Σταυροαναστάσιμη υπήρξε η ζωή του μακαριστού Γέροντος Κυρίλλου του Οσίου Δαβίδ με την ολόθερμη αγάπη στον Εσταυρωμένο και Αναστημένο Ιησού. Πορευόταν τον προσωπικό του Γολγοθά και προσδοκούσε τη χαρά της Αναστάσεως.
Στις δύο επόμενες σύντομες συνομιλίες του Γέροντος, τις τελευταίες ημέρες της επίγειας βιοτής του, εμφαίνονται οι αρετές που τον περικοσμούσαν και το αισιόδοξο μήνυμα που έβγαινε από τα χείλη του:Νοσηλευτές του Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών:
- Γέροντα, δεν βλέπουμε να παραπονιέσαι για τίποτε! Δεν διψάς, δεν πεινάς, δεν πονάς; Από πού αντλείς αυτή τη δύναμη; Ποιος σου δίνει αυτή τη δύναμη;
- Η Παναγία μας!
- Γέροντα, όλοι μας εδώ στο Νοσοκομείο σας έχουμε αγαπήσει!
- Και εγώ σας αγαπώ. Όλο τον κόσμο αγαπώ μηδενός εξαιρουμένου!
Επισκέπτες στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών:
- Γέροντα, η πατρίδα μας βιώνει σήμερα μεγάλη κρίση. Τι βλέπετε, θα την ξεπεράσουμε;
- Θα την ξεπεράσουμε, αν μετανοήσουμε! Ο Θεός μας τα έδωσε όλα και εμείς του γυρίσαμε την πλάτη.
Επισκέπτες:
- Γέροντα, τι θα απογίνουμε;
- Θα βάλει ο Θεός το χέρι Του.
- Θα μας βοηθήσει ο Θεός, τέτοιοι που είμαστε
- Θα βάλει ο Θεός το χέρι Του.
- Στις Πράξεις των Αποστόλων αναφέρεται ότι τα χρονικά όρια επιβιώσεως των εθνών ορίζονται από τον Κύριο. Μήπως τα όρια του δικού μας έθνους πλησιάζουν στο τέλος τους;
- Υπάρχει ακόμη πίστη. Υπάρχει ευσέβεια. Η μετάνοια θα μας σώσει.
Ενώ η υγεία του έφθινε και έφθασε πολλές φορές ως την πόρτα του θανάτου, όταν τον ρωτούσαμε πως είναι, αυτός απαντούσε: «Δόξα τω Θεώ, καλά». Τις δε τελευταίες ημέρες έλεγε: «Δόξα τω Θεώ, πολύ καλά».
Όταν οι επισκέπτες τον ρωτούσαν: «Γιατί γέροντα εσείς που είσθε άνθρωπος αφοσιωμένος στο Θεό υποφέρετε τόσο»;
Αυτός απαντούσε: «Εγώ με τον Θεό δεν τσακώνομαι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.