Η τοποθεσία του Παραδείσου

Η εξέλιξη του Περσικού κόλπου (Εδέμ), από κοιλάδα σε θάλασσα 

Μετά την αναφορά στην δημιουργία του ανθρώπου, το βιβλίο της Γένεσης περιγράφει τον παράδεισο, μέσα στον οποίο τοποθέτησε ο Θεός τον Αδάμ. Η ευρύτερη περιοχή, που βρισκόταν ο παράδεισος, ονομαζόταν Εδέμ (Εden). Η Εδέμ ήταν στον σημερινό Περσικό Κόλπο, ανάμεσα στις χώρες Κουβέιτ, Ιράκ και Ιράν, που ήταν τότε μια εύφορη κοιλάδα [1]. Προοδευτικά, με την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, η Εδέμ εξαφανίστηκε κάτω από την θάλασσα. Η περιοχή που συνόρευε με την Εδέμ, το σημερινό νότιο Ιράκ, ονομαζόταν Σεναάρ ή Σινάρ (Sinar).

Ο παράδεισος ήταν κήπος, τον οποίο φύτεψε ο ίδιος ο Θεός, για χάρη του Αδάμ, γεμάτος ποικίλα είδη ωραίων δέντρων, τα οποία είχαν και καρπούς, για να τρέφεται ο άνθρωπος. Στο κέντρο του κήπου υπήρχαν δύο συγκεκριμένα δέντρα, το δέντρο της Ζωής (αθανασίας) και το δέντρο της Γνώσης του καλού και του κακού (Γέν. 2,9).

Tα δέντρα ποτίζονταν από ένα ποτάμι, το οποίο διέσχιζε τον παράδεισο, και έπειτα χωριζόταν σε τέσσερεις διαφορετικούς ποταμούς. Το ποτάμι του παραδείσου είναι προφανώς ο σημερινός ποταμός Άραμπ (Shatt el Arab), που σχηματίζεται από την ένωση των ποταμών Ευφράτη και Τίγρη και εκβάλλει στον Περσικό Κόλπο.

Οι δύο από αυτούς είναι οι γνωστοί ποταμοί του σημερινού Ιράκ, Τίγρης (Hiddekel) και Ευφράτης (Perat). Οι άλλοι δύο προκαλούν μέχρι σήμερα απορία και δυσκολία στους ερμηνευτές της Βίβλου, καθώς άλλαξαν οι ονομασίες τους στο πέρασμα του χρόνου. Ο πρώτος ποταμός λεγόταν Φισῶν (Pison) και κυλούσε στην χώρα Ευιλάτ (Havilah). Ο δεύτερος ποταμός λεγόταν Γεῶν (Gihon) και κυλούσε στην γη της Αιθιοπίας (Kus ή Cush) (Γέν. 2,13).

Τα ποτάμια της Εδέμ και οι πόλεις των Σουμερίων.

Η Ευιλάτ έχει ταυτιστεί με την Αραβία και κατά πάσα πιθανότητα ο Φισῶν είναι ο σημερινός χείμαρρος Μπάτιν (Wadi al Batin), που κυλάει στα σύνορα Κουβέιτ και Σαουδικής Αραβίας, ο οποίος πριν από 7.500 χρόνια κατέληγε στην Μεσοποταμία, περίπου στο σημείο που είναι σήμερα η πόλη Μπάσρα του Ιράκ.

Το άλλο αινιγματικό ποτάμι του παραδείσου, ο Γεῶν, μπέρδεψε από την αρχαιότητα τους ιστορικούς, κυρίως από το ότι κύκλωνε (έρρεε καμπυλωτά) στην γη Κους ή Χους, που ήταν στην αρχαιότητα η ονομασία της Αιθιοπίας. Αλλά πώς ήταν δυνατόν ένα ποτάμι να ξεκινά από τα βουνά της Αιθιοπίας και να καταλήγει στον σημερινό Περσικό Κόλπο;

Η απάντηση δίνεται αργότερα, στο 11ο κεφάλαιο της Γένεσης, όπου φαίνεται ξεκάθαρα ότι η χώρα των Κους δεν ήταν στην σημερινή Αιθιοπία, αλλά στα σημερινά σύνορα Ιράν-Ιράκ, στην περιοχή που οι Ιρανοί ονομάζουν μέχρι τις μέρες μας Κουζεστάν (Khuzestan), δηλαδή γη του Κους!

Χάρτης της Μεσοποταμίας, αρχαίας και σύγχρονης.

Προφανώς, κάποια χρονική στιγμή, κάποιοι Κουσίτες έφυγαν από το Κουζεστάν, έκαναν τον παράπλου της Αραβίας (για τα νησιά λέμε «τον περίπλου», ενώ για χερσονήσους «τον παράπλου», από το ρήμα παραπλέω) και κατέληξαν στην Αιθιοπία, όπου συγχωνεύτηκαν με τους ντόπιους Αφρικανούς, και έδωσαν το όνομά τους στην νέα τους πατρίδα. Επομένως, ο ποταμός Γεῶν πρέπει να είναι ένα από τα δύο ποτάμια, που κυλούν μέχρι σήμερα στο Ιράν, ή ο Καρούν ή ο Καρχέχ.

Από το βιβλίο του ιστορικού-αρχαιολόγου Διοδώρου Ράμμου: Ορθοδοξία και Αρχαιολογία, σελ. 25-27

---

[1] Για το θέμα αυτό υπάρχουν αξιόλογες δημοσιεύσεις στο διαδίκτυο, όπως:

http://www.biblemysteries.com/library/edens.htm, 

https://www.cbsnews.com/news/lost-civilization-may-have-existed-beneath-the-persian-gulf/, 

http://www.mentesbereanas.info/english/earliestcivilization.html 

https://www.oodegr.com/oode/genesis/adam4.htm#5 

https://www.jstor.org/stable/10.1086/657397?seq=1#metadata_info_tab_contents