Ετικέτες

13.2.24

Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΣ – ΕΝΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΑΓΙΟΣ & ΟΜΙΛΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΑΜΟ, ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ & ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ



Η ζωή του Αγίου Βαλεντίνου
Ημέρα εορτής: 14 Φεβρουαρίου (+269)
Ο Ἀγιος Βαλεντίνος είναι ένας Ορθόδοξος Άγιος διότι μαρτύρησε το 269
πρίν το σχίσμα των Ρωμαιοκαθολικών (1054)
Τα αρχαία Μαρτυρολόγια της Εκκλησίας της Ρώμης σημειώνουν τη 14η Φεβρουαρίου ως ημέρα μνήμης του «μάρτυρος Βαλεντίνου, πρεσβυτέρου Ρώμης» (Valentinus = σθεναρός στα λατινικά). Δυστυχώς τα ιστορικά στοιχεία που έχουμε για τον άγιο είναι ελλιπή.
Σχόλιο: Αν και γιορτάζουμε κανονικά τον Άγιο Βαλεντίνο σαν Ορθόδοξο Άγιο (γιατί κοιμήθηκε το 269), ΔΕΝ γιορτάζουμε την "Γιορτή των Ερωτευμένων". 
Ευχαριστούμε τον π. Άβελ και τον π. Ιωάννη Κωστώφ για το άρθρο, το οποίο σας προτείνουμε ανεπιφύλακτα να διαβάσετε!


Το Μαρτύριο του Αγίου Βαλεντίνου στη Ρώμη
Ο Άγιος Βαλεντίνος έζησε στη Ρώμη τον 3ο αιώνα και ήταν ιερέας ο οποίος βοηθούσε τους μάρτυρες κατά τη διάρκεια των διωγμών από τον αυτοκράτορα Κλαύδιο Β’ το Γότθο. Η μεγάλη αρετή και η κατηχητική δράση του αγίου είχαν γίνει γνωστές· έτσι συνελήφθηκε και παρουσιάστηκε ενώπιον του αυτοκρατορικού δικαστηρίου…
«Γιατί, Βαλεντίνε, θέλεις να είσαι ο φίλος των εχθρών μας και απορρίπτεις τη φιλία μας;», ρώτησε ο αυτοκράτορας. Τότε ο άγιος απάντησε, «Άρχοντα μου, αν ήξερες το δώρο του Θεού, θα ήσουν ευτυχής και μαζί σου η αυτοκρατορία σου, θα απορρίπτατε τη λατρεία των ειδώλων και θα λατρεύατε τον αληθινό Θεό και τον Υιό του Ιησού Χριστό». Ένας από τους παρόντες δικαστές διέκοψε τον άγιο ρωτώντας τον τι πιστεύει για το Δία και τον Ερμή, τότε ο άγιος Βαλεντίνος θαρραλέα απάντησε, «Είναι άθλιοι, και πέρασαν τη ζωή τους μέσα στη διαφθορά και το έγκλημα!». Ο δικαστής, εξαγριωμένος, φώναξε, «βλασφήμησε ενάντια στους Θεούς και ενάντια στην αυτοκρατορία!». Ο αυτοκράτορας εν τούτοις συνέχισε τις ερωτήσεις του με περιέργεια, ικανοποιημένος μιας και βρήκε την ευκαιρία να μάθει ποια ήταν επιτέλους η πίστη των Χριστιανών. Ο Βαλεντίνος βρήκε λοιπόν το θάρρος να τον προτρέψει να μετανοήσει για το αίμα των Χριστιανών που είχε χύσει. «Πίστεψε στον Ιησού Χριστό, βαφτίσου και θα σωθείς, και ήδη από αυτή τη στιγμή θα διασφαλίσεις τη δόξα της αυτοκρατορίας σου και το θρίαμβο των όπλων σου» Ο Κλαύδιος άρχισε να πείθεται, και να λέει σε εκείνους που ήταν παρόντες: «ακούστε τι όμορφη διδασκαλία που μας κηρύττει αυτός ο άνθρωπος». Αλλά ο έπαρχος της Ρώμης, δυσαρεστημένος, άρχισε να φωνάζει «Δείτε πώς αυτός ο Χριστιανός παραπλανεί τον Πρίγκιπά μας». Τότε ο Κλαύδιος, παρέπεμψε τον άγιο σε άλλο δικαστή. Αυτός ονομάζονταν Αστέριος, είχε ένα μικρό κορίτσι που ήταν τυφλό δύο χρόνια. Ακούγοντας για τον Ιησού Χριστό, πως είναι το Φως του κόσμου, ρώτησε το Βαλεντίνο εάν θα μπορούσε να δώσει εκείνο το φως στο παιδί του. Ο άγιος Βαλεντίνος λοιπόν, έβαλε το χέρι του στα μάτια της και προσευχήθηκε: «Κύριε Ιησού Χριστέ, αληθινό Φως, φώτισε αυτό το τυφλό παιδί». Ω θαύμα μέγα! Το παιδί είδε! Έτσι ο δικαστής με όλη την οικογένειά του ομολόγησε το Χριστό. Νήστεψαν για τρεις ημέρες, κατέστρεψαν τα είδωλα που είχαν στο σπίτι τους και τέλος έλαβαν το Άγιο Βάπτισμα. Μόλις ο αυτοκράτορας έμαθε για όλα αυτά τα γεγονότα, σκέφτηκε αρχικά να μην τους τιμωρήσει, όμως η σκέψη πως στα μάτια των υπηκόων του θα φανεί αδύναμος τον ανάγκασε να προδώσει το αίσθημα δικαίου που είχε. Έτσι λοιπόν ο άγιος Βαλεντίνος μαζί με άλλους Χριστιανούς αφού πρώτα τους βασάνισαν τους αποκεφάλισαν στις 14 Φεβρουαρίου του έτους 268 (ή 269).

