(Λίγο πιο έξω από την αίθουσα τοκετών)
-Συγχαρητήρια! Γεννήσατε. Να σας ζήσει.
-Ευχαριστώ πολύ γιατρέ. Τι είναι;
-Μμμ! Δεν είναι εύκολο να σας απαντήσω.
-Τι εννοείτε γιατρέ; Δεν το είδατε; Έχει κάποιο πρόβλημα το παιδί μου; Πέστε μου, μην με κρατάτε σε αγωνία.
-Όχι, δεν είναι αυτό. Το παιδί χαίρει άκρας υγείας.
-Ε, τότε, τι συμβαίνει; Πέστε μου την αλήθεια. Θέλω να μάθω.
-Κοιτάξτε, εξωτερικά το παιδί δείχνει να είναι αγόρι, αλλά αυτό δεν είναι απόδειξη για το τι πραγματικά είναι. Μπορεί στην πορεία να σας προκύψει κορίτσι ή …και κάτι άλλο. Θ’ αποφασίσει. το ίδιο μεγαλώνοντας.
-Γιατρέ, δεν σας καταλαβαίνω. Τι θέλετε να πείτε; Ποιος θ’ αποφασίσει; τι θ’ αποφασίσει; Εξηγήστε μου πιο καθαρά.
-Γιατρέ, δεν σας καταλαβαίνω. Τι θέλετε να πείτε; Ποιος θ’ αποφασίσει; τι θ’ αποφασίσει; Εξηγήστε μου πιο καθαρά.
-Καλά δεν βλέπετε τηλεόραση; Δεν παρακολουθείτε τι γίνεται στον κόσμο; Δεν μάθατε για τον νέο νόμο που ψηφίστηκε περί επιλογής του φύλου του παιδιού;
-Επιλογής του φύλου; Δηλαδή; Τι ακριβώς είναι αυτό;
-Ακούστε με. Θα σας τα εξηγήσω όσο πιο απλά μπορώ. Το παιδί σας έχει δύο φύλα. Το βιολογικό και το κοινωνικό. Το βιολογικό είναι αυτό που λέμε το «φαίνεσθαι», το εξωτερικό, αυτό που δείχνει η ανατομία του σώματός του. Το κοινωνικό φύλο είναι το εσωτερικό, αυτό που έχεις μέσα σου ή που επιθυμείς ν’ αποκτήσεις.
-Εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω. Πού θέλετε να καταλήξετε;
-Θέλω να σας πω ότι ανεξάρτητα από το τι πιστεύετε ότι γεννήσατε, το παιδί σας, αργότερα, κατά την εφηβεία ή μπορεί και νωρίτερα να σας πει ότι δεν αισθάνεται καλά που’ ναι αγόρι και ότι προτιμάει να’ ναι κορίτσι. Εσείς τότε θα πρέπει να το στηρίξετε, να του δείξετε ότι σέβεστε την επιλογή του, να το βοηθήσετε, να του συμπαρασταθείτε. Αν και δεν έχει σημασία το τι θα πείτε εσείς. Είναι δικαίωμα του παιδιού κατοχυρωμένο από το νόμο να επιλέξει το φύλο που επιθυμεί.
-Απ΄ το νόμο; Να επιλέξει; Ποιος τα λέει όλα αυτά; Από πού προέκυψαν; Εμείς άλλα ξέραμε.
-Αυτά που ξέρατε να τα ξεχάσετε. Αυτή είναι η νέα παιδαγωγική, αυτή που διδάσκεται τώρα στα σχολεία και παντού σ’ ΄όλο τον κόσμο. Είναι για το καλό των παιδιών, για την ψυχική τους υγεία.
-Ποια ψυχική υγεία γιατρέ; Αυτή είναι ανωμαλία, αυτό έρχεται σ’ αντίθεση με κάθε λογική, πάει κόντρα στους φυσικούς νόμους, στη φυσική τάξη των πραγμάτων. Σχιζοφρενή θα γίνουν τα παιδιά μας.
-Κύριέ μου μ’ ανησυχεί ο τρόπος που σκέφτεστε και διατυπώνετε τις απόψεις σας. Διακρίνω ομοφοβία και τρανσφοβία.
-Καμία φοβία δεν έχω άνθρωπέ μου, φόβο Θεού έχω μόνο τον οποίο δεν έχουν όλοι αυτοί που ψηφίζουν τέτοιους νόμους κι εσείς που τους αποδέχεστε. Εγκληματίες είστε! Να πάρω γρήγορα το παιδί μου και να φύγω.
-Λυπάμαι πολύ. Μετά από αυτή τη συζήτηση που είχαμε, αρνούμαι να δώσω τη συγκατάθεσή μου για να πάρετε το παιδί. Θ’ αναφέρω την περίπτωσή σας στην αρμόδια υπηρεσία και αυτή θ’ αποφασίσει αν είστε κατάλληλος για γονέας. Έως τότε, για να σας βοηθήσω, για το δικό σας καλό και του παιδιού σας, μπορώ να σας συστήσω κάποιον πολύ καλό ψυχολόγο ειδικό για ομοφοβικούς και τρανσφοβικούς.
-Μα δεν έχετε το δικαίωμα να μου στερήσετε το παιδί μου. Είναι δικό μου!
-Λυπάμαι, εγώ θέλω μόνο να βοηθήσω….
Κ. Ζώτα, εκπαιδευτικός
Ωραίο άρθρο. Ας προσευχηθούμε να ΜΗΝ γίνει ποτέ πραγματικότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφή