Μνημόνια: Ἄφησαν πίσω τους ἐρείπια καί ἐξάρτηση

                    

Τί δείχνει ἡ ἀκτινογραφία τῶν σιδηροδρόμων μετά τήν τραγωδία τῶν Τεμπῶν – Ἡ τρόικα ἐπέβαλε τήν πώλησή τους ἔναντι πινακίου φακῆς στούς Ἰταλούς, ἐνῷ ἔδιωξε ἀπό τόν ΟΣΕ τό 40% τῶν ἐμπειροτέρων ὑπαλλήλων του – Προαπαιτούμενα καί σήμερα – Πλειστηριασμοί γιά τήν ἐπενδυτική βαθμίδα, νόμοι γιά τήν ἐκταμίευση ποσῶν ἀπό τό Ταμεῖο Ἀνακάμψεως.

ΖΟΥΜΕ στήν χώρα τῶν ψευδαισθήσεων. Διότι ἐν τέλει ψευδαίσθησις ἀποδεικνύεται ἡ κατ’ ἐπανάληψιν διακηρυχθεῖσα ἀπό δύο διαδοχικές κυβερνήσεις ἀναγγελία, ὅτι τά μνημόνια ἐτελείωσαν καί ἡ χώρα ἔχει ἀπελευθερωθεῖ ἀπό τήν κηδεμονία «τροϊκανῶν», «θεσμῶν» καί ἀπαιτητικῶν ἑταίρων. Ἴσως νά μήν θέλαμε νά δοῦμε κατάματα τήν πραγματικότητα. Τό τραγικό ὅμως δυστύχημα τῶν Τεμπῶν μᾶς φέρνει ἀπέναντί της. Οἱ αἰτίες πού ὁδήγησαν σέ αὐτό (πέραν ἀπό τήν ἐπιφάνεια σταθμαρχῶν, σημάνσεως καί παραλείψεων) ἀνάγονται στά ἐρείπια πού ἄφησαν στήν χώρα τά μνημόνια. Ἐξετάζοντας τά στοιχεῖα πού ἔχουν μέχρι στιγμῆς δεῖ τό φῶς τῆς δημοσιότητος, σχετικά μέ τήν τραγωδία, βλέπουμε τά στοιχεῖα νά καταλήγουν σέ ἕναν κοινό παρονομαστή. Ὅτι οἱ ἐξαρτήσεις καί τά «προαπαιτούμενα» εἶναι οἱ ἀπώτερες αἰτίες τοῦ κακοῦ.

Τά τραῖνα ἐπωλήθησαν, ἀλλά δέν ἐξυγιάνθηκαν. Τά πῆραν οἱ Ἰταλοί ἔναντι πινακίου φακῆς. Μόνο καί μόνον, διότι «κάτι» ἔπρεπε νά πάρουν καί οἱ Ἰταλοί, ἀφοῦ οἱ Γερμανοί εἶχαν πάρει τά ἀεροδρόμια καί οἱ Κινέζοι τά λιμάνια. Τό ἀπεκάλυψε ὁ κ. Βαρουφάκης παρουσιάζοντας τόν διάλογο πού εἶχε σχετικῶς, ὡς ὑπουργός Οἰκονομικῶν, μέ τόν πρόεδρο τοῦ Euroworking Group, Τόμας Βίζερ. Στήν ἐπισήμανσή του, πώς ἡ ἰταλική ἑταιρεία εἶναι πτωχευμένη καί ἀδυνατεῖ νά ἐπενδύσει σημαντικά ποσά στό σιδηροδρομικό δίκτυο, ὁ Εὐρωπαῖος ἐπίσημος εἶχε ἀπαντήσει μέ κυνισμό: «Κάτι πρέπει νά πάρουν». Νά πάρουν γιά νά συμφωνήσουν στήν χρηματοδότηση τῆς Ἑλλάδος.

Ὅμως ὅσα χρόνια πρίν καί ἄν ἔγινε αὐτός ὁ διάλογος, τά ἐπίχειρα τά πληρώνουμε ἀκόμη… Τά τραῖνα μας ἀνήκουν στούς Ἰταλούς, ὁ ἔλεγχος τῶν σιδηροδρομικῶν συγκοινωνιῶν ἔχει κατακερματισθεῖ. Οἱ δέ ἔμπειροι ὑπάλληλοι τοῦ ΟΣΕ –αὐτοί πού κάποτε ἐξησφάλιζον τήν λειτουργία τῶν τραίνων χωρίς σύστημα τηλεδιοικήσεως καί μοντέρνες σημάνσεις, ἔχουν ἀπομακρυνθεῖ. Τό 40% τοῦ προσωπικοῦ ἀπεμακρύνθη. Ὅλοι, παλαιοί καί ἔμπειροι ὑπάλληλοι.

Ἔφυγαν λόγῳ τῶν ἀπαιτήσεων γιά περικοπές. Ἦταν προαπαιτούμενο. Καί φεύγοντας δέν εἶχαν κἄν τήν εὐκαιρία νά ἐκπαιδεύσουν νεωτέρους. Γιατί νεώτεροι δέν εἶχαν προσληφθεῖ. Καί αὐτό, προαπαιτούμενο. Καί ἄν νομίζει κανείς ὅτι τά προαπαιτούμενα τελείωσαν τότε, ἄς δεῖ τήν τρέχουσα εἰδησεογραφία.

Προαπαιτούμενο εἶναι νά γίνονται οἱ πλειστηριασμοί τῶν κατοικιῶν τῶν Ἑλλήνων. Ἄν δέν τό ἐπιτρέψουμε, δέν πρόκειται νά μᾶς χορηγηθεῖ ἡ ἐπενδυτική βαθμίδα τήν ὁποία δικαιούμεθα. Νόμοι μέ ἄλλα προαπαιτούμενα ψηφίζονται, κατ’ ἀπαίτησιν τῶν ἑταίρων προκειμένου νά ἐκταμιευθοῦν τά κονδύλια τοῦ Ταμείου Ἀνακάμψεως. Τά μνημόνια δηλαδή παραμένουν ἐν ἰσχύι. Ἴσως νά μήν λέγονται πλέον μνημόνια, ἀλλά ἡ χώρα παραμένει δεσμευμένη. Καί κρίσιμες ὑποδομές –ὄχι μόνον οἱ σιδηροδρομικές– ἔχουν καταστεῖ ἐρείπια, χωρίς νά ὑπάρχει ἐλπίς ἀποκαταστάσεως, ὅσο τοὐλάχιστον παραμένουμε ὑπό τήν δαμόκλειο σπάθη τῶν προαπαιτουμένων.

Δέν τολμᾶμε νά διανοηθοῦμε γιά πόσο ἀκόμη θά κρατήσει αὐτό, καθώς βλέπουμε τίς κυβερνήσεις μας νά μήν τολμοῦν νά λάβουν τίς δύσκολες ἀποφάσεις πού ἀπαιτοῦνται γιά νά ξεφύγουμε ἀπό τόν φαῦλο κύκλο τῶν ἐξαρτήσεων. Ὁ δέ κρατικός μηχανισμός σέρνεται πίσω ἀπό μίαν ἐφιαλτική πραγματικότητα…

Δυστυχῶς, ἡ τραγωδία τῶν Τεμπῶν εἶναι μόνον ἡ κορυφή τοῦ παγόβουνου ἑνός συνεχιζομένου ἑλληνικοῦ δράματος, ἡ λύσις τοῦ ὁποίου ἀπέχει ἀκόμη πολύ…

ΕΣΤΙΑ