Η Κόλαση και οι Ιεχωβάδες

«…καί οργισθείς ο κύριος αυτού παρέδωκεν αυτόν τοίς βασανισταίς έως ού αποδώ πάν το οφειλόμενον αυτώ». (Ματθ.18,34).

Τήν παραβολή των μυρίων ταλάντων διαβάσαμε σήμερα (σημ.Ε.Ν.: Κυριακή ΙΑ΄ Ματθαίου: 20/8/2017) κατά τη Θεία Λειτουργία, αγαπητοί αδελφοί. Από όλη δε την αποκαλυπτική αυτή παραβολή του Κυρίου μας θα μελετήσουμε πιό προσεκτικά τον προτελευταίο στίχο της. Εκεί όπου περιγράφεται η φοβερή και σκληρή τιμωρία, που επέβαλε ο κύριος στον αχάριστο δούλο του. Σ εκείνον το δούλο, ο οποίος για ελάχιστα χρήματα που του όφειλε ένας άλλος δούλος και σύντροφος του παρά λίγο να τον πνίξει, επειδή δεν τον είχε εξοφλήσει. Και συνέβη αυτό το θλιβερό συμβάν ανάμεσα στους δούλους αυτούς, όταν πρίν λίγο μόλις χρόνο ο κύριος είχε χαρίσει ένα τεράστιο ποσό στον σκληρό και ανελεήμονα δούλο. Τότε, τη στιγμή της αδικίας, ο κύριος επέβαλε την τιμωρία την πρέπουσα: Οργισμένος από την τελείως ανάρμοστη στάση του δούλου του πρώτου, του μεγαλοοφειλέτου, τον παρέδωσε στους βασανιστές μέχρις ότου εξοφλήσει το χρέος του.

Στό σημείο αυτό θα μείνουμε για λίγο βλέποντας με φόβο τι σκληρή τιμωρία υπέστη από τον φιλάνθρωπο κύριο ο δούλος που είχε το τεράστιο χρέος στους ώμους του. Είναι ανάγκη να σχολιάσουμε το σημείο αυτό της παραβολής των μυρίων ταλάντων με τους οφειλέτες δούλους και τον γενναιόδωρο κύριο για να διαλύσουμε κάποια πάλι πλάνη των αιρετικών χιλιαστών. Ποιά πλάνη των; Την εξής: Ότι κόλαση εκ μέρους του Θεού δεν υπάρχει. Και είναι ανύπαρκτη η κόλαση του Θεού, διότι κατά τη γνώμη τους μετά θάνατον εκμηδενίζονται, χάνονται οι αμαρτωλοί. Και αφού αμαρτωλοί μετά θάνατον δεν υπάρχουν, άρα συμπεραίνουν και κόλαση δεν υπάρχει. «Φάγωμεν, λοιπόν, σύμφωνα με την τόσο βολική θεωρία τους, και πίωμεν, διότι αύριον αποθνήσκομεν, και δεν πρόκειται να δώσουμε λόγο των πράξεων και του αμαρτωλού βίου μας σε κανέναν…».

Τέτοια διδάσκουν οι ψευδομάρτυρες του ιεχωβά και καθησυχάζουν τα μέλη της «εκκλησίας» των. Και από εδώ φαίνεται πόσο πνεύμα υλιστικό έχει εισχωρήσει στη θρησκευτική θεωρία τους. Όπως όμως ακούσαμε στο σημερινό Ευαγγέλιο δεν έχουν τα πράγματα που μας αφορούν εμάς τους αμαρτωλούς δεν έχουν έτσι όπως τα σχεδίασαν με τη λεηλασία του λόγου του Θεού, που έχουν κάμει οι χιλιαστές. Όπως είδαμε στο Ευαγγέλιό μας ο δούλος εκείνος, ο οποίος ώφειλε το τεράστιο ποσό, και ο οποίος παρακαλώντας τον κύριό του ξεχρεώθηκε χωρίς να πληρώσει το παραμικρό, ο οποίος τέλος κόντεψε από οργή να πνίξει τον συνάδελφο του διότι του χρωστούσε ελάχιστα χρήματα, ο δούλος εκείνος τιμωρήθηκε πολύ σκληρά. Παραδόθηκε στα βασανιστήρια μέχρι να εξοφλήσει το ανεξόφλητο χρέος του. Δηλαδή παραδόθηκε ο δυστυχής και αχάριστος και ανελεήμων σε κόλαση αιώνια. Τούτο σημαίνει για όλους μας, ότι ο κύριος της παραβολής δεν διακρινόταν μόνο για την απερίγραπτη φιλανθρωπία του, αλλά και για τη δικαιοσύνη του. Είχε αγάπη πολλή, αλλά δεν του έλειπε και το πνεύμα του δικαίου.

Καθώς είμαστε όλοι αμαρτωλοί, άλλος λίγο, άλλος πολύ, όλοι επιθυμούμε μόνο Αγάπη να είναι ο Θεός. Μόνο Αγαθοποιός. Ουδέποτε τιμωρός. Την τιμωρία του όμως την δίκαιη εμείς την προκαλούμε με τις αμαρτίες μας. Το ζήτημα όμως αυτό ακόμη περισσότερο περιπλέκεται από τη θεωρία των χιλιαστών, ότι ο αμαρτωλός δεν έχει να φοβηθεί την θεία τιμωρία, διότι εκμηδενίζεται, χάνεται. Αλλά είδαμε κάτι τέτοιο στο σημερινό μας Ευαγγέλιο; Ο άδικος και κακός εκείνος δούλος όχι μόνο δεν εκμηδενίσθηκε, αλλά κλείσθηκε σε φοβερή φυλακή με ατελείωτα βάσανα. Για φυλακή επίσης ομιλεί η Αγία Γραφή, εκεί όπου διαγράφεται το δόγμα της εις άδου καθόδου του Ιησού Χριστού. «Εν ώ και τοίς εν φυλακή πνεύμασι πορευθείς εκήρυξεν» μας διδάσκει ο Απόστολος Πέτρος στην Α΄Καθολική Επιστολή του. (3,19). Ακόμη πιό φοβερή μας παρουσιάζει αυτήν την φυλακή ο Αδελφόθεος Ιούδας στην Καθολική Επιστολή του γράφοντας για τους εκπεσόντας αγγέλους «αγγέλους τε τους μη τηρήσαντας την εαυτών αρχήν, αλλά απολιπόντας το ίδιον οικητήριον εις κρίσιν μεγάλης ημέρας δεσμοίς αιδίοις υπό ζόφον τετήρηκεν». (στ.6).

Δυστυχώς, λοιπόν, για τους χιλιαστές οι αμαρτωλοί και αμετανόητοι, μετά την τελευταία τους πνοή, δεν εκμηδενίζονται, αλλά είναι υπόλογοι ενώπιόν της Θείας Δικαιοσύνης για όσα έπραξαν με την Ανοχή Του κάτω στη γή. Νόμος του Θεού υπάρχει απαράβατος «…απόκειται τοίς ανθρώποις άπαξ αποθανείν,μετά δε τούτο κρίσις». (Εβρ. 9,27).

Αυτά όλα πρέπει όλοι να τα έχουμε στο νού μας. Οι δε χιλιαστές ας παύσουν να βαυκαλίζουν, να παραπλανούν και καθησυχάζουν τους οπαδούς των με τέτοιες θεωρίες, τις οποίες υποστηρίζουν οι υλιστές και άθεοι. Και Παράδεισος υπάρχει και κόλαση επίσης. Κόλαση που ετοιμάσθηκε από τον δικαιοκρίτη Θεό όχι για τα πλάσματά Του, τους ανθρώπους, αλλά «τώ διαβόλω και τοίς αγγέλοις αυτού». (Ματθ. 25,41). Και δυστυχώς και για εκείνους που περιφρόνησαν τον φιλάνθρωπο Θεό, όπως ο πρώτος δούλος της σημερινής παραβολής, και ακολούθησαν το δρόμο του διαβόλου, δηλαδή το μίσος και την κακία.

Είθε ο Κύριος, ο ελεήμων και πολυέλεος, να μας δώσει τέλη χριστιανικά, με μετάνοια και πίστη, ώστε να σωθούμε από την φοβερή κόλαση. Αμήν

+ Ο Ελευθερουπόλεως Χρυσόστομος

Πηγή: http://synaxipalaiochoriou.blogspot.gr/