Οι Γερμανοί ‘πενθούν’ για τη Ρωσία, για την Ελλάδα πότε;

Την απόλυτη υποκρισία της διεθνούς πολιτικής αποκαλύπτει για μια ακόμη φορά η γερμανική συμπεριφορά απέναντι στη Ρωσία, καθώς ο ανώτατος πολιτειακός άρχοντας, ο πρόεδρος, Γιοακίμ Γκάουκ, έστειλε επιστολή στον Ρώσο ομόλογό του για τις εκδηλώσεις μνήμης με την ευκαιρία της 70ης επετείου για τα θύματα της πολιορκίας του Λένινγκραντ, της σημερινής Αγίας Πετρούπολης, μιας από τις ομορφότερες πόλεις σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο.

Παρόν στις εκδηλώσεις ήταν ο ίδιος ο πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος είχε έναν ακόμα λόγο να συμμετάσχει. Ανάμεσα στους αδικοχαμένους Ρώσους βρισκόταν και ο αδερφός του, κάτι που έγινε πρόσφατα γνωστό. Ο Ρώσος ηγέτης βάδισε μαζί με Ρώσους που επιβίωσαν της φρίκης προς το κοιμητήριο «Piskaryovskoye» και κάνοντας τον σταυρό του, απόθεσε σιωπηλός λίγα λουλούδια στον ομαδικό τάφο…

Η πολιορκία του Λένινγκραντ από τις ορδές των Ναζίδιήρκεσε από τον Σεπτέμβριο του 1941 μέχρι τον Ιανουάριο του 1944 (27 Ιανουαρίου) και εξελίχθηκε σε μια από τις πιο μακροχρόνιες και αιματηρές στην Ιστορία, όχι μόνο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Περίπου 750.000 Ρώσοι πολίτες λιμοκτόνησαν και πάγωσαν από το κρύο. Τους έθαψαν στο προαναφερθέν νεκροταφείο, το οποίο είναι πλέον πατριωτικό μνημείο…

Στην επιστολή προς τον Πούτιν που δημοσιεύθηκε στον ιστοχώρο του γερμανικού προξενείου στην Αγία Πετρούπολη, ο Γερμανός πρόεδρος εκφράζει την οδύνη και τη ντροπή του για όσα έγιναν τότε και δηλώνει ότι η Γερμανία γνωρίζει την ιστορική της ευθύνη και δηλώνει πως καθήκον των Γερμανών πολιτών είναι να διατηρήσουν τη μνήμη όσων υπέστησαν οι Ρώσοι στα χέρια των Ναζί.

Που είναι οι μεγαλόσχημοι Γερμανοί όταν οικογένειες σε εκατοντάδες χωριά στην Ελλάδα, πενθούν ακόμα τους δικούς τους νεκρούς; Που είναι οι τύψεις τους και η ιστορική ευθύνη; Δεν έχουν την αξιοπρέπεια ούτε καν το κατοχικό αναγκαστικό δάνειο να επιστρέψουν σε μια χειρονομία που θα σηματοδοτήσει τη συνεισφορά στην ελάφρυνση του βάρους που υφίσταται ο ελληνικός λαός, ή για να είμαστε πιο ακριβείς, ένα μεγάλο τμήμα του.

Ας εκφράσουν την πρόθεση και ας το συνδέσουν με τις μεταρρυθμίσεις που ζητούν. Ακόμα κι αυτό θα ήταν πιο έντιμο από τη σημερινή τους στάση. Το να συνεχίζουν να κουνάνε χαρτιά με νούμερα στα μούτρα του Έλληνα χωρίς να ασχολείται κανείς με τα παιδάκια που τα παρατάνε στα ιδρύματα διότι δεν μπορούν να τα θρέψουν οι γονείς τους, τις οικογένειες που δεν μπορούν να διαθέσουν πλέον ούτε τα στοιχειώδη για τη διατροφή τους και απευθύνονται στα συσσίτια των δήμων και των εκκλησιών.

Τουλάχιστον με τους Ναζί ήξερες ότι είναι ΖΩΑ, όπως και όλοι οι ανώμαλοι ή/και ανεγκέφαλοι νοσταλγοί τέτοιων καταστάσεων. Σήμερα, υποτίθεται ότι η ενωμένη Ευρώπη που υποτίθεται θέλουν να οικοδομήσουν οι Γερμανοί, έτσι είπε ο πρόεδρός τους στην επιστολή στον Πούτιν, έχει στη βάση της μερικά έστω ψήγματα ανθρωπισμού, δεν θα είναι «Ράιχ».

Διότι εάν επαναλάβουν το λάθος, καθώς μπορεί να φημίζονται για την πειθαρχία και τη μεθοδικότητά τους, όχι όμως και για την ευρηματικότητα και τη φαντασία τους στη διαχείριση… γενικώς, όπως κάποτε σηκώθηκαν οι ζωντανοί-νεκροί και τους μακέλεψαν, θα συμβεί το ίδιο.

Η ιστορία μπορεί να μην επαναλαμβάνεται, έχει όμως «ομοιοκαταληξίες» όπως γράφαμε πρόσφατα, χρησιμοποιώντας για άλλον σκοπό τα λόγια του Μαρκ Τουέιν. Και ίσως τότε στη συνέχεια, δεν επιδειχθεί η ίδια μεγαλοθυμία που κάποτε η υφήλιος επέδειξε στην εγκληματική γενιά της Γερμανίας που αιματοκύλισε την Ευρώπη. Τότε, ίσως έχουν το κίνητρο να κάνουν την αυτοκριτική τους, όχι πλέον υποκριτικά…

Πηγή