Ετικέτες

30.10.18

ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΤΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΤΟΥ ΟΧΙ - ΦΩΤΙΟΣ ΜΙΧΑΗΛ

Σχετική εικόνα
Σχόλιο: Οπωσδήποτε να μην το προσπεράσετε!

Τό ΟΧΙ τς σημερινς πετείου μπορε νά κούγεται στίς μέρες μας κάπως ραιά καί τρομαγμένα, λλά κούγεται. Καί μερικές φορές μάλιστα κούγεται τόσο δυνατά, πού κάποιοι πουλημένοι τς πολιτικς καί τς κκλησιαστικς διοίκησης τρομάζουν καί ναρρωτιονται: Μά καλά, μέ τόσο κυνηγητό, μέ τόσες πειλές, μέ τόσες διώξεις, μέ τόσους χρηματισμούς, μέ τόση φτώχεια, μέ τόση παραπλάνηση, μέ τόσες σοπεδώσεις στήν Παιδεία καί στήν κκλησία, πς εναι δυνατόν καί πάρχουν κόμα σ’ ατόν τόν Τόπο ραστές το ΟΧΙ; Πς εναι δυνατόν καί συνεχίζουν νά ρθώνουν νάστημα μιμητές ρώων καί γίων;


ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΤΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΤΟΥ ΟΧΙ 
ΤΗΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940, 
ΠΟΥ ΕΚΦΩΝΗΘΗΚΕ, ΣΤΙΣ 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2018, 
ΣΤΗΝ ΧΩΡΟΥΔΑ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΛΑΓΚΑΔΑ


Σεβαστέ μας πάτερ Φώτιε,
γαπητοί μου συμπατριτες καί ν Χριστ δελφοί.
28η κτωβρίου το 1940 πρξε μιά μοναδική στορική στιγμή χι μονάχα γιά μς τούς λληνες, λλά καί γιά λόκληρη τήν νθρωπότητα!
Τό ΟΧΙ το Μεταξ, τό βαλαν ο παπποδες μας βαθειά μέσα στίς καρδιές τους καί τό μετέτρεψαν πάνω στά κακοτράχαλα βουνά τς πείρου σέ Νίκη!
Τό πραν τά χείλη τς Βέμπο καί τό καναν τραγούδι.
ντήχησε ς κρότος δυνατός π’ κρου ες κρον τς Πατρίδας μας καί ναδείχθηκε σέ Σύμβολο τς ντίστασης καί τς λευθερίας.
Τό φουγκράστηκαν ο ψοφοδεες καί τάχα σχυροί Ερωπαοι καί νόμισαν πώς νειρεύονται! Πς εναι δυνατόν, ναρωτήθηκαν, νας τόσο μικρός λαός νά τά βάλει μέ μιά περδύναμη;
ταλός πρέσβυς καταφθάνει στήν πρωθυπουργική κατοικία στίς τρες παρά τέταρτο τά ξημερώματα. ταλία μέ τελεσίγραφο ζητάει πό τούς λληνες νά παραδοθον. Τό ΟΧΙ τν λλήνων, διά στόματος το τότε πρωθυπουργο ωάννη Μεταξ, μέσα σέ δυό ρες, βροντάει κι στράφτει στό λβανικό μέτωπο.
συνταγματάρχης Κωνσταντνος Δαβάκης, διοικητής το ποσπάσματος Πίνδου, στίς 5 τό πρωΐ, στέλνει στούς νδρες του τήν  ξς διαταγή: ‘ πουλος γείτονάς μας αφνιδιαστικά μς πετέθη. λλάδα μας περιμένει πό τόν καθένα μας, νά δώσουμε να καλό μάθημα στόν εσβολέα. Φανετε λληνες καί κρατστε γερά τά πλα μέ πίστη στόν Θεό καί τόν αυτό σας. Ζήτω λλάς!’’.
στρατηγός Κατσιμτρος, διοικητής τς γδόης μεραρχίας τς πείρου τηλεφωνε στό Γενικό πιτελεο καί λέει: ‘’Μπορ πεύθυνα νά διαβεβαιώσω τόν κύριο ρχηγό το Γενικο πιτελείου, καί τό τονίζω διαιτέρως, τι ο ταλοί δέν θά περάσουν’’.
Τά παλληκάρια μας, πολεμντας γενναία πάνω στς Πίνδου τίς χιονισμένες κορφές, φήνοντας ναυδους τούς ‘’λογικούς’’ καί λίγιστους Ερωπαίους, κατάφεραν τό κατόρθωτο: Ταπείνωσαν μιά παντοδύναμη τότε ατοκρατορία! αχή ‘’έρα’’ γινε φόβος καί τρόμος τν ταλικν μεραρχιν. Τά ψυχρά νερά τς δριατικς λίγο λειψε νά δεχθον στόν πάτο τους κάθε πομεινάρι πό τήν περιλάλητη στρατιωτική μηχανή το ταλικο φασισμο.
Κι κενοι, πού τά γεράματα τούς υποχρέωσαν νά μείνουν στά μετώπισθεν, δέν συχάζουν. πως τό γεροντάκι, πού περιμένει τήν σειρά του νάμεσα σέ νεώτερους, νά δώσει τό αμα του γιά τούς τραυματίες μας. γιατρός τς αμοδοσίας τόν βλέπει στήν σειρά τν αμοδοτν καί το λέει νοχλημένος:
-σύ παππούλη, τί θέλεις δ;
-ρθα κι γώ, γιατρέ, νά δώσω αμα.
γιατρός τόν κοιτάζει μέ πορία καί συγκίνηση.
-Μή μέ βλέπεις τσι, γιατρέ μου. Εμαι γερός, τό αμα μου εναι καθαρό καί κόμα ποτές μου δέν ρρώστησα. Εχα τρες γιούς. Σκοτώθηκαν καί ο τρες κε πάνω. Χαλάλι τς Πατρίδας! μως, μο επαν πώς ο δύο πγαν πό αμορραγία. Λοιπόν, επα στή γυνακα μου, θά ‘ναι κι λλοι πατεράδες, πού μπορε νά χάσουν τά παλληκάρια τους, γιατί δέν θά ‘χουν ο γιατροί μας αμα νά τούς δώσουν. Νά πάω νά δώσω κι γώ τό δικό μου. ‘’ϊντε, πήγαινε, γέρο μου’’, μο επε ‘’κι ς εναι γιά τήν ψυχή τν παιδιν μας’’. Κι γώ σηκώθηκα καί ρθα.
Ατός ταν λαός μας, πού φτασε στό θαμα. Τό θαμα το Δαβίδ πέναντι στόν Γολιάθ. Τό θαμα, πού μς τό χάρισε Παναγιά μας Μεγαλόχαρη.
Χίτλερ, βλέποντας τήν ποτυχία τν συμμάχων του ταλν, σπεύδει καί τά βάζει διος μέ τήν λεβεντιά τν παππούδων μας.
λλανδία, Βέλγιο καί Γαλλία κατελήφθησαν πό τά γερμανικά στρατεύματα μέσα σέ εκοσι μέρες. Τό Παρίσι πεσε χωρίς μάχη. Δανία παραδόθηκε αθημερόν. λλάδα ντεξε 250 μέρες!
Τό ΟΧΙ τν λλήνων καθυστέρησε ποφασιστικά τήν πίθεση τν Γερμανν ναντίον τς Ρωσίας. Χίτλερ, μέσα στήν ρώσικη βαρυχειμωνιά, δέ μπόρεσε νά προχωρήσει. Χάρις στό λληνικό ΟΧΙ ναζισμός κανε πίσω. Ερώπη νάσανε. Ξαναβρκε τήν λπίδα τς λευθερίας.
λαός μας, νωμένος καί πάκουος στά κελεύσματα τν προγόνων μας, χι μονάχα δέν πτοήθηκε μπροστά στήν ριθμητική καί στρατιωτική περοχή τν χθρν, λλά ‘’μέ τό χαμόγελο στά χείλη’’ καί μέ τό ΟΧΙ χαραγμένο μέ αμα στίς βουνοπλαγιές τς πείρου, παρέδωσε μοναδικά καί νεπανάληπτα μαθήματα ντιστασιακο φρονήματος σέ λόκληρη τήν ναζιστοκρατούμενη Ερώπη.
δελφοί μου, τό ΟΧΙ γιά τήν φυλή μας δέν εναι μιά πλ λέξη. Οτε εναι κάτι, πού λέχθηκε γιά πρώτη φορά πό στόματος λλήνων στίς 28 κτωβρίου το 1940.
Τό ΟΧΙ εναι λάνθαστος καί σταθερός βηματοδότης τς ργόσυρτης στορικς μας διαδρομς, δ καί τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια.
Ποιός μπορε νά ξεχάσει τό ΟΧΙ τν Θερμοπυλν, τς Σαλαμίνας καί το Μαραθνα;
Ποιός δικαιοται νά λησμονήσει τό ΟΧΙ το Κωνσταντίνου Παλαιολόγου;
Ποιός τολμ νά προσπεράσει νά ποτιμήσει τό ΟΧΙ το Μάρκου Μπότσαρη, το θανασίου Διάκου, το Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, το Λάμπρου Κατσώνη, το μμανουήλ Παππ, τς Μπουμπουλίνας, τς Δόμνας Βισβίζη;
Ποιός τολμ νά αθαδιάσει περιφρονντας τό ΟΧΙ το Παύλου Μελ, το καπετάν γρα, το καπετάν Ράμναλη, το Γερμανο Καραβαγγέλη;
Ποιός δέν φουγκράζεται τό ΟΧΙ τν παλληκαριν το Δαβάκη;
Ποιός χει τό δικαίωμα νά μφισβητήσει τό μεγαλειδες ΟΧΙ το θρυλικο Κύπριου Προέδρου Τάσου Παπαδόπουλου;
στορία το θνους μας εναι μιά τέλειωτη σειρά πό ΟΧΙ. Καί χι μονάχα θνική μας στορία, λλά καί κκλησιαστική μας.
δελφοί μου, πό τήν ελογημένη κείνη στορική περίοδο, πού ρθοδοξία συναντήθηκε μέ τήν λληνικότητα καί ζυμώθηκαν μαζί στόν ρτο τς Ρωμηοσύνης, τό ΟΧΙ τό ρχαιοελληνικό ξεπετάχτηκε πό τά χαρακώματα τν μαχν γιά τήν λευθερία, καί πέρασε,  μέσ τν γίων μας Πατέρων, τό διο δυνατό καί στά πεδία τν μαχν γιά τήν Πίστη. ποιους λληνες Πατέρες τς καθ’ μς νατολς καί νά μελετήσεις, θά δες τι τό ΟΧΙ εναι τό κέντρο τς ζως τους. Τό ΟΧΙ στήν μαρτία καί στήν πλάνη. Τό επαν καί μαρτύρησαν. Τό βροντοφώναξαν καί Θεός τς ληθείας τούς δόξασε.
Μήπως δέν ντέταξε τό ΟΧΙ ωάννης Χρυσόστομος στήν φαυλότητα το παλατιο;
Μήπως δέν στραψε τό ΟΧΙ το γίου Νικολάου πάνω στά μάγουλα το ρείου;
Μήπως δέν επε τό ΟΧΙ στούς θρόνους τούς αρετικούς καί Γρηγόριος Θεολόγος;
Μήπως δέν τό επε τό ΟΧΙ, τό μέγα καί μοναδικό ΟΧΙ, μακάριος κενος νήρ, Μρκος Εγενικός;
Χίλιοι διακόσιοι Νεομάρτυρες, ο κορυφαοι ντιστασιακοί λων τν αώνων, τί πάντησαν κατάμουτρα στήν τουρκική βαρβαρότητα; Δέν ντέταξαν να τεράστιο ΟΧΙ στήν σκλαβιά το σώματος καί τς ψυχς; 
μήπως δέν τό βροντοφώναξε τό ΟΧΙ καί θρυλικός μας Παππουλκος, γωνιζόμενος νά μς σώσει πό τά σαγόνια τν ξενόφερτων προτεσταντν ντιβασιλέων καί τν θαγενν συνεργατν τους;
Καί γιά νά ρθουμε στά χρόνια τά τωρινά. Μήπως δέν ταν ρωϊκός μητροπολίτης Αγουστίνος Καντιώτης κενος, πού βροντοφώναξε τό ΟΧΙ στήν παναίρεση το οκουμενισμο καί τό ξεπούλημα τς Μακεδονίας μας;
μήπως δέν επε τό ΟΧΙ, γιά τούς διους λόγους, καί ο γαπημένος μας γιος Παΐσιος;
δέρφια μου, σεβαστέ μας πάτερ Φώτιε, καλή καί φέλιμη  ναφορά μας σέ κάποια στορικά γεγονότα, πού σχετίζονται μέ τό νόημα τς σημερινς πετείου, λλά, θαρρ, πώς σέ τέτοιες ρες, τό καλύτερο πού χουμε νά πράξουμε ς λαός, εναι νά συλλογιστομε καί νά ναρωτηθομε: σημερινή πέτειος το ΟΧΙ τς 28ης κτωβρίου 1940, μς βρίσκει ραγε ξίους πογόνους λων ατν τν ρώων καί τν γίων;
Πόσοι πό τούς σημερινούς κυβερντες μας εναι τοιμοι νά πονε τό ΟΧΙ το Μεταξ στίς νιστόρητες παιτήσεις καί τίς πειλές τν γειτόνων μας;
Πόσοι πό τούς σημερινούς μας πολιτικούς γέτες χουν τήν βούληση καί τήν ποφασιστικότητα, νά πον τό ΟΧΙ το Τάσου Παπαδόπουλου στήν παράδοση το νόματος τς Μακεδονίας μας;
Πόσοι πό τούς σημερινούς πολιτικούς μας ξιωματούχους διαθέτουν τήν φιλοπατρία καί τό φιλότιμο, νά πον τό ΟΧΙ το Πλαστρα  στήν τιμία, στίς δοσοληψίες κάτω πό τό τραπέζι, στήν διαπλοκή καί στίς μίζες;
Πόσοι πό τούς κλεγμένους διαχειριστές το θνικο μας πλούτου διαθέτουν τόν πατριωτισμό καί τήν Πίστη το Μακρυγιάννη, νά πον τό ΟΧΙ στό ξεπούλημα τς λληνικς Γς, τν ρχαιολογικν μας χώρων, τν λιμανιν μας καί προπαντός ατς τς διας τς ξιοπρέπειας καί τιμς μας;

Πόσοι πό τούς σημερινούς κκλησιαστικούς μας ξιωματούχους διαθέτουν τήν τόλμη καί τήν άνδρεία νά πον τό ΟΧΙ το Παππουλάκου στίς ντίχριστες ποφάσεις τν πολιτικν μας καί προπαντός στούς ‘’ρραβνες’’ το ντιχρίστου μέ τήν ρθοδοξία μας;
Πόσοι πό μς, τόν πλό λαό, εμαστε τοιμοι καί πρόθυμοι νά πομε τό ΟΧΙ τν παππούδων μας στίς ρέξεις τν μαυραγοριτν δανειστν μας, νά πομε τό ΟΧΙ στήν διάλυση τς Παιδείας μας, τό ΟΧΙ στήν παραχάραξη τς στορίας μας, τό ΟΧΙ στίς κτρώσεις καί τά ναρκωτικά, τό ΟΧΙ στήν τηλεοπτική χυδαιότητα, τό ΟΧΙ στήν νηθικότητα, τό ΟΧΙ στήν προδοσία τς Μακεδονίας μας, τό ΟΧΙ στήν κατάληψη τς Πατρίδας μας πό πίστους καί λλοεθνες;
Πόσοι ραγε πό μς, τόν πλό λαό, πού λέμε τι κκλησιαζόμαστε καί κοινωνομε, εμαστε τοιμοι καί ποφασισμένοι νά πομε τό ΟΧΙ το Γέροντα Παϊσίου στίς λεκτρονικές ταυτότητες, νά πομε τό ΟΧΙ το Γέροντα ακώβου στίς συμπροσευχές καί τά συγκεκαλυμμένα συλλείτουργα, νά βροντοφωνάξουμε τό ΟΧΙ το Αγουστίνου Καντιώτη στήν θνική ποδούλωση καί τήν παναίρεση το οκουμενισμο;

Σεβαστέ μας πάτερ Φώτιε, καλοί μου δελφοί,
βαρειά καί σήκωτη κληρονομιά το ΟΧΙ. προβληματισμός ψώνεται μείλικτος. Ο παντήσεις θλιβερές.  Δυστυχς, τό μπόϊ μας τό σημερινό, πως καί νά σταθε πέναντι στό μεγαλεο το ΟΧΙ τς 28ης κτωβρίου 1940, λλά καί πέναντι σέ κάθε ΟΧΙ τς θνικς καί κκλησιαστικς μας στορίας, φαντάζει σπιθαμιαο. Ο χθροί τς Πατρίδας μας καί τς Πίστεώς μας, ξένοι καί ντόπιοι, κατάφεραν, ν πολλος, νά μς ξεγελάσουν καί νά μς φοβίσουν. Μέ χίλιους τρόπους προσπάθησαν νά μς μικρύνουν. Νά μς φανίσουν. Δέν τά κατάφεραν, μως.
Τό ΟΧΙ τς σημερινς πετείου μπορε νά κούγεται στίς μέρες μας κάπως ραιά καί τρομαγμένα, λλά κούγεται. Καί μερικές φορές μάλιστα κούγεται τόσο δυνατά, πού κάποιοι πουλημένοι τς πολιτικς καί τς κκλησιαστικς διοίκησης τρομάζουν καί ναρρωτιονται: Μά καλά, μέ τόσο κυνηγητό, μέ τόσες πειλές, μέ τόσες διώξεις, μέ τόσους χρηματισμούς, μέ τόση φτώχεια, μέ τόση παραπλάνηση, μέ τόσες σοπεδώσεις στήν Παιδεία καί στήν κκλησία, πς εναι δυνατόν καί πάρχουν κόμα σ’ ατόν τόν Τόπο ραστές το ΟΧΙ; Πς εναι δυνατόν καί συνεχίζουν νά ρθώνουν νάστημα μιμητές ρώων καί γίων;
Εναι! Γιατί λλάδα μας εναι τό γαπημένο παιδί τς Παναγις μας. Γιατί στήν λλάδα μας προσευχή καί μετάνοια δέν λειψαν. Εναι ριζωμένες βαθειά. Γιατί στήν ποια δική μας βελτηρία κράζουν δίπλα μας καί παντον στόν πίβουλο τά λείψανα τν γίων καί τν ρώων μας.
Ζήτω πέτειος το ΟΧΙ τς 28ης κτωβρίου 1940!
Ζήτω Πατρίδα μας λλάδα!
Ζήτω τό Γένος τν Ρωμην!                      

Χωροδα, 28η κτωβρίου 2018     -     Λόγος πανηγυρικός στήν πέτειο το ΟΧΙ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.

Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.