Επέτειος της γερμανικής εισβολής στην Ελλάδα… 6η Απριλίου. Το 1941 οι χιτλερικές μεραρχίες κατέβαλαν την ελληνική άμυνα στα Οχυρά της Γραμμής Μεταξά και κατόπιν των ελληνοβρετανιών στην Κεντρική Μακεδονίας. Μετά του Κλειδίου (11 -12 Απριλίου) της Κλεισούρας (13-14 Απριλίου) και Άργους Ορεστικού – Δισπηλιού (15 Απριλίου) οι Γερμανοί είχαν επιτύχει να διαλύσουν το ελληνικό Τμήμα Στρατιάς Κεντρικής Μακεδονίας (ΤΣΚΜ) και τις δύο μεραρχίες του και να υποχρεώσουν τους Βρετανούς σε υποχώρηση.
Την 15η Απριλίου 1941 οι Γερμανοί κατέλαβαν τα Γρεβενά και στις 19 Απριλίου τη Λάρισα. Στο διάστημα αυτό οι ελληνικές δυνάμεις που μάχονταν στην Βόρεια Ήπειρο υποχωρούσαν αργά πιεζόμενες, ενίοτε, και από τους Ιταλούς. Οι Βρετανοί δεν άντεξαν στην πίεση.
Συνέπεια όμως των γερμανικών επιτυχιών ήταν η κατάπτωση του ελληνικού ηθικού και η εμφάνιση διαρροών Ελλήνων στρατιωτών από τις μονάδες τους. Αυτά τα συμπτώματα είχαν ήδη εμφανιστεί όταν έγινε γνωστή κατάληψη της Θεσσαλονίκης από τους Γερμανούς αλλά πλέον επιδεινώνονταν. Στις 20 Απριλίου ο επικεφαλής των ελληνικών δυνάμεων στην Ήπειρο αντιστράτηγος Τσολάκογλου ζήτησε συνθηκολόγηση, παρά τις διαταγές της κυβέρνησης και του αρχιστράτηγου Παπάγου.
Ανεξάρτητα αν συμφωνεί ή διαφωνεί έκαστος με την απόφασή αυτή ουδείς μπορεί να αρνηθεί ότι όταν ζητήθηκε η συνθηκολόγηση, ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ, οι ελληνικές δυνάμεις στην Ήπειρο δεν είχαν καμία ελπίδα να διαφύγουν καθώς οι γερμανικές δυνάμεις ήδη τους είχαν κόψει τις οδούς υποχώρησης.
Επίσης πρέπει να τονιστεί ότι οι Γερμανοί διέθεταν τεθωρακισμένες και ταχυκίνητες δυνάμεις και υποστηρίζονταν από εκατοντάδες αεροσκάφη. Άρα αν οι ελληνικές πεζοπόρες δυνάμεις με το ιπποκίνητο πυροβολικό τους επιχειρούσαν διαφυγή απλώς θα γίνονταν σκόνη χωρίς να έχουν επιτύχει κανένα πρακτικό αποτέλεσμα. Οι Έλληνες πολέμησαν γενναία. Οι Γερμανοί το αναγνώρισαν αυτό και είτε για λόγους, προπαγάνδας, είτε για λόγους πρακτικούς, απελευθέρωσαν τους αιχμαλώτους Έλληνες στρατιώτες.
Αυτά είναι τα γεγονότα. Κάποιοι όμως νεωτεριστές «φωστήρες» έχουν άλλη άποψη. Παρακολουθώντας την εκπομπή της ΕΡΤ «ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ» είδαμε με χαρά ότι αναφέρθηκε στη γερμανική εισβολή στην Ελλάδα.
Η χαρά όμως έγινε οργή όταν ακούσαμε την περιγραφή των «γεγονότων» κατά τους συντάκτες των κειμένων τα οποία προφανώς έχουν την έγκριση των αρμοδίων υπεύθυνων. Κατ’ αρχήν πληροφορηθήκαμε τη «διάβρωση» του ελληνικού στρατού από το «ομογάλακτο του Μουσολίνι καθεστώς της 4ης Αυγούστου». Ανεξαρτήτως του πόσο ομογάλακτο ήταν ή δεν ήταν το καθεστώς Μεταξά, ο “διαβρωμένος” Ελληνικός στρατός ήταν που εξευτέλισε τους Ιταλούς.
«Οι Έλληνες στρατιώτες αμύνθηκαν σθεναρά και πέρασαν και στην αντεπίθεση». Ορθόν. Μόνοι τους όμως αμύνθηκαν σθεναρά και πέρασαν στη αντεπίθεση; Οι «διαβρωμένοι» αξιωματικοί τους δεν έκαναν τίποτα;
Δεν σχολιάζουμε καν την περιγραφή της μάχη των «Οχυρών του Ρούπελ», ούτε τη φράση «ο Έλληνας διοικητής της Ανατολικής Μακεδονίας έσπευσε να υπογράψει παράδοση», μετά την είσοδο των Γερμανών στη Θεσσαλονίκη. Δηλαδή τι όφειλε να κάνει ακριβώς; Αντάρτικο στα βουνά; Έπρεπε να αφήσει τους στρατιώτες του να σφαγιαστούν χωρίς λόγο και ελπίδα;
Μπορούσαν να διαφύγουν, αν όχι όλοι, οι περισσότεροι; Φυσικά και όχι και φυσικά όχι μόνο της έλλειψης πλωτών μέσων, αλλά και ενός άλλου παράγοντα που οι κύριοι αυτοί παραγνωρίζουν. Οι Έλληνες δεν ενεργούσαν μόνοι, υπήρχε και αντίπαλος… οι Γερμανοί. Η μεταφορά 80.000 ανδρών και χωρίς αντίπαλο, είναι μια δύσκολη υπόθεση, πόσο μάλλον εν στενή επαφή με τον εχθρό
Ελέχθη δε, ανερυθρίαστα, ότι το ελληνικό μέτωπο κατέρρευσε εκ των έσω καθώς πολλοί Έλληνες ανώτατοι αξιωματικοί δεν πολέμησαν, δεν ήθελαν να πολεμήσουν… ενώ αφήνεται να εννοηθεί ότι υπήρξε προδοσία και παράδοση στους Γερμανούς…
«Τα ελληνικά επιτελεία διαβρωμένα από γερμανόφιλα στοιχεία δεν είχαν καμία διάθεση να συνεχίσουν τον αγώνα»… Εξαρχής άλλωστε πολλοί Έλληνες ανώτατοι αξιωματικοί θεωρούσαν άσκοπη και επιβλαβή την αντίσταση στον ναζί εισβολέα…
«Και στις 20 Απριλίου, δύο εβδομάδες μετά τη γερμανική εισβολή, σπεύδουν, δια του κατοπινού δοσίλογου πρωθυπουργού στρατηγού Τσολάκογλου να υπογράψουν συνθηκολόγηση… Έτσι ΠΡΟΔΟΜΕΝΟ εκ των έσω το μέτωπο καταρρέει…».
Όμως, συνεχίζουν, οι Έλληνες στρατιώτες έκρυψαν τα όπλα στις χλαίνες τους και γυρνώντας ξεκίνησαν το έπος της εθνικής αντίστασης – στο σημείο αυτό εμφανιζόταν φυσικά στην οθόνη ο έφιππος Βελουχιώτης. Σοβαρά κύριοι; Υπήρξε προδοσία στα Οχυρά;
Ήταν προδότης ο αντιστράτηγος Μπακόπουλος; Ήταν “διαβρωμένοι προδότες” οι διοικητές του Ιστίμπεη και του Κελκαγιά διότι τα οχυρά κυριεύτηκαν, μετά από ηρωική αντίσταση και όταν δεν μπορούσε να γίνει τίποτε άλλο; Ήταν διαβρωμένοι οι μέραρχοι, οι συνταγματάρχες; Από ποιον βαθμό και πάνω άρχιζε η “διάβρωση”;
Ήταν προδότης ο διοικητής της Ταξιαρχίας Έβρου Ζήσης που αυτοκτόνησε σε τουρκικό έδαφος για να μην παραδώσει το όπλο του; Ήταν προδότες οι υπερασπιστές του Μπέλες και των Κρουσίων; Μήπως δεν πολέμησαν οι Δωδεκανήσιοι του ΤΣΚΜ; Μήπως δεν πολέμησε το 3ο Σύνταγμα Ιππικού; Μήπως ο υποστράτηγος Μουτούσης που – κάκιστα – χαρακτηρίστηκε δοσίλογος, δεν τσάκισε τα SS της Σωματοφυλακής του άθλιου Χίτλερ στην Καστοριά με την ΧΙΙΙ Μεραρχία;
Και αν οι Έλληνες στρατιώτες έκρυψαν τα όπλα τους στις χλαίνες, μήπως – ρωτάμε τώρα – μήπως αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι Γερμανοί δεν τους αιχμαλώτισαν; Και μήπως, πέραν του Βελουχιώτη, πήραν και άλλοι τα όπλα κατά των κατακτητών;
Παρακολουθήστε το σχετικό βίντεο ΕΔΩ (από το 09.58 λεπτό και μέχρι το τέλος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.