Τώρα μια μπόρα θα είναι, μια μικρή κατοχή του αντίχριστου σατανά. Να ζητούμε μετάνοια για όλον τον κόσμο.. Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

«Μπόρες–μπόρες θα περνούμε· τώρα για μερικά χρόνια έτσι θα πάμε· παντού ένας γενικός αναβρασμός».

Τώρα μια μπόρα θα είναι, μια μικρή κατοχή του αντίχριστου σατανά. Θα φάει μετά μια σφαλιάρα από τον Χριστό θα συγκλονισθούν όλα τα έθνη και θα έρθει η γαλήνη στον κόσμο για πολλά χρόνια. Αυτήν την φορά θα δώση ο Χριστός μια ευκαιρία, για να σωθή το πλάσμα Του, θα αφήση το πλάσμα του ο Χριστός; Θα παρουσιασθή στο αδιέξοδο των ανθρώπων, για να τους σώση από τα χέρια του Αντίχριστου. Θα επιστρέψουν στο Χριστό και θα έρθη μια πνευματική γαλήνη σε όλην την οικουμένη για πολλά χρόνια.

Θα επέμβη ο Χριστός, θα δώση μια σφαλιάρα σε όλο αυτό το σύστημα, θα πατάξη όλο το κακό και θα το βγάλη σε καλό τελικά.

«Πολλοί Άγιοι θα παρακαλούσαν να ζούσαν στην εποχή μας, για να αγωνισθούν. Βρεθήκαμε εμείς… Δεν ήμασταν άξιοι! Τουλάχιστον να το αναγνωρίζουμε».

Όλη η βάση εκεί είναι: Να μετανοήση ο κόσμος.

Να βοηθούμε τον κόσμο στην μετάνοια

– Γέροντα, τί μπορεί να βοηθήση σήμερα περισσότερο τον κόσμο;

 – Σήμερα, αν διδασκόταν η μετάνοια στον κόσμο, μόνον αυτή θα μπορούσε να βοηθήση. Να διαβάζουμε, όσο μπορούμε, βίους Αγίων που τονίζουν την μετάνοια, για να βοηθηθούμε. Το να ζητούμε μετάνοια από τον Θεό σημαίνει ότι ζητούμε φωτισμό. Όταν ζητούμε μετάνοια και μετανοήσουμε περισσότερο, φυσικά θα ταπεινωθούμε περισσότερο και υποχρεωτικά τότε θα έρθη περισσότερο η θεία Χάρις, ο θείος φωτισμός. Όταν βρίσκεται ο άνθρωπος εν μετανοία, διατηρεί την Χάρη του Θεού. Πάντως ο κόσμος είναι καλός. Βλέπεις, οι περισσότεροι ούτε εξομολογούνται ούτε εκκλησιάζονται, έχουν άγνοια μεγάλη, και από το άλλο μέρος έρχονται και μου ζητούν βοήθεια. Αυτό κάτι έχει μέσα.

 – Μήπως οι δοκιμασίες, Γέροντα, γίνονται αφορμή να πλησιάσουν οι άνθρωποι στον Θεό;

 – Όσοι έχουν καλή διάθεση βοηθιούνται από τις δοκιμασίες· όσοι δεν έχουν, τα βάζουν με τον Θεό, βρίζουν κ.λπ. Το κακό είναι ότι δεν λένε «ήμαρτον», αλλά βασανίζονται. Μεγάλη εξουσία έχει ο διάβολος στον κόσμο. Του δώσαμε πολλά δικαιώματα. Πώς έγινε ο σημερινός άνθρωπος! Το κακό είναι ότι εμποδίζει την θεία επέμβαση, γιατί δεν έχει μετάνοια. Αν υπήρχε μετάνοια, τα πράγματα θα είχαν τακτοποιηθή. Μπόρες, μπόρες θα περνούμε! Ο Θεός να βάλη το χέρι Του! Να ζητούμε μετάνοια για όλον τον κόσμο και για όσους εν ψυχρώ κάνουν κακό στην Εκκλησία και δεν έχουν σκοπό να διορθωθούν, να τους δίνη ο Θεός μετάνοια και έπειτα να τους παίρνη.

Να βοηθούμε, όσο μπορούμε, τον κόσμο στην μετάνοια, για να δεχθούμε τις ευλογίες του Θεού. Μετάνοια και εξομολόγηση, αυτό χρειάζεται σήμερα. Εγώ συνέχεια συνιστώ μετάνοια και εξομολόγηση, για να χάση τα δικαιώματα ο διάβολος, να κοπούν οι εξωτερικές δαιμονικές επιδράσεις. Θέλουν τράνταγμα οι άνθρωποι, να καταλάβουν, να μετανοήσουν. Π.χ. κάποιος εξομολογείται ότι έκανε μοιχεία. Του δίνει ο Πνευματικός άφεση, του δίνει και έναν κανόνα και δεν προχωράει περισσότερο. Πρέπει ο Πνευματικός να τον βοηθήση να καταλάβη ότι το κακό δεν ήταν μόνον η μοιχεία· ότι με αυτό που έκανε, έκανε εγκλήματα, διέλυσε δύο οικογένειες. Αλλά μερικοί Πνευματικοί ούτε καν ερευνούν παραπέρα ούτε προβληματίζουν τους ανθρώπους.

 – Γέροντα, υπάρχουν άνθρωποι που είναι καλοί, όμως δεν εκκλησιάζονται συχνά, δεν έχουν τακτική μυστηριακή ζωή.

 – Μπορεί καμμιά φορά κάποιος να μην εκκλησιάζεται συχνά, αλλά να υπάρχη μέσα του ευλάβεια, καλωσύνη, και έτσι βρίσκει τόπο και κατοικεί ο Θεός. Αυτοί οι άνθρωποι, αν είχαν και μυστηριακή ζωή, θα προχωρούσαν πολύ στην πνευματική ζωή. Και βλέπεις, υπάρχουν άλλοι που εκκλησιάζονται, εξομολογούνται, κοινωνούν, τα κάνουν όλα, και όμως ο Θεός δεν βρίσκει τόπο να κατοικήση μέσα τους, γιατί δεν υπάρχει ταπείνωση, καλωσύνη, μετάνοια πραγματική. Δεν αρκεί μόνον η εξομολόγηση στον Πνευματικό, για να τακτοποιηθή κανείς· χρειάζεται και μετάνοια. Και κάθε προσευχή που κάνει κανείς πρέπει να αρχίζη με εξομολόγηση στον Θεό. Όχι όμως να κλαίη και να λέη «είμαι τέτοιος, τέτοιος, τέτοιος», και μετά να κάνη πάλι τα ίδια. Αυτό δεν είναι συναίσθηση. Όταν υπάρχη συναίσθηση, υπάρχει και λίγη βελτίωση…

Πάντως η μετάνοια είναι μεγάλη υπόθεση. Δεν έχουμε καταλάβει ότι ο άνθρωπος με την μετάνοια μπορεί να αλλάξη την απόφαση του Θεού. Δεν είναι μικρό πράγμα αυτό, να έχη τέτοια δύναμη ο άνθρωπος. Κάνεις κακό; Ο Θεός σού δίνει σκαμπιλάκι. Λές «ήμαρτον»; Σταματά και σού δίνει ευλογίες. Όταν δηλαδή συνέρχεται το άτακτο παιδί, μετανοή και δέρεται από την συνείδησή του, τότε ο Πατέρας του το χαϊδεύει με αγάπη και το παρηγορεί. Οι Ισραηλίτες, επειδή είχαν ξεφύγει από τις εντολές του Θεού, έζησαν στην αιχμαλωσία εβδομήντα πέντε χρόνια. Και τελικά, όταν μετανόησαν, παρουσιάζεται ο βασιλιάς Κύρος, που τολμά να πη κανείς ότι φάνηκε καλύτερος από τους υιούς του Ισραήλ, οι οποίοι είχαν μολύνει τα ιερά που είχαν για τις θυσίες. Του άλλαξε το μυαλό ο Θεός και τον έκανε να πιστεύη στον Θεό του Ουρανού. Έτσι άφησε τους Ισραηλίτες1 ελεύθερους, τους έδωσε χρήματα, ξυλεία για τον Ναό, τους έφτιαξε το τείχος της Ιερουσαλήμ και έδειξε τέτοια καλωσύνη και τέτοια ευλάβεια, που δεν έδειξαν κατά κάποιον τρόπο ούτε οι Ισραηλίτες. Και όλα αυτά, γιατί μετανόησε και άλλαξε ο λαός 2. Πόσο βοηθάει η μετάνοια, για να εξαφανισθή το κακό!

1 Βλ. Β´ Έσδρ. 1, 1 κ.ε. 
2 Βλ. Α´ Έσδρ. 8, 88-92.

Μου λέει ο λογισμός ότι ο μεγαλύτερος εχθρός της σωτηρίας της ψυχής μας, ακόμη και από τον διάβολο, είναι το κοσμικό πνεύμα, διότι μας παρασύρει γλυκά και μας πικραίνει τελικά αιώνια. Ενώ, εάν βλέπαμε τον ίδιο τον διάβολο, θα μας έπιανε τρόμος, και θα αναγκαζόμασταν να καταφύγουμε στον Θεό και θα εξασφαλίζαμε τότε τον Παράδεισο.

– Είπατε, Γέροντα, ότι το κοσμικό πνεύμα μπαίνει στον Μοναχισμό και χάνεται η πνευματική αντιμετώπιση. Θα διασωθή το σωστό πνεύμα του Μοναχισμού;

–Μια μπόρα είναι, δεν θα αφήσει ο Θεός.

– Γέροντα, μου πέρασε ο λογισμός: “Υπάρχουν ακόμη συνοδείες που πορεύονται πνευματικά;”
– Αυτό έλειπε ακόμα, να μην υπάρχουν. Τότε θα μας πήγαινε η Παναγία συνοδεία στην φυλακή… Υπάρχουν μοναχοί που ζουν πολύ πνευματικά, αθόρυβα. Υπάρχουν ψυχές σε κάθε Μοναστήρι, σε κάθε Μητρόπολη κ. λπ. Οι μεμονωμένες ψυχές, αυτές είναι που συγκινούν τον Θεό και μας ανέχεται.

Η Εκκλησία, η πολιτεία, όλα τα έθνη είναι άνω-κάτω! Καί τι εξέλιξη θα έχουμε κανείς δεν το ξέρει. 
Ο Θεός να βάλει το χέρι του! 
Πρέπει οι καλόγεροι να κάνουν πολύ προσευχή. Και επείγουσες δουλειές αν έχουν να τις σταματήσουν όλες και να στραφούν στην προσευχή.
Όσο μπορείτε, να εύχεσθε ταπεινά για τον κόσμο που έδωσε πολλά δικαιώματα στον πονηρό και ταλαιπωρείται. Να μη ξεχνάτε ότι γίναμε μοναχοί για την σωτηρία της ψυχής μας και για να βοηθήσουμε τον κόσμο με την προσευχή.

Να κοιτάξουμε να κρατηθή λίγη μαγιά για τα δύσκολα χρόνια. Τώρα έρχονται στα μοναστήρια για βοήθεια αυτοί που πάνε στους μάγους κ.λπ. Αργότερα θα έχουμε ανθρώπους κουρασμένους από την αμαρτία… Εμείς πρέπει να κάνουμε τώρα προκοπή, για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους. Να τους αφήσουμε κληρονομιά πατερική. Πνευματικές χαρές έχουμε· ουράνιες δεν έχουμε… Η ουράνια χαρά είναι κάτι το ανώτερο, που δεν εκφράζεται. Όταν αρχίση κανείς να γεύεται λιγάκι τα ουράνια, σκιρτάει η καρδιά, παλαβώνει. Πρέπει να ζήσουμε ουράνιες χαρές, για να τις μεταδώσουμε στις επόμενες γενιές.

Τώρα βλέπω σαν να είναι κάτι που πάει να γίνη και συνέχεια αναβάλλεται. Όλο αναβολές μικρές. Ποιός τις κάνει; Ο Θεός σπρώχνει; Άντε ακόμη έναν μήνα, δύο μήνες!… Η υπόθεση έτσι πάει . Αλλά, επειδή δεν ξέρουμε τί μας περιμένει, όσο μπορείτε, να καλλιεργήσετε την αγάπη. Αυτό είναι το κυριώτερο απ᾿ όλα: να έχετε μεταξύ σας αγάπη αληθινή, αδελφική, όχι ψεύτικη. Πάντα, όταν υπάρχη το καλό ενδιαφέρον, ο πόνος, η αγάπη, ενεργεί κανείς σωστά. Η καλωσύνη, η αγάπη, είναι δύναμη. Όσο μπορείτε να έχετε εχεμύθεια και να μην ξανοίγεσθε· ο ένας θα το πη στον άλλον, και ο άλλος στον άλλον, και τί βγήκε; Μπορεί ακόμη και από μια χαζομάρα να κάνετε κακό και να χτυπήσετε μετά το κεφάλι στον τοίχο.

«Πνευματική αφύπνιση», Β´ τόμο Ιερόν Ησυχαστήριον Μοναζουσών
“Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος

Απολυτίκιον Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου. Ήχος α΄ Της ερήμου πολίτης

Της ερήμου πολίτης και εν σώματι Άγγελος, και θαυματουργός ανεδείχθης, θεοφόρε Πατήρ ημών Παΐσιε , νηστεία, αγρυπνία, προσευχή, ουράνια χαρίσματα λαβών, θεραπεύεις τους νοσούντας και τας ψυχάς, των πίστει προστρεχόντων σοι. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.

https://iconandlight.wordpress.com