Ετικέτες

15.9.18

π. Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος: «Δεν θέλω την Ελλάδα πουλημένη σε οποιοδήποτε ραγιαδισμό. Δεν θέλω να παίξω το παιχνίδι της Ευρώπης των δαιμονιστών και του αντιχρίστου»

Αποτέλεσμα εικόνας για κωνσταντίνος στρατηγόπουλος

Τὸ μηνυμα τοῦ πατρος Κωνσταντινου Στρατηγοπουλου για την κριση της εποχης μας! Ο λογος του διαχρονικος και αληθινος.

ν λόγος εναι γι τν νότητα φυσικ κόμη κα χρος τς θνικς νότητας δν καταξιώνεται ν ατ νότητα δν καταξιώνεται π τν κκλησία. κκλησία εναι νότητα τν πάντων. Δν πάρχει νότητα ποιασδήποτε μορφς, γάμου, κοινωνίας, κράτους χωρς τ Χριστό. Γι΄ ατ βλέπετε λλάδα πάντοτε στεκόταν πάνω στν κκλησία πρωτογενς. Βάζω τν νότητα τς κκλησίας ς πρωτογενς μέγεθος. Γι ν μπορομε σήμερα σ΄ ατος τος πολ κρίσιμους καιρος ν μιλμε γι θνικ νότητα, χωρς τ θος, τ ρωμα, τν ωδία τς κκλησίας, δν πάρχει λόγος πο μπορε ν μιλήσουμε. Θ εναι πάντοτε
διχαστικά, κομματιασμένα, κομματικά. ρα δν λπίζω τίποτε γι νότητα, χωρς τν παρουσία τν ντονη, τν ζωντανή, τ βιωματική τς κκλησίας μας. Δν τ ξεχωρίζω, κάνω μία πέρβαση. 
Να στν νότητα «ν τ κκλησί», κι κε λα βρίσκουν τ ρόλο τους. Βλέπετε κκλησία κάνει εραποστολ κα νώνει λαος κα φυλς σ μία νότητα, σ μία οκογένεια μέσα. Γι λα ατ τ κοινωνικ θέματα, ἐὰν δν χουμε θεολογικ ματιά, δν κάναμε τίποτε. Δν παιτομε ν γίνουμε θεολόγοι, λλ κα μόνο πο εμαστε στν κκλησία ατ εναι Θεολογία. κομε τ πάντα, στν Πεντηκοστ «ες νότητα πάντας κάλεσεν». Ατ θ τ ξεχάσουμε; Σ ατν τν τόπο, σ ατν τν κρίσιμη ποχή, σ΄ ατς τς κρίσιμες μέρες πο χτυπιόμαστε κάτω ν βρομε κάποια νότητα μεταξ κομματικν παρεμβάσεων κα διχαστικν ντιλήψεων.
Γι ν λέμε τν λήθεια, γι τ λεγομένη εκονικ μ παρκτ οκονομικ κρίση, χω τ λόγο μου πο τ λέω, τ φωνάζω δ κα τρία χρόνια ατό. Πρέπει πωσδήποτε ν τονίσω κάτι, εναι δεδομένο Θεολογικά, κατ τ Εαγγέλιο «νν κρίσις στ το κόσμου τούτου», εμαστε σ μία κρίση συνέχεια, τ τονίζω μεταπτωτικ εμαστε σ κρίση. Ατ δ κρίση συγκεκριμένη, πς τσι ξεπετάχτηκε, μφανίστικε. Ν δώσω να παράδειγμα, φαντατσετε πο εμαι χειρουργς κα πρέπει ν κάνω μία πέμβαση κα πρέπει ν χω ραία μηχανήματα, σο καλς κα ν ΄μαι. ν τ μηχανήματα πο πρέπει ν εναι π πλατίνα εναι π τενεκέ, καλύτερος χειρουργς δν μπορε ν κάνει τίποτε χωρς ν χει να καλ ργαλείο στ χέρια του. Τί πέμβαση θ κάνει μ ναν τενεκέ;
Θ τονίσω τ ξς, μπορε μερικο ν θυμώσουν ν νευριάσουν, λλ δν γίνεται λλις πρέπει ν κάνω ατ τν κριτική. Σήμερα, βασικ ρίζα λων τν προβλημάτων, εναι πο οκονομικ πιστήμη εναι ρρωστη, στς δομές της. ξ ρχς χω να ργαλεο «τενεκέ». Ν δώσω να πλ παράδειγμα, πάρτε να πρωτοετή φοιτητ τν οκονομικν πιστημν, τί μαθαίνει στ πρτο μάθημα;  πρτος νόμος τς οκονομίας εναι τ τελεύτητο τν νθρωπίνων ναγκν. λλ ατ εναι τ ζα ε; Τ τελεύτητο! Κανες δ λέει, το νθρώπου πο χει νάγκες μν λλά…, εναι νθρωπος ποος δν ζε μονάχα π τ να κα τ΄ λλο κα τ΄ λλο, τ ργαλεο εναι λάθος. Βλέπω μία ονομικ μονάδα πο λέγεται νθρωπος, λλ στ βάση του τ ργαλεο πο πάω ν τν δ, εναι ζο, τίποτε λλο. Προσέξτε, δ εναι τ λανθασμένο ργαλεο. Εναι λοιπν τ λανθασμένο ργαλεο, κα μετ ρχεται λανθασμένη χρήση το ργαλείου. Τ πρτο εναι σαφέστατο τ επα, κα ν τονίσω κάτι σν παράδειγμα, πο φορ κα τν προβληματικ κα τν δεολογιν, τν δεξιν, τν ριστερν, χει πολ μεγάλη σημασία δεολογία.
Θυμηθετε τί λέει τ βιβλίο τν Πράξεων τν ποστόλων, κάνει μία τρομερ πρόταση οκονομικο θους παγκοσμίου μβελείας κα διαχρονικς. Λέει τ ξς, πρώτη κκλησία πς ζοσε; λα τ εχαν κοινά, λλ π΄ ατ τ κοινά, πς γινόταν κατανομή; καθένας παιρνε κατ τ μέτρο τν ναγκν του. Ατ τ ΄πιασε Μρξ κα τ πέρασε μέσα στ κεφάλαιο, προσέξτε, στ πρτα βήματα το παρκτο κομμουνισμο, πγαν ν τ φαρμόσουν. ταν δύνατο γι να λόγο, ποις ρυθμίζεις τς νάγκες; φο κανες δν τος λέει, πο εναι γκράτεια, πο εναι γάπη, πο εναι ταπείνωση, δν τ μιλοσαν ατό. Τ σχμα κατέπεσε, δ μποροσε ν εναι «κομμούνα» κα καθένας ν παίρνει ,τι θέλει. Ποις ρυθμίζει τς νάγκες;… Κα τότε πήγανε σ λλα μοντέλα. κκλησία μως τ ΄χει, ρα κκλησία χει ατ τ μέγεθος τς κοινωνίας, πο ξέρουμε πόσο μπορομε ν πάρουμε. ρα, μέσως δηλαδ διαφοροποιούμαστε π δεξιούς, π ριστερούς, γιατί μες χουμε τν νάγκη πο μες τν ρυθμίζουμε, τί εναι νηστεία, τί εναι γκράτεια, τί εναι γάπη, πς ζονε ο Πατέρες τς κκλησίας μας. Ατ εναι τ λάθος ργαλεο, κα μετ πς χρησιμοποιεται τ λάθος ργαλεο, δ εναι μεγάλη στορία πιά. 
