Ετικέτες

23.2.18

Τό «φάντασμα τής Γιανούλας» και τά μανιαούρια της Πάτρας…





Μιά σπάνια φωτογραφία ενός τραγικού προσώπου τής τοπικής λαϊκής ιστορίας πού κάποιοι τό έκαναν χαβαλέ γιά χάχανο !

Κρίνονται ήδη από τήν επιλογή τους...Από πολλά χρόνια τώρα κάτι τέτοιες μέρες εδώ στην Πάτρα, παρακολουθούμε κάποιους νά συνεχίζουν να κοροϊδεύουν ακόμη και πεθαμένη, μια φτωχή και ταλαιπωρημένη ύπαρξη, μια γυναίκα άρρωστη και κατατρεγμένη, πού όταν ζούσε δεν είχε στον ήλιο μοίρα.

Και επειδή συνήθειο το έχουν κάποιοι εξυπνάκηδες συγκεκριμένων συνοικιών κουτσαβάκηδων και μή, όχι στο πώς να εργάζονται τίμια για το μεροκάματο της ζωής αλλά στο πώς να επεξεργάζονται και να διαπομπεύουν τούς άλλους ψάχνοντας να βρούνε κάτι επάνω τους για να τούς κολλήσουν κανένα παρατσούκλι και να χαχανίζουν μετά σαν τους βλάκες του Ψαθά, ανακάλυψαν τα τελευταία κυρίως χρόνια και το φάντασμα τής « Γιαννούλας τής κουλουρούς».
Ανέσυραν δηλαδή, κυριολεκτικά από το Νεκροταφείο μια πεθαμένη ύπαρξη και αρχίσανε το λακριντί για την ζωή της.

Τι έκανε, πόσο αφελής ήταν, τι χαζοπλάκες τής έκανε ο ένας και τί ο άλλος, «