Άγιος Βαλεντίνος ο ανάργυρος ιατρός,
Πρεσβύτερος ιερομάρτυς στή Ρώμη,
καταγόμενος από Αθήνα Ελλάδας (14/2, +269)
Ο Άγιος Βαλεντίνος: Ένας Ορθόδοξος Άγιος

Τα Ι. Λείψανα του Αγίου Βαλεντίνου στην Αθήνα
Μετά το Μαρτύριο κάποιοι Χριστιανοί περιμάζεψαν το σώμα του αγίου και λίγο από το αίμα του σε κάποιο φιαλίδιο. Το σώμα του Μάρτυρα μεταφέρθηκε και θάφτηκε στις Κατακόμβες της Αγίας Πρίσκιλλας, τόπο κατεξοχήν ενταφιασμού των Μαρτύρων. Με την πάροδο του χρόνου, κατά κάποιο τρόπο «λησμονήθηκε» δεδομένου ότι σχεδόν καθημερινά ενταφιάζονταν σε αυτές τις κατακόμβες νέοι Μάρτυρες για αρκετούς αιώνες. Η ανάμνηση όμως του Μαρτυρίου του Αγίου Βαλεντίνου παρέμεινε ζωηρή, ιδιαίτερα στην τοπική Εκκλησία της Ρώμης. Επίσημα η μνήμη του αγίου Βαλεντίνου θεσπίστηκε το 496 από τον Επίσκοπο Ρώμης Αγιο Γελάσιο.
Το 1054 έγινε το Μεγάλο Σχίσμα και ο Επίσκοπος της Ρώμης μαζί με όλη την Δυτική Ευρώπη αποκόπηκε από την Μία, Αγία, Καθολική Ορθόδοξη Εκκλησία.
Το 1815 τα Ιερά Λείψανα του Αγ. Βαλεντίνου δωρήθηκαν από τους Ρωμαιοκαθολικούς σε κάποιον Ρωμαιοκαθολικό Ιταλό ιερέα (κατά την συνήθεια της εποχής). Ύστερα τα λείψανα «χάθηκαν» πάλι και το 1907 τα ξαναβρίσκουμε στη Μυτιλήνη της Ελλάδας στο Ρωμαιοκαθολικό ναό της Παναγίας. Φαίνεται πως μετά το θάνατο του Ρωμαιοκαθολικού ιερέα κάποιος απόγονος του ο οποίος είχε κληρονομήσει τα λείψανα πρέπει να μετανάστευσε στη Μυτιλήνη, στην οποία τότε υπήρχε ακμάζουσα κοινότητα Δυτικό-Ευρωπαίων Ρωμαιοκαθολικών.
Το 1990 τα Ιερά Λείψανα του Αγ. Βαλεντίνου μεταφέρθηκαν από τους Ρωμαιοκαθολικούς στην Αθήνα σε Ρωμαιοκαθολικό ναό της Ιταλικής παροικίας στην Αθήνα, όπου και βρίσκονται μέχρι σήμερα.
Ο Άγιος Βαλεντίνος ήταν Έλληνας καταγόμενος από την Αθήνα
Αρχικά θα πρέπει να πούμε πως επαρκή στοιχεία για την εθνική καταγωγή του Αγίου δεν υπάρχουν εκτός κάποιες ενδείξεις πως ο άγιος ήταν ελληνικής καταγωγής. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε πως η αρχαιότερη απεικόνιση του αγίου που φέρει την επιγραφή «O ΑΓΙΟC BAΛΕΝΤΙΝΟC» στα ελληνικά, βρίσκεται στην εκκλησία της Παναγίας της Αρχαίας (Santa Maria Antiqua) του 6ου αιώνα η οποία ήταν η ενορία των Ελλήνων της Ρώμης. Στο ναό αυτό τιμούσαν ιδιαίτερα τους Έλληνες Αγίους και γενικά αυτούς που ήταν από την Ανατολή. Την αγιογράφηση και την ανακαίνιση του ναού είχε παραγγείλει ο Έλληνας Επίσκοπος Ρώμης Ιωάννης ο 6ος (705-707) και την τελείωσαν οι διάδοχοί του, μεταξύ των οποίων ο Άγιος Ζαχαρίας ο τελευταίος Έλληνας Επίσκοπος Ρώμης  (15/3 +752). Ίσως όμως δεν είναι τυχαίο ότι μετά από 17 αιώνες τα Ι. Λείψανα ήρθαν στην Ελλάδα.
Ευχόμαστε σύντομα τα Ιερά Λείψανα του Αγ. Βαλεντίνου να επιστρέψουν στο Σπίτι τους, δηλαδή στην Ορθόδοξη Εκκλησία, όπως πρόσφατα με θαυματουργικό τρόπο επιστράφηκαν και τα Ιερά Λείψανα του Αγ. Σάββα του Ηγιασμένου τα οποία τα είχαν και αυτά οι Ρωμαιοκαθολικοί ως το 1965.

2 Φώτο: Τό άφθαρτο Ιερό Λείψανο του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου

VIDEO – Περί της επανακομιδής του ιερού λειψάνου του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου
Η θαυματουργική επιστροφή του από τους Ρωμαιοκαθολικούς
στήν Ορθόδοξη Εκκλησία το 1965
Το 1965 έγινε με πανηγυρικές τελετές η επανακομιδή του ιερού λειψάνου του αγίου Σάββα στο μοναστήρι του. Το ιερό λείψανο το είχαν κλέψει οι σταυροφόροι της Α’ σταυροφορίας (1096 – 1099) μαζί με πολλά άλλα ιερά λείψανα και το μετέφεραν στη Βενετία όπου και το έθεσαν στον ναό του αγίου Αντωνίνου. Εννέα αιώνες περίπου αργότερα έμελλε να επανέλθει και πάλι ο μεγάλος ασκητής της Ορθοδοξίας στο μοναστήρι που ο ίδιος έκτισε.
Πριν την παραλαβή του ιερού λειψάνου είχαν προηγηθεί μεταξύ του Πάπα της Ρώμης Παύλου στ’ και του Πατριάρχου Ιεροσολύμων Βενεδίκτου συνεννοήσεις για τον καθορισμό αντιπροσωπειών, ημερομηνιών, τελετών και άλλων θεμάτων σχετικών με την παράδοση και την παραλαβή.
Από πλευράς Πατριαρχείου Ιεροσολύμων ορίσθηκε η αντιπροσωπεία στην οποία μετείχαν ο Αρχιεπίσκοπος Ιορδάνου (νυν Μητροπολίτης Καισαρείας) κ. Βασίλειος, ο Αρχιμανδρίτης Θεοδόσιος ηγούμενος της Βηθανίας, ο Αρχιμανδρίτης Σεραφείμ ηγούμενος της Λαύρας και ο ιεροδιάκονος (νυν Μητροπολίτης Ναζαρέτ) κ. Κυριακός.
Ο Γέρων Σεραφείμ είχε ιδιαίτερη αγάπη και ευλάβεια στον άγιο Σάββα. Εδιηγείτο στα καλογέρια του μετά την επανακομιδή του ιερού λειψάνου τα εξής: «Ο Πάπας», έλεγε «δεν μας έδωσε το ιερό λείψανο, γιατί μας αγαπούσε, αλλά γιατί συχνά εμφανιζόταν σ’ αυτόν και τον ενοχλούσε για να επιστρέψει στο μοναστήρι του. Όταν πέθανε ο Πάπας που δεν έλαβε υπ’ όψιν του τον Άγιο, εκείνος εμφανίστηκε και πάλι στον διάδοχό του. Αλλά και στον ναό που βρισκόταν το ιερό λείψανό του θησαυρισμένο μέσα σε γυάλινη λάρνακα χτυπούσε το τζάμι, έκανε φασαρίες, τάραζε τους φύλακες και τους Λατίνους μοναχούς».
Ο άγιος Σάββας, τον οποίο ο Γέρων Σεραφείμ εσέβετο πολύ, ανταπέδωσε την αγάπη του Γέροντος και τον αξίωσε να λάβει μέρος στην επανακομιδή του ιερού σκηνώματός του από τη Βενετία το 1965. Ο μακαριστός πατριάρχης Βενέδικτος είχε τότε αποφασίσει: « Ο ηγούμενος του αγίου Σάββα πρέπει να πάει οπωσδήποτε». Πειράζοντας δε ο πατριάρχης τον Γέροντα Σεραφείμ κάποτε είπε: «Επί της εποχής σου , πάτερ Σεραφείμ, επέστρεψεν ο άγιος Σάββας!», ο δε Γέρων Σεραφείμ αντικρούοντας και ανταποδίδοντας τη φιλοφρόνηση απάντησε: «Όχι, επί της εποχής σας, Μακαριώτατε!».
Παρά τις εκδηλώσεις τιμής και αγάπης εκ μέρους των Λατίνων τόσο στην αντιπροσωπεία όσο και στην Αγιοταφική Αδελφότητα υπήρχε διάχυτη η αμφιβολία εάν οι Δυτικοί απέδιδαν το πραγματικό άγιο λείψανο στην ορθόδοξη αντιπροσωπεία. Όταν η ορθόδοξη αντιπροσωπεία μετά από το μακρύ και κοπιαστικό ταξείδι έφθασε στον ναό του αγίου Αντωνίνου, ο Γέρων Σεραφείμ παρατηρούσε, προς έκπληξη των υπολοίπων, με ιδιαίτερη επιμονή το ιερό λείψανο, σαν να έψαχνε να βρει κάποιο σημάδι που να πιστοποιεί την αυθεντικότητά του. Κάποια στιγμή με έκδηλη χαρά φώναξε στους υπόλοιπους: «Πατέρες, είναι το πραγματικό λείψανο». Πιστοποίησε τη γνησιότητα από το γεγονός ότι έλειπε το ένα από τα δύο μάτια. Γνώριζε ο π. Σεραφείμ από παλαιά συναξάρια της Λαύρας ότι οι μονοφυσίτες στα χρόνια του αγίου Σάββα σε μια διαμάχη που είχαν μαζί του για την ορθή πίστη του είχαν βγάλει το μάτι. Από εκείνη τη στιγμή δεν απομακρύνθηκε από αυτό. Ακόμη και όταν το αεροπλάνο διενυκτέρευσε στην Αθήνα, για να προσκυνήσουν επί του αεροπλάνου οι αναμένοντες αυτό πιστοί, ο Γέρων παρέμεινε μόνος όλη τη νύχτα φύλακας του ιερού λειψάνου, ενώ η υπόλοιπη συνοδεία λόγω του κόπου μετέβη στην Αθήνα για ανάπαυση.