Χριστιανικ κοινότητα, τ μοναστήρια κα που πάρχουν ζωντανς ρθόδοξες κοινότητες, μέσα σ μία νορία ν τ ζήσουν, ατ εναι νορία. Εναι ατ πο δν χάσαμε κόμη, ο κοινότητες, ο νορίες, εναι πι πετυχημένη στορία γι τν κκλησία μας εναι νορία πο διαρηρεται. Κα κοιτάξτε, δύο γκλήματα γιναν στν λληνισμό, πρτο ταν σκότωσαν τν Καπποδίστρια κα δεύτερο ταν μ τος τελευταίους νόμους κατήργησαν τς μικρς κοινότητες. μες μως τ διατηρομε ατ κα πρέπει μες τν νορία ν τ σκεπτόμαστε τσι, κοινότητα.
Τ ργαλεο τς οκονομικς πιστήμης εναι λάθος κα δν μπορε ν δώσει ποτ λύσεις, εναι διέξοδο γιατί δη μιλάει γι τν νθρωπο πο εναι ζο, δν πάρχει καμμία γκράτεια, πόσο θ φάω περισσότερο. κούω δεκάδες οκονομολόγοι μιλον μ τος ρους ατς τς φθαρμένης οκονομικς πιστήμης. πάρχει μως τ πόμενο πίπεδο, εναι φθαρμένη πιστήμη, κα τ ργαλεο εναι φθαρμένο, λλ τ χρησιμοποιομε κα λάθος.
Πρτα – πρτα, δ θέλω τν Πατρίδα μου πουλημένη σ ποιοδήποτε κατακτητή, πως τ λένε μνημόνιο, δ θέλω τν Πατρίδα μου κατακτημένη! Ποτ δν κάνω παρεμβάσεις στ πολιτικά, τν μέρα πο ψηφίστηκε τ μνημόνιο, ταν Κυριακ βράδυ, Δευτέρα πρω ξω π΄ τ να βαλα μία νακοίνωση κα λέω, θ πετε «ΟΧΙ» στς πόμενες κλογς στος προδότες τς λλάδος! Ατ τ κόμματα πρόδωσαν τν λλάδα, τέρμα! Κα ποτ μ τος ψηφίσετε, γι ν τος κάνετε καλό, ν μείνουν στν φάνεια, ν μετανιώσουν κα ν γίνουν γιοι. χω κα μία θεολογικ προοπτική. Δν κάνω πολιτική, δν εμαι μ κανένα κόμμα, λλ πούλησαν τν λλάδα, γι΄ ατ διαφων κα μ ποιαδήποτε πρόταση πο λέει ν μείνουμε στ Ερώ, ν εναι ατ τ Ερ τν τραπεζν. Τί ρόλο παίζουν ο τράπεζες; Πολ μεγάλο ρόλο. ρα, δν προτείνω τί ν ψηφίσουνε, λλ διαφων μ τ μνημόνιο πο βασανίζει τ λαό μας, δουλεία το λαο μας.  λληνας πού εναι λεβέντης, πού δωσε τ αμα του γι τν Λευτεριά του, πουλιέται γι τιδήποτε;
μοχλς γι ν ποδείξω τί κρύβεται εναι ο τράπεζες. Μπορε μερικο ν μ πον λίθιο, ν μ πον βλάκα, ν μ πον κραο, λλ γ θ τ π, τί πειράζει; Τόσα χρόνια μιλ, παπς εμαι, δν θέλω ν κερδίσω τίποτε. Κοιτάξτε, στν ποκάλυψη φαίνεται πεντακάθαρα ποις θ εναι ρόλος τν τραπεζν στ χρο τν σχάτων μερν. Μέγας Βασίλειος προσεύχεται