" Και όμως τον εικοστό πρώτο αιώνα"

Σε τούτους τους δύσκολους καιρούς, καιρούς ασυδοσίας και πνευματικής βαρβαρότητας,  υπάρχουν άνθρωποι , που η δική τους ιστορική διαδρομή στο κοινωνικό γίγνεσθαι, δρόσισε και δροσίζει  το Ελληνορωμαίικο με τις στάλες της φωτεινής βιωτής τους. Μια έκφραση των πολυσύνθετων χαρισμάτων , ενός ακάματου εργάτη της πνευματικής αφύπνησης του νέου Ρωμαίικου, παραθέτουμε εδώ ως ένδειξη ελαχίστου τιμής  στον  άνθρωπο Παναγιώτη Μπλάνο.

" Και όμως τον εικοστό πρώτο αιώνα"
(15/8/2016 - Παναγιώτης Μπλάνος)

       Έχει η ζωή τόσα πολλά,
       μια ποικιλία απ΄όλα,
       φάσεις που σε γλυκοκοιτούν,
       κι άλλες που σε πικραίνουν,
       όμορφες χάρες σε κερνούν
       και χίλιες δυο σε δέρνουν.
                       -   -
       Θα προσπαθήσω όσο μπορώ,
       όλα να τα μετρήσω
       και με περίσσια λογική, θαρρώ,
       να τα εξιστορήσω.
                      -  -
       Οι ηθικές αξίες του λαού,
       όλο και μαραζώνουν,
       και βλέπεις όλα του κακού,
       τριγύρω να φυτρώνουν.
                     -   -
       Σκόρπια τα κολαστήρια,
       κρίση πολύ μεγάλη,
       φτώχεια τα νικητήρια,
       ιδού το μαύρο χάλι.
                     -   -
       Τ΄άξια πούνε,
       στη ζωή τα ακριβά σημάδια,
       νιώθεις να τα σκεπάζουνε,
       μαύρα πυκνά σκοτάδια.
                    -   -
       Παντού πολέμους και συμφορές,
       φόνους εγκλήματα σε συμπλοκές,
       αίματα στις θάλασσες, στους δρόμους να κυλάνε,
       ψυχές αθώες άκακες πικρά να σου μιλάνε.
                    -   -
        Γιατί παγκοσμιοποίηση, συμφέροντα μεγάλα;
        Γιατί ληστές τζιχαντιστιστές, ισλαμιστές και άλλοι;
        Γιατί και πάλι ,γιατί της προσφυγιάς η ζάλη, ναρκωτικά και άλλα;
        Γιατί αγνόησαν του Υψίστου τις δωρεές , τις όμορφιές και όλα της γης τα κάλλη;
                    -   -
        " Να, μάθε το γιατί"
         Απανωτά χτυπήματα της Θείας τιμωρίας,
         για τα πολλά τα δείγματα ανθρώπινης κακίας,
         να πλήγματα , καταστροφές , σεισμοί και πλημμυρίδες,
         να πύρινες φωτιές παντού, νεροποντές τυφώνες, καταιγίδες
                    -   -.
          Θέλουν οι δαίμονες και άλλα πολλά να κάνουν,
          τους είναι βλέπεις λιγοστά και λένε δεν τους φτάνουν,
          έχουνε λένε σχέδια τρομερά , έχουν μεγάλο στόχο,
          μα λογαριάζουνε οι δύστυχοι, χωρίς τον ξενοδόχο.
                    -   -
          Βαρύς κι ασήκωτος θα είναι για αυτούς ο φόρος,
          βαρύς ο πέλεκυς, βαριά η λαιμητόμος,
          σκότος απέραντο για όλους πια ο χώρος,
          χωρίς ελπίδα άμοιροι της επιστροφής ο δρόμος.
                    -   -
          Ήρθε η ώρα αληθινά μυαλό αυτοί να βάλουν,
          και την ειρήνη του Δημιουργού οι μέντορες,
          στη γη να επιβάλλουν.-
            
                  - ΕΙΡΗΝΗ ΥΜΙΝ-

ΓΙΑ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ"