ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ: «Ο ΡΟΥΒΙΚΩΝΑΣ» ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Τα τελευταία έτη, ως γνωστόν, εκτός των μυρίων άλλων κακών, μόνιμη θέση στην κοινωνική ζωή της Ελλάδος και στην καθημερινότητα της εγχώριας ειδησεογραφίας έχει καταλάβει μία αναρχική ομάδα, αυτοαποκαλουμένη «Ρουβίκωνας». Η ιδεολογία των μελών της απηχεί σε γενικές γραμμές αυτή του λεγομένου αντιεξουσιαστικού χώρου. Και τι δεν κάνει η αναρχική αυτή ομάδα! Εισβάλλει σε δημόσιες υπηρεσίες, ιδιωτικές εταιρείες, συμβολαιογραφικά γραφεία, πρεσβείες ξένων χωρών στην Αθήνα, ενώ προσ­έτι διαπράττει και άλλες εγκληματικές ενέργειες, όπως την επίθεση κατά του Συμβουλίου της Επικρατείας!

Αλλ’ εμείς, αγαπητοί αναγνώστες, δεν πρόκειται να σας απασχολήσουμε με τα γνωστά, άλλωστε, από τα Δελτία Ειδήσεων κατορθώματα της συγκεκριμένης αυτής αναρχικής ομάδος. Πρόθεσή μας, σήμερα, είναι ν’ ασχοληθούμε με μία άλλη εξ ίσου αναρχική και επικίνδυνη ομάδα, αυτή των οικουμενιστών, οι οποίοι δρουν μέσα στον εκκλησιαστικό μας χώρο. Ναι! Η παναίρεση του Οικουμενισμού είναι ο «Ρουβίκωνας» εν δράσει κατά της Ορθοδοξίας. Θελετε αποδείξεις;Τα μέλη του Ρουβίκωνα, όπου εισβάλλουν, κρατούν σφυριά, ρόπαλα και βαριοπούλες, σπάνε τζάμια και πόρτες, πετούν υπολογιστές στο πάτωμα, ποδοπατούν όσα έγγραφα βρίσκουν, πετούν μπογιές στους τοίχους των κτηρίων, πετούν φέιγ βολάν έξω από τις οικίες ξένων πρεσβευτών, εκτοξεύουν απειλές και δίδουν εξηγήσεις για τα κίνητρα των επιθέσεών τους σε ιστοσελίδες του αντιεξουσιαστικού χώρου.
Ας επιστρέψωμε, όμως, στους οικουμενιστές και ας ίδωμεν πόσο αυτοί ομοιάζουν με τα μέλη του Ρουβίκωνα.
Και αυτοί είναι αναρχικοί. Οι αιρετικοί λόγοι και τα έργα τους αποδεικνύουν ότι αρέσκονται στην αναρχία, την αταξία, την παρανομία και την επικράτηση του χάους μέσα στην Εκκλησία! Συκοφαντούν, τρομοκρατούν, απειλούν, διώκουν και τιμωρούν αντιφρονούντες κληρικούς, μοναχούς και απλούς πιστούς. Συνεργάζονται με εχθρούς της Πιστεως για την κατάργηση του κράτους του Θεού και την κατάλυση του Πολιτεύματός του, της Ορθοδοξίας. Αντιτίθενται στις διαχρονικές και αιώνιες πνευματικές αξίες και εξουσίες, τις οποίες ώρισε ο Θεός. Καταφρονούν την Αγία Γραφή, τις θεόπνευστες αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων, τους θείους και ιερούς Κανόνες, τους θεοφόρους Πατέρες της Εκκλησίας, την αλάνθαστη συνείδηση του πληρώματος της Εκκλησίας. Μια μόνο εξουσία αναγνωρίζουν και υπερτονίζουν, την αρχιερατική, και καλούν τους πάντες να υποτάσσωνται σ’ αυτή. Ορμητήριο των κουκουλοφόρων αναρχικών (ίσως και του Ρουβίκωνα) είναι πολλές φορές τα ΑΕΙ, όπως το Πολυτεχνείο. Ορμητήριο των οικουμενιστών, με αναμφισβήτητο «πρωτείο», είναι το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Ο Ρουβίκωνας, όπου εισβάλλει, προκαλεί μεγάλες υλικές ζημίες και φθορές. Ο Οικουμενισμός, όμως, κάνει κάτι απείρως χειρότερο: φθείρει, ζημιώνει και σκανδαλίζει αθάνατες ψυχές, υπέρ των οποίων σταυρώθηκε ο Χριστός. Και μόνον αυτό; Κλείνει, επίσης, την θύρα του παραδείσου έμπροσθεν πολλών καλοπροαιρέτων αλλοδόξων, λέγοντας σ’ αυτούς ότι όλες οι πίστεις και θρησκείες αποτελούν ασφαλείς οδούς σωτηρίας! Ακυρώνουν, δηλαδή, το κοσμοσωτήριο έργο του Χριστού και αρνούνται την μοναδικότητα της Ορθοδοξίας.
Ως μαινόμενοι ταύροι εν υαλοπωλείω συμπεριφέρονται τα μέλη του Ρουβίκωνα, όπου εισβάλλουν. Κοιτάξετε πως άφησαν και οι Οικουμενιστές την Εκκλησία μετά την ψευδοσύνοδο της Κρήτης και κλαύσετε και θρηνήσετε το βομβαρδισμένο πνευματικώς τοπίο. Η εύθραυστη και πολύτιμη κρυστάλλινη Ορθόδοξη Αλήθεια, ως αυθεντικό πνευματικό κρύσταλλο Swarovski, που σεβάσθηκαν και μας παρέδωσαν ακεραία και ανόθευτη οι αιώνες, έγινε τώρα ως made in China συνθετικό κρύσταλλο μαϊμού! Την λάμψη, που είχε άλλοτε, αντικατέστησε μία αντιαισθητική θαμπάδα, που προδίδει τη νοθεία, την οποία υπέστη στα χέρια των οικουμενιστών. Το πολύ­τιμο εκκλησιολογικό βάζο, που στόλιζε το σαλόνι της Ορθοδοξίας, έχασε την ακεραιότητά του, ενώ οι βάνδαλοι αρχιερείς, που το έρριψαν και έσπασαν, προσπαθούν να μας πείσουν ότι αυτό ήταν πάντοτε πολλά κομμάτια, όσα είναι και τώρα στο πάτωμα μετά το πρόσφατο σπάσιμό του! Τα δε μυρίπνοα άνθη (Δογματα, Κανόνες και αγιοπνευματικά χαρίσματα), που περιείχε το κρυστάλλινο βάζο, ποδοπατημένα και τσακισμένα, μαρτυρούν και αυτά τις καταστροφικές διαθέσεις των ιεροσύλων και αναμένουν την μελλοντική αποκατάστασή τους από κάποια άλλα άγια αρχιερατικά χέρια, που θα τα περισυλλέξουν από το πάτωμα και θα τα τοποθετήσουν πάλι στο πνευματικό ανθοδοχείο της Ορθοδοξίας.
Δυστυχώς, μετά το Κολυμπάρι, η Ορθοδοξία δεν είναι αυτή που γνωρίζαμε και πιστεύαμε, η Εκκλησία δεν είναι αυτή, που ίδρυσε με το αίμα του ο Χριστός, αλλά ένα εμπνευσμένο από τον Διάβολο και κατασκευασμένο από επίγεια όργανά του τερατώδες εκκλησιαστικό μόρφωμα, αποκύημα της προ της εμφανίσεως του «ανόμου» (Αντιχρίστου) προφητευμένης μεγάλης αποστασίας των εσχάτων καιρών. Η μετακολυμπάρια ορθοδοξία είναι ορθοδοξία μαϊμού. Και εμείς ορθοδοξία μαϊμού δεν χρειαζόμεθα, διότι αυτή δεν προσφέρει λύτρωση και σωτηρία. Τουναντίον, αυτή έχει ανάγκη μετανοίας, διορθώσεων και σωτηρίας. Την χαρίζουμε, επομένως, στους οικουμενιστές. Να την χαίρονται! Είναι όλη δική τους, με κατωχυρωμένα και τα πνευματικά δικαιώματά τους και αναγνωρισμένο πανορθοδόξως δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Αντ’ αυτής εμείς θα κρατήσουμε την αυθεντική και επώνυμη Ορθοδοξία, την πατροπαράδοτη, την Ορθοδοξία της Ι. Παραδόσεως, την μία, μοναδική Εκκλησία και παρθένο νύμφη του Χριστού, όχι την μοιχαλίδα των αναριθμήτων εραστών, που προσπαθούν οι οικουμενιστές επιμόνως να δώσουν στον Χριστό.
Ο ήλοις προσηλωθείς Νυμφίος της Εκκλησίας Κυριος Ιησούς Χριστός είναι η κεφαλή του σώματος της Εκκλησίας. Για τους Ορθοδόξους επί 20 αιώνες η μία και αγία Εκκλησία είχε μία και παν­αγία κεφαλή, τον Χριστό. Τωρα, όμως, που οι οικουμενιστές ανεκάλυψαν ότι και όλες οι αιρετικές ομάδες αποτελούν εκκλησίες του Χριστού, γεννάται η απορία: μετά την αποκοπή των μονοφυσιτών από το σώμα της Εκκλησίας το 451, των παπικών με το σχίσμα του 1054 και τον κατακερματισμό των διαμαρτυρομένων σε εκατοντάδες (κατ’ άλλους χιλιάδες) ομολογίες, ο Χριστός παρέμεινε να είναι κεφαλή, εκτός της μιας (Ορθοδόξου) Εκκλησίας, και όλων των αιρετικών κοινοτήτων που προέκυψαν ανά τους αιώνες; Η Γραφή ομιλεί για μία κεφαλή (Εφ. 5:23) και ένα σώμα (Εφ. 4:4), κατά την κοινή δε λογική σε κάθε σώμα αντιστοιχεί μία μόνο κεφαλή και σε κάθε κεφαλή ένα μόνο σώμα. Ο Χριστός, όμως, των οικουμενιστών, που είναι διαφορετικός από τον Χριστό της Ορθοδοξίας, είναι κεφαλή συνδεδεμένη με πολλά σώματα – «εκκλησίες»! Ιδού, γιατί ωμιλήσαμε για «τερατώδες εκκλησιαστικό μόρφωμα» προηγουμένως.
Σε παλαιότερο άρθρο μας είχαμε επισημάνει μία άλλη βλασφημία, στην οποία οδηγεί η σχιζοφρενική συλλογιστική του Οικουμενισμού, στην ένωση του ενός Νυμφίου μετά πολλών νυμφών (πολυγαμία του Χριστού!).
Όσο μελετά κανείς τα παραληρήματα των οικουμενιστών τόσο περισσότερο πείθεται ότι δεν πρόκειται περί μιας παναιρέσεως μόνο, αλλά περί παμβλασφημίας κατά του παμβασιλέως Κυρίου Ιησού Χριστού.
«Μη δώτε το άγιον τοις κυσίν, μηδέ βάλητε τους μαργαρίτας υμών έμπροσθεν των χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αυτούς εν τοις ποσίν αυτών», προειδοποίησε ο Χριστός (Ματθ. 7:6).Οι οικουμενιστές, όμως, τα έλαβαν κάποτε στις Θεολογικές Σχολές και στην Εκκλησία και εμείς τώρα κοιτάζουμε με πολύ πόνο και συνοχή καρδίας τα άγια και τους πολύτιμους μαργαρίτες καταπατημένους από τον εκκλησιαστικό Ρουβίκωνα. Μετά δε την καταστροφική εισβολή τους στο Κολυμπάρι, αντί μπογιές, οι ρασοφορούντες αυτοί αναρχικοί έρριψαν στάχτη στα μάτια των ακατηχήτων και αφελών, ονομάζοντας το σφυρί «καταλλαγή», την βαριοπούλα «αγάπη», την ποδοπάτηση των Ι. Κανόνων και την εκπαραθύρωση του Ευαγγελίου και των Πατέρων «βήματα προς την πορεία προς την ενότητα, προς την οποίαν μόνον το Άγιο Πνεύμα δύναται να μας οδηγήση, εκείνην της κοινωνίας εν νομίμω ποικιλία», την προδοσία δε και αρχιερατική αποστασία «αυθεντικήν μαρτυρίαν της πίστεως εις τον Θεάνθρωπον Χριστόν»!!!



Του κ. Χρήστου Κ. Λιβανού, Αρθρογράφου – Συγγραφέως

Ορθόδοξος τύπος