος νά παραμένουν τά θρησκευτικά στά σχολεῖα;
Ἡ Ἐκκλησία μας δέν κινδυνεύει οὔτε ἀπό τούς ἀθέους, οὔτε ἀπό τούς εἰδωλολάτρες, οὔτε ἀπό τούς μουσουλμάνους μετανάστες, οὔτε ἀπό τόν Πάπα, ἀλλά κινδυνεύει ἀπό τά ἴδια της τά μέλη, ἰδιαίτερα ἀπό τίς κακές κεφαλές.
Ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλβανίας Ἀναστάσιος ὡς καλή κεφαλή τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας, ἀνέστησε ἐκ νεκρῶν ὁλόκληρη τήν Ἐκκλησία τῆς δικαιοδοσίας του.
Ἄν στή θέση του ἦταν κάποιος ἄλλος, δηλαδή μιά κακή κεφαλή, θά ὑπῆρχε, στήν τοπική αὐτή Ἐκκλησία, αὐτή ἡ προκλητική ἀναγέννηση, πού παρατηρεῖται στίς ἡμέρες μας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.