Διηγείται ο Μητροπολίτης Ναζαρέτ ότι καθ’ όλο το διάστημα που ο Γέρων Σεραφείμ στεκόταν φρουρός δίπλα στο άγιο λείψανο, έδιδε τόσο στον ίδιο όσο και στα υπόλοιπα μέλη της αντιπροσωπείας την αίσθηση ότι ανάμεσά τους γινόταν κάτι σαν μυστική συνομιλία, σε σημείο που να εντυπωσιάζονται και να θαυμάζουν το γεγονός.
Όμως δεν άργησε να παρουσιασθεί ο μεγάλος προβληματισμός : πως δηλαδή θα γινόταν η αλλαγή των ενδυμάτων του ιερού λειψάνου βάσει των συμφωνηθέντων.
Συγκεκριμένα μετά την αρπαγή του ιερού λειψάνου από το μοναστήρι, οι Λατίνοι στη Βενετία το έντυσαν με ενδύματα Λατίνου ιερέως, ενώ τα χέρια του αγίου Σάββα ήταν σταυρωειδώς επί του στήθους του. Μετά από εννέα περίπου αιώνες, η ακαμψία του σώματος δεν επέτρεπε την αλλαγή της λατινικής περιβολής με τα ράσα του Ορθόδοξου κληρικού, με το πετραχήλι και το μοναχικό σχήμα που είχε φέρει μαζί της η αντιπροσωπεία για τον σκοπό αυτόν.
«Τότε είδαμε τον Γέροντα Σεραφείμ να γονατίζει μπροστά στο ιερό λείψανο και να προσεύχεται για πολύ ώρα. Κάποια στιγμή σηκώθηκε έκαμε μετάνοιες στρωτές και σήκωσε με τα χέρια του τα χέρια του αγίου Σάββα σαν να ήταν χέρια ζωντανού ανθρώπου μπροστά στα έκπληκτα μάτια όλων μας», θυμάται με ακρίβεια μέχρι σήμερα και διηγείται ο Μητροπολίτης Ναζαρέτ. Τότε άλλαξαν τα ενδύματα του αγίου Σάββα και αφού τελείωσαν οι τελετές εκ μέρους των Λατίνων, άρχισε το ταξείδι της επιστροφής.
Όταν το γυάλινο φέρετρο έφθασε στην πλατεία του αγίου Μάρκου, στο μώλο, υπήρχε μια γόνδολα η οποία το μετέφερε με συνοδεία σε χώρο κοντινό προς το αεροδρόμιο. Κατά μια δε περίεργη σύμπτωση στον ίδιο μώλο είχε αποβιβασθεί το ιερό λείψανο αιώνες πριν.
Θαυμαστό γεγονός που εντυπώθηκε στον νου όλων ήταν τα χιλιάδες περιστέρια της πλατείας του αγίου Μάρκου τα οποία όλα μαζί τη στιγμή που η γόνδολα με το ιερό λείψανο ξεκινούσε τον πλού της στα νερά των καναλιών σαν κύμα πέρασαν πάνω από αυτήν χαιρετώντας με τον τρόπο αυτό τον μεγάλο φιλοξενούμενο που πλέον αναχωρούσε για το μοναστήρι του.
Χρόνια μετά, κάθε φορά που αντάμωναν ο Γέρων Σεραφείμ με τον Μητροπολίτη Ναζαρέτ κ. Κυριακό, του θύμιζε : «Τα περιστέρια, τα περιστέρια», σαν υπόμνηση του ότι και η άλογη ακόμη φύση συμμετείχε ως μαρτυρία τη στιγμή της αναχώρησης από τη Βενετία με προορισμό τα Ιεροσόλυμα. Εκεί παρέμεινε στον πανίερο ναό της Αναστάσεως για μέρες χάριν προσκυνήσεως των γυναικών, λόγω του αβάτου της Μονής του αγίου Σάββα.
Σημειώνουμε εδώ και ένα θαύμα το οποίο διηγήθηκε ο Γέρων Σεραφείμ σχετικά με το ιερό λείψανο του αγίου Σάββα που επανακομιζόταν στα Ιεροσόλυμα. Κάποια ορθόδοξη μοναχή, που περίμενε να προσκυνήσει το ιερό λείψανο, επολεμείτο από λογισμούς δυσπιστίας για το αν το ιερό λείψανο, που δόθηκε από τους Λατίνους, ανήκε πράγματι στον άγιο Σάββα. Είδε, μόνη αυτή, το ιερό λείψανο να ανασηκώνει λίγο την κεφαλή, να τη στρέφει προς αυτήν και έπειτα να επανέρχεται στην προτέρα θέση της κατακλίσεως, οπότε εν τρόμω και χαρά απέβαλε την αμφιβολία.
(Ο Γέρων Σεραφείμ Σαββαΐτης, εκδ. Μυγδονία)