κα εχεται, λέει, γ δν θέλω ν τ ζήσω, κα δν τ θέλει γιατί εναι πολ δύσκολοι καιροί. Κα θέλω ν κάνω ,τι μπορ, γ κι σες κα λοι, ν μ τ ζήσουμε. Ατ εναι εθύνη τς γενις μας τώρα. Τ σχατα εναι το Χριστο μας, γ να πράγμα θέλω κατ τ Μ. Βασίλειο, ν κάνω ,τι μπορ τώρα, γι ν ποφύγω τν εθύνη τι γ σ΄ ατ τ γή πέτρεψα ν ρθει ατ στορία. Μέγας Βασίλειος εναι ατός
Δν θέλω γ ν συντελέσω ν ρθει τ κράτος τν σχάτων, θέλω ν τ πάω παρακάτω, ατ εναι στορική μου εθύνη. Πς θ τ λειτουργήσω ατ τ μέγεθος; να σχυρ πλο εναι ο τρέπεζες. Γιατί; Ξέρετε πολ καλ στν ποκάλυψη πο λέει τι κάποια μέρα δν θ πάρχει χρμα, κα γι ν μπορες ν δουλέψεις μ συναλλαγς πρέπει ν χαράσσεσαι. Τ χάραγμα ε; Καταργται τελείως τ χρμα κα θ πηγαίνουμε στ μηχανήματα ναλήψεως, θ βάζουμε τ χέρι μας. ρα, μοχλς εναι ο τράπεζες. Εναι δική μου ρμηνευτικ προσέγγιση. γ τώρα, ν φήσω ν περάσουν ατ τ μηνύματα, που ο τράπεζες πρωτοστατον, δ λας μας πεινάει κα λένε παίρνουν δάνεια ο τράπεζες. Γιατί; ταν κοτε ηξημένος ρόλος τν τραπεζν, πάρχει μεγάλο παιχνίδι.
Πολλς φορς μς πειλον τι θ βγετε π΄ τ Ερώ. Θέλουν τν Ερώπη νωμένη, πρόσωπη. Δν θέλουν ν μς βγάλουν γιατί προοπτικ εναι μία, μία Ερώπη ννιαία, κάτω π να κράτος, βίαιο, δόλιο πο θ κατευθύνει τς ψυχς τν λαν.
Δν εμαι κατ τς Ερώπης, λλ φόσον Ερώπη ατ εναι τν δαιμονιστν, κοιτάξτε ποι εναι τ πρόσωπα, λοι ο ρχηγο – ο πρόεδροι εναι μασσνοι, λλοι εναι στ χρο τν δαιμονιστν, δετε τς προσωπικότητες δν τ κρύβουν, λοι μέσα σ να χρο μπλεγμένοι σ σκοταδιστικ συστήματα! 
Ερώπη εναι λληνικ λέξη, μες τος δώσαμε νόημα ζως, χωρς μς δν κάνουν τίποτε.
Δν θέλω τν λλάδα τν πουλημένη σ ποιδήποτε μνημόνιο, σ ποιοδήποτε αγιαδισμό, δ θέλω ποιαδήποτε λλάδα ατ τ στιγμ πο πουλιέται γι να ερώ, γιατί τος λένε μ τ δραχμ θ χαθομε, ψέμμα! Εναι τρομερ ψέμμα, θ ζήσουμε κα πολ μορφα κα ταπειν κα φτωχά. Κα δν θέλω ν παίξω τ παιχνίδι τς Ερώπης τν δαιμονιστν κα το ντιχρίστου. τσι, τ λέω πεντακάθαρα. Θέλουμε νότητα, θέλουμε γάπη, λλ θέλουμε πως τ κάνει κκλησία. χι νας ν κμεταλλεύεται τν λλον, θέλουμε τς κοινότητες. Θέλουμε ατ πο λειτουργε κκλησία μας.
Χρειάζεται μία καθαρ σκέψη, καθαρ σκέψη δν εναι σκέψη καντιαν σκέψη, εναι θέση το νθρώπου πο μπορε ν καθαρίζει τ νο του. δ εναι τ θεολογικ τ μέρος. λαός μας ν δν χει κάθαρση νοός, θ εναι πιόνι κα καραγκιόζης λων ατν πο τν κοροιδεύουν. Πρέπει ν χει καθαρ μυαλό. Κα πς θ τ ΄χει; Μία πολλή βαθει βίωση κα ρθόδοξη Παιδεία. δ εναι πι κα εθύνη τς κκλησίας, κκλησία πρέπει ν κάνει στω θεολογικς παρεμβάσεις σ΄ ατ τ πράγματα. κκλησία δ λέει εναι πολιτικ δν σχολομαι. Ναί, δ θ π τί θ ψηφίσουνε, λλ χω εθύνη ν π στ λαό μου ατά, γιατί λας μπλέκεται κα ἐὰν δν χει κάθαρση νοός, χω γ εθύνη μεγάλη. Κάθαρση νοός, μ πολ βαθι μετάνοια. Κα μέσα κε θ μπε τ παιχνίδι το εδαιμονισμο χι, κα θ μπε τ παιχνίδι τς γκράτειας, θ μπε τ παιχνίδι τς γάπης, τς κοινωνίας, τς νορίας. Κα πιστέψτε με σ ποχ κρίσεως τώρα, τολμ ν π, πς ο προσφορς γι τος φτωχος αξήθηκαν 4 φορές. Κα λέω ποις τ δίνει ατά; ωμηός! Κα τ δίνει γι ποιοδήποτε.
Δίνω σημασία στς μικρς κοινότητες, τς νορίες. κκλησία δν εναι καπιταλιστικς ργανισμός, ρνομαι γ ν χω κάτι γι ν μοιράζω, εμαι στ χέρια το Θεο, δ θέλω ν μαζέψω ν κάνω κεφάλαιο γι ν μοιράσω. Θ δώσω ατ πο δν χω, ατ εναι κκλησία. «ς μηδν χοντες κα τ πάντα κατέχοντες» λέει πόστολος Παλος, ατ εναι τ Εαγγέλιό μου!
Γιατί ξένος Νιγηριανς ρχεται στν μόνοια δ κα πουλάει CD; Γιατί κάτοικος τς Μποτσουάνα, εναι κάτοικος στν πλατεία Βάθης κα κάνει μπόριο πορνείας; Τί δουλει χει ν φήσει τν πατρίδα του; Γιατί κάποιοι μπεριαλιστς – καπιταλιστές, ο γνωστο Ερωπαοι, πγαν πίσω, τος πραν λα τ προϊόντα τους τ καναν βιομηχανία τους κα εναι ο νθρωποι πεινασμένοι.
Τί λέει κκλησία; Νν κα εί. «Τν ρτον μν τν πιούσιον δς μν σήμερον». γ στέκομαι στ σήμερα, τί κάνω γ ατ τ στιγμ μπροστά σας. χουμε εθύνη γι΄ ατ τ λεπτό, ν σταθ λαμπάδα ναμένη ατ τ λεπτό, ατ εναι ωμηοσύνη. Τ λεπτ πο χρειαζότανε πάντοτε ρθια κα δν πουλήθηκε ποτέ. Ατ τ λεπτ ν πουληθ, σ τιδήποτε, σ ποιαδτε ψεύτικη νάγκη μο προσφέρουνε. Σ ποιαδήποτε ψεύτικη εδηση μο λένε. γρόγορση το τώρα «ν καθάρσ νοός», «ν καθάρσ παθν», εναι τ πρτο βασικ μέγεθος. Ατ κάθαρση τν παθν κα λας πι ν μπορε ν μετέχει ζωνταν στν κκλησία γαπητικά, ν κοινωνί. Ν ξεπεράσουμε τς μιζέριες μας, όλος τς κκλησίας σήμερα εναι πολ δυνατός, μ τ ξεχνμε. Σν κοινωνικ παρέμβαση στ σήμερα το τόπου. Μς φοβονται πάρα πολύ.
κκλησία χει ναν μβωνα, μβωνας δν εναι πολιτικός, λλ κόμα κα τ κήρυγμα τ καθαρά, ξεσηκώνει λαό, το λέει γι τ σήμερα το λέει γι τ διπλανό, το λέει γι τν γάπη, εναι κάτι οσιαστικό. Πρέπει ν φλεγόμαστε.
Δν περιμένω κανένα μεσσία, Χριστς ρθε, δν περιμένω σωτήρα, λλ μες στ σήμερα, τ τώρα, μ κάθαρση νοός, κα κάθαρση νος θ εναι προσωπικ κα κοινωνικ τομική.
πάρχει ννοια κάθαρση τν παθν μου. ρθοδοξία κα ωμηός. ν λείπουν ατ π τος γέτες, ατο ο γέτες δν εναι γι τίποτε. Τότε θ πάω στν Παλαμ πο λέει σ΄ να ποίημά του «ν δν πάρχουν ατο ο γέτες, γιούχα κα γιούχα στς πατρίδες». Κα μες εμαστε πεύθυνοι γι΄ ατό, γιατί λας χει εθύνη. Κα μπορομε ν γίνουμε κι μες γέτες στ χρο πο βρισκόμαστε, ν εμαστε ατοκράτορες. Τόσα μεγέθη, ξεχάσαμε τ ωμηοσύνη μας, τν ρθοδοξίας μας κα ψαχνόμαστε λλο, σ κομματικ δεολογήματα. Δν κούω κανένα κομματικ δεολόγημα, εναι ψευτις λα ατά, γι ν πείσουν τ λα π ΄δ π ΄κε. Κα ερωπαϊστς κα ντευρωπαϊστές. ν εναι ντιευρωπαϊστς χωρς Χριστ δ μ νοιάζει, δ γίνεται. Τί ν κάνω ν βγ π τν Ερώπη χωρς Χριστό; γ που πάω εμαι μ τ Χριστό, τί ν κάνω ν πάω στ δραχμ κα ν μ ξέρω Χριστό, τί ν τ κάνω; Θ γίνω καπιταλιστς τς ωμηοσύνης; χι! Θ κουβαλήσω μαζί μου κα τν Χριστό.
Γιατί πάρχει κρίση; Γιατί ξεχάσαν τ Χριστό, Χωρς Χριστ λα εναι κρίση, λα εναι μία τραγωδία, λα εναι μία ποτυχία. Κα θυμηθετε τος Πατέρες τί λένε γι τν πρωτογενή μαρτία «ν τ Παρεδείσ», τί πάθανε; Εχανε σκοτισμένο νο, ίζα το κάθε κακο κα τς κάθε κρίσεως. 
ταν μφανίστηκαν τ δείγματα τς κρίσεως φώναζα, κα μ θεωροσαν λίθιο. Λέω, εναι ψεύτικη κρίση, εναι κρίση πο δν χει ίζες, μς τ φτιάξανε γι ν πονμε κα ν μς χουν στ χέρια τους, ν μς χουν πιόνια. λλ ν εμαστε κοντ στ Χριστό, λέω τ φράση το ποστόλου Παύλου «ς μηδν χοντες κα τ πάντα κατέχοντες», εναι εαγγέλιό μου ατ φράση, ατ τ ζ κα τ ξέρω. Μπορε ν τ κάνει ωμηός; Δν χρειάζεται οτε Μέρκελ, οτε Ερώπη, οτε τίποτε, χρειάζεται τ Χριστό του, μία πόλυτη λευθερία. Κα ν τος δώσουμε να δεγμα λευθερίας ατο το λαο πο τσι ζησε λεύθερος!
Ερώπη χωρς τν λλάδα δν μπορε, λλάδα νοηματοδότησε τ μεγάλα νοήματα. Κα φτύνουν τώρα τν λλάδα; Κι μες τ δεχόμαστε ατ τ πράγμα; Μς χρειάζονται, εναι χρος λευθερίας. Δν τ καταλάβαμε πού τος δίνουμε τν ννοια τς λευθερίας; Κα ν πομε φεύγουμε γιατί εμαστε λεύθεροι, ν φύγουν κι ατο μαζί μας π ΄κε, ν ρπάζουν τν λλάδα φο λέγονται Ερώπη. 
πομαγνητοφωνημένη συνέντευξη το π. Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου, 
π τ «ωμαίικο δοιπορικό», πού γινε στν κπομπ «Λόγος ωμαίικος» 
στ
ν τηλεοπτικ σταθμ «ΑΧΕΛΩΟΣ», μ θέμα «λλάς, ρα μηδέν», στς 15/06/12.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.

Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.