Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και μια αναστάτωση κυριαρχεί, άλλοτε ευχάριστη και άλλοτε όχι…
Είναι παρατηρημένο ότι, κοντά στην ευλογία που φέρνουν αυτές οι Άγιες Ημέρες (εφόσον φτάσουμε σωστά προετοιμασμένοι σ΄αυτές), δημιουργούνται και καταστάσεις που δεν μάς αφήνουν να τις χαρούμε ολόψυχα…
Είναι οι γνωστοί “πειρασμοί των εορτών “
Στις γιορτές ο Χριστός, η Παναγία, οι Άγιοι έχουν χαρά και κερνούν, δίνουν ευλογίες, δώρα πνευματικά στους ανθρώπους.
Εδώ οι γονείς κερνούν, όταν γιορτάζουν τα παιδιά, ή οι βασιλείς χαρίζουν ποινές, όταν γεννιέται κανένα βασιλόπουλο, οι Άγιοι γιατί να μην κεράσουν;
Μάλιστα η χαρά που δίνουν κρατάει πολύ και βοηθιούνται πολύ οι ψυχές.
Γι΄ αυτό ο διάβολος ,επειδή το ξέρει αυτό, δημιουργεί πειρασμούς ,για να στερηθούν οι άνθρωποι τα θεία δώρα και να μη χαρούν ούτε να ωφεληθούν από την γιορτή.
Και βλέπεις, μερικές φορές στην οικογένεια, όταν σε μια γιορτή ετοιμάζονται όλοι να κοινωνήσουν, τους βάζη ο πειρασμός να μαλώσουν, και όχι μόνο δεν κοινωνούν, αλλά ούτε στην εκκλησία πηγαίνουν.
Τα φέρνει έτσι τα πράγματα το ταγκαλάκι, ώστε να στερηθούν όλη την θεία βοήθεια. […]
Ο Καλός Θεός όμως, όταν δη ότι δεν δώσαμε εμείς αφορμή, αλλά αυτό έγινε μόνον από φθόνο του πονηρού, μάς βοηθάει.
Και ακόμη πιο θετικά μας ωφελεί ,όταν εμείς παίρνουμε ταπεινά το σφάλμα επάνω μας και δεν κατηγορούμε όχι μόνον τον αδελφό μας αλλά ούτε και τον μισόκαλο διάβολο, διότι η δουλειά του αυτή είναι: να δημιουργή σκάνδαλα και να σκορπάη κακότητα, ενώ ο άνθρωπος ως εικόνα Θεού πρέπει να σκορπάη ειρήνη και καλωσύνη.
Είναι και οι δουλειές οι ατελείωτες που μάς απορροφούν ψυχικά και πνευματικά, που μάς εξαντλούν σωματικά, εάν δεν τις οργανώσουμε σωστά και δεν τις αξιολογήσουμε αναλόγως με την αναγκαιότητα τους.
Αλλά για να προετοιμαστούμε πνευματικά για τις γιορτές, ο νους μας δεν πρέπει να είναι στις δουλειές…
“Τις γιορτές για να τις ζήσουμε, πρέπει να έχουμε τον νου μας στις άγιες ημέρες και όχι στις δουλειές που έχουμε να κάνουμε για τις άγιες ημέρες. Να σκεφτόμαστε τα γεγονότα της κάθε αγίας ημέρας και να λέμε την ευχή δοξολογώντας τον Θεό. Έτσι θα γιορτάζουμε με πολύ ευλάβεια κάθε γιορτή.
Να μελετάει και να ζει τα θεία γεγονότα συνέχεια. Όταν κανείς μελετάει τα γεγονότα της κάθε γιορτής, φυσιολογικά θα συγκινηθεί και με ιδιαίτερη ευλάβεια θα προσευχηθεί. Έπειτα στις Ακολουθίες ο νους να είναι στα γεγονότα που γιορτάζουμε και με ευλάβεια να παρακολουθούμε τα τροπάρια που ψέλνονται. Όταν ο νους είναι στα θεία νοήματα, ζει τα γεγονότα ο άνθρωπος, και έτσι αλλοιώνεται. […]
Ο Χριστός με τη μεγάλη Του αγάπη και με την μεγάλη Του αγαλλίαση που σκορπάει στις ψυχές των πιστών με όλες τις άγιες γιορτές Του, μας ανασταίνει αληθινά αφού μας ανεβάζει ψηλά πνευματικά. Αρκεί να συμμετέχουμε και να έχουμε όρεξη πνευματική να τις πανηγυρίζουμε πνευματικά. τότε τις γλεντάμε πνευματικά και μεθάμε πνευματικά από το παραδεισένιο κρασί που μας φέρνουν οι Άγιοι και μας κερνούν.”
***
Μια πολύ διδακτική , παραδοσιακή ιστορία είναι η Μπάμπουσκα, που κάθε χρόνο επιδιώκω να ξαναδιαβάσω στα παιδιά, κυρίως για να την ακούω εγώ η ίδια…
Η Μπάμπουσκα “προτίμησε” να τελειώσει τις δουλειές της και δεν έσπευσε προς την νεογέννητο Βασιλιά, κι ακόμα Τον ψάχνει και τον αναζητά συνεχώς, δείχνοντάς μας την πραγματική αξία και το νόημα των γιορτών…
Καλά Χριστούγεννα, αληθινά να ζήσουμε!
με την αγάπη μου,
Αλεξάνδρα Χ. Τ. 15/12/2017
Το είδαμε στον Αμφοτεροδέξιο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.