Άγιος Βαλεντίνος προστάτης των παντρεμένων & 
όσων τους ενώνει η αγάπη & σκεύτονται να παντρευτούν με Ορθόδοξο Χριστιανικό Γάμο
Ο Άγιος Βαλεντίνος που είχε τη φήμη του ειρηνοποιού, κάποια μέρα ενώ καλλιεργούσε στον κήπο του τριαντάφυλλα, άκουσε ένα ζευγάρι να μαλώνει πολύ έντονα. Αυτό συγκλόνισε τον άγιο, ο οποίος αφού έκοψε ένα τριαντάφυλλο, βγήκε στο δρόμο πλησίασε το ζευγάρι και τους παρακάλεσε να τον ακούσουν. Αυτοί έστω και ανόρεκτα υπάκουσαν, ο άγιος αφού τους πρόσφερε το τριαντάφυλλο τους ευλόγησε. Αμέσως η αγάπη επανήλθε ανάμεσα τους, λίγο αργότερα αυτοί επέστρεψαν και ζήτησαν στον άγιο να ευλογήσει το γάμο τους.
Άλλο περιστατικό από την ζωή του αναφέρει πως μια από τις κατηγορίες εναντίον του αγίου ήταν πως είχε απειθαρχήσει στην εντολή του αυτοκράτορα να μην συνάπτουν γάμο άνδρες που δεν είχαν εκπληρώσει τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις, ενώ ο άγιος είχε ευλογήσει το γάμο νεαρών Χριστιανών στρατιωτών με τις αγαπημένες τους.
Άγιος Βαλεντίνος και Ορθοδοξία


Πολλοί είναι όμως αυτοί που προβάλλουν την ένσταση πως ο Άγιος Βαλεντίνος δεν αναφέρεται πουθενά στο εορτολόγιο της Ορθόδοξής Εκκλησίας. Πράγματι στις 14 Φεβρουαρίου στο εορτολόγιο της Εκκλησίας μας αναφέρονται οι όσιοι Αυξέντιος, Μάρωνας και οι νεομάρτυρες Νικόλαος και Δαμιανός. Η εξήγηση είναι απλή: την αρχαία εποχή που συντάσσονταν οι αγιολογικοί κατάλογοι, τα συναξάρια και τα μαρτυρολόγια είχαν καθαρά τοπικό χαρακτήρα και η φήμη ενός αγίου δεν σήμαινε πως εκτεινόταν σε όλη την Εκκλησία. Έτσι υπάρχουν άγιοι που τιμώνταν σε μία περιοχή πολύ ενώ σε άλλη ήταν εντελώς άγνωστοι, π.χ ο άγιος Δημήτριος που είναι πασίγνωστος σε όλη την Ανατολική Εκκλησία, στη Δύση δεν τιμάται καθόλου, είναι σχεδόν άγνωστος, αυτό όμως δε σημαίνει πως δεν είναι άγιος. Άλλο παράδειγμα από τη σύγχρονη Εκκλησία: Πολλοί Νεομάρτυρες της Ελλάδας είναι γνωστοί μόνο στην Ελλάδα και π.χ. στη Ρωσία είναι παντελώς άγνωστοι. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν είναι Άγιοι.

Ο Άγιος Βαλεντίνος είναι Άγιος της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και δεν τίθεται θέμα επειδή τιμάται στη Δύση σήμερα, το Σχίσμα –η μεγάλη αυτή τραγωδία και μέγα σκάνδαλο της διαίρεσης των Χριστιανών- ήρθε πολύ αργότερα. Όσοι λοιπόν τιμούν τον Άγιο Βαλεντίνο έργο θεάρεστο επιτελούν γιατί «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ… καί ὁ Θεός ἡμῶν ἐν ἁγίοις ἐπαναπαύεται».
Τιμή Μάρτυρος-Μίμησις μάρτυρος
Τιμούμε τους αγίους μας και τον Άγιο Βαλεντίνο όταν μιμούμαστε το θάρρος τους να διακηρύττουν την πίστη τους στο Σωτήρα Χριστό ακόμη και με κόστος την ίδια τους τη ζωή. Τους τιμούμε όταν τους επικαλούμαστε να πρεσβεύσουν στον Θεό να μας ελεήσει και να συγχωρέσει τις πολλές μας αμαρτίες. Τους τιμούμε όταν μας είναι υποδείγματα κατά Χριστόν ζωής. Δεν τιμούμε τους αγίους όταν εξαντλούμε την «τιμή» τους σε κοσμικές διασκεδάσεις και γλέντια στην καλύτερη περίπτωση…
Ετσι εμείς οι Ορθόδοξοι, όπως αναφέρεται και στην Ορθόδοξη ιστοσελίδα ORTHODOX ENGLAND εορτάζουμε την μνήμη και το Μαρτύριο του Αγ. Βαλεντίνου στις 14 Φεβρουαρίου με χρονολογία Μαρτυρίου το 269:
Βλ. επίσης:
http://sthermans.ca/saints-life-of-valentine.asp - ST HERMAN OF ALASKA ORTHODOX SOBOR
Τιμή μάρτυρος – Μίμησις μάρτυρος!
Για να μιμηθούμε και για να κάνουμε τον Αγιο Βαλεντίνο να χαίρεται για εμάς πρέπει να ζούμε Χριστιανική ζωή, κοντά στο Μυστήριο της Θείας Εξομολόγησης  κάνοντας Ορθόδοξο Χριστιανικό Γάμο (για όσους επιθυμούν το Γάμο).
Στις παρακάτω Ορθόδοξες ιστοσελίδες υπάρχουν ώρες Εξομολόγησης για να οδηγηθούμε μέσω της Εξομολόγησης ασφαλείς στο Μυστήριο του Γάμου αποκτώντας από το Θεό μία ευλογημένη οικογένεια!
Ώρες εξομολόγησης:

Ο π. Ιωάννης Κωστώφ για το Γάμο:
Ομιλίες του π. Ανδρέα Κονάνου για το Γάμο:
https://www.youtube.com/watch?v=mceth0PMBQQ – Για να μή ναυαγήσει ο Γάμος
https://www.youtube.com/watch?v=5by_9iSuagg – Αντιμετώπιση των δυσκολιών του Γάμου
https://www.youtube.com/watch?v=5IUiC_9wvN0  – Γιατί οι Γάμοι ναυαγούν
https://www.youtube.com/watch?v=tL66SdcofnM – Ευτυχισμένη σχέση χωρίς Χριστό γίνεται;
https://www.youtube.com/watch?v=o57l8d4kUVw – Μην αφήσεις το Γάμο σου να ναυαγήσει
https://www.youtube.com/watch?v=tMpb9iel8_c – Μήπως μετάνιωσες που παντρεύτηκες;
https://www.youtube.com/watch?v=ixoriWi_nNc – Κουράστηκα, βαρέθηκα, χωρίζω
https://www.youtube.com/watch?v=y8Xj4nBhLqg – Θεία Κοινωνία και Εξομολόγηση
Άβελ-Αναστάσιος Γκιουζέλης
Πηγές:
Εγκυκλοπαίδεια New Advent
Patron Saints Index
Oxford Dictionary of Saints
Ελληνισμός & Ορθοδοξία, Εκδόσεις PSL Λιβάνη
Ο Άγιος Βαλεντίνος της Αθήνας, Εκδόσεις Καλός Τύπος
Γέρων Σεραφείμ Σαββαΐτης, εκδ. Μυγδονία

Ο Άγιος Βαλεντίνος ιερομάρτυρας στη Ρώμη, από Ελλάδα (14 Φεβρουαρίου, +269)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.

Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.