Η λέξη Λειτουργία είναι σύνθετη από τη λέξη λεῖτος, που σημαίνει στα αρχαία λαός και τη λέξη έργο. Η Θεία Λειτουργία από την αρχή της δημιουργίας του χριστιανισμού αποτελεί το κέντρο της χριστιανικής λατρείας. Κάθε Κυριακή ο λαός του Θεού εισέρχεται στους Ιερούς Ναούς όπου εκεί εκδηλώνει την πίστη του, την αγάπη του και την λατρεία του στο Δημιουργό Πατέρα. Βέβαια καμία θυσία δεν ευαρεστεί περισσότερο τον Θεό όσο εκείνη του Υιού Του στον Γολγοθά, γι’ αυτό κι εμείς την ίδια θυσία προσφέρουμε προς αυτόν σε κάθε Θεία Λειτουργία.
Η θεία λειτουργία από τους μελετητές Αγίους Πατέρες έχει χωριστεί σε επιμέρους τμήματα, τα οποία οδηγούν τον πιστό και τον υψώνουν προς τον Θεό. Ο Ιερέας ξεκινάει την Θεία Λειτουργία εκφωνώντας «Εὐλογημένη ἡ βασιλεία τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων» και ακολουθούν τα ειρηνικά. Έπειτα αρχίζουν τα αντίφωνα, λέγονται έτσι επειδή ψάλλοντα εναλλάξ από τους ψαλτές και συμβολίζουν τα πρώτα χρόνια της παρουσίας του Χριστού πάνω στη Γη τότε που ήταν στον κόσμο αλλά ο κόσμος δεν Τον αναγνώριζε. Κατά την πρώτη είσοδο ή αλλιώς μικρή είσοδο δηλώνεται «η αποβολή της απιστίας, η αύξηση της πίστης, η ελάττωση της κακίας, η πρόοδος της αρετής, η εξαφάνιση της άγνοιας, η προσθήκη της γνώσης» σύμφωνα με τον άγιο Μάξιμο. Επίσης κατά την πρώτη είσοδο εμφανίζεται ανάμεσα μας συμβολικά ο Χριστός. Μετά ακολουθεί ο τρισάγιος ύμνος τον οποίο ψάλλουμε για να διακηρύξουμε πως με την έλευση του Χριστού οι άγγελοι ενώθηκαν με τους ανθρώπους και αποτελούν την εκκλησία Του. Έξαλλου σύμφωνα με την παράδοση ο τρισάγιος ύμνος δόθηκε από έναν Άγγελο σε ένα παιδί και το παιδί τον παρέδωσε στον άγιο Πρόκλο.
Στη συνεχεία ακολουθεί η ανάγνωση του Αποστόλου και του Ιερού Ευαγγελίου στα οποία ο πιστός ακούει τον σωτήριο λόγο του Κυρίου και μαθαίνει για τα θαύματα Του. Κι αφού με την πρώτη είσοδο είδαμε το Χριστό να έρχεται στον κόσμο για να κηρύξει και να θαυματουργήσει τώρα κατά την μεγάλη είσοδο βλέπουμε τον Κύριο να προχωράει προς τον Γολγοθά για να θανατωθεί και στη συνεχεία να αναστηθεί για την σωτηρία μας. Ακολούθως το Σύμβολα της Πίστεως έρχεται να υπενθυμίσει στους πιστούς όλες τις ευεργεσίες του Θεού προς αυτούς. Την αποστολή δηλαδή του Υιού Του το εκούσιο πάθος Του και την ανάσταση Του για την σωτηρία των ανθρώπων αλλά και την αποστολή του Αγίου Πνεύματος για την δημιουργία της εκκλησίας. Με την Κυριακή προσευχή όλοι μας γινόμαστε παιδιά του θεού καθώς μας δίνεται η δυνατότητα να τον αποκαλέσουμε Πατέρα μας και να αισθανθούμε πιο έντονα την ένωση μαζί του. Τέλος γίνεται «η μετάληψη των Αχράντων και Ζωοποιών Μυστηρίων». Όπως τονίζει και ο Άγιος Μάξιμος με τη Θεία Μετάληψη ο άνθρωπος αξιώνεται να γίνει κατά χάριν Θεός.
Η Θεια λειτουργία λοιπόν οδηγεί τον άνθρωπο στην θέωση, συντελεί στην ανύψωση του και στην ενότητα με το Θεό Πατέρα. Ο πιστός κατά την διάρκεια της Θείας λειτουργίας ακολουθεί μια αναγωγική πνευματική διαδρομή από τη Γη στον Ουρανό, από τα ασήμαντα στα σημαντικά και από την αμαρτωλή ανθρωπινή φύση στην αναμάρτητη αγγελική κατάσταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.