Τρισάγιον εἰς ὅσους ἀποτεφρώνονται

Ὁ Σεβ. Μεσσηνίας προτείνει νὰ μὴ γίνεται θ. Λειτουργία ἢ μνημόσυνον, ἀλλὰ τρισάγιον εἰς ὅσους ἐπιλέγουν τὴν ἀποτέφρωσιν. Διατί ὄχι καὶ κηδεία, ἀφοῦ δὲν ἔχει σχέσιν μὲ τὴν θ. Λειτουργίαν, Σεβασμιώτατε;
Μήπως νὰ γραφῆ μία νέα ἀκολουθία; Προφανῶς αὐτὰ προτείνονται, ὅταν δὲν κατανοεῖται ἡ Ἐκκλησία ὡς τόπος σωτηρίας, ἀλλὰ γραφεῖον παροχῆς θρησκευτικῶν ὑπηρεσιῶν. Ὡς ἐπληροφορήθημεν ἀπὸ τὴν ἐφημερίδα «Βραδυνή» τῆς 16ης Νοεμβρίου 2019:

«Ἀφοῦ ξεκαθαρίζει καὶ τονίζει ὅτι «ἡ καύση τῶν νεκρῶν, μὲ ὁποιοδήποτε τρόπο καὶ ἂν προβάλλεται, βρίσκεται ἔξω ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη διδασκαλία καὶ παράδοση», ἐπισημαίνει ὡστόσο, ὅτι ἡ καύση «παραμένει ὡς πρόβλημα, τὸ ὁποῖο ἀναζητᾶ μία μελλοντικὴ ἐπίλυση ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἢ ποιμαντικὴ ἀντιμετώπιση ἐκείνων τῶν μελῶν της, τὰ ὁποῖα θὰ θελήσουν τὴν καύση ἀπὸ τὴν ταφή». Σὲ ἐπικοινωνία μὲ τὸν Σεβασμιώτατο, ὁ ἅγιος Μεσσηνίας προτείνει ὡς μία ὑπὸ ἐξέταση λύση τὴν τέλεση, ἴσως, ἑνὸς τρισάγιου (ὄχι Λειτουργίας ἢ μνημοσύνου) πρὶν ἀπὸ τὴν καύση, γιὰ τὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς τοῦ ἀποθανόντος. Κατὰ παραλληλισμὸ μᾶς ἀνέφερε ἀντίστοιχα παραδείγματα, στὰ ὁποῖα ἐφαρμόστηκε ἡ πράξη τῆς ἐκκλησιαστικῆς οἰκονομίας, ὅπως εἶναι οἱ β’ καὶ γ’ γάμοι ἢ οἱ γάμοι ἑτεροδόξων».
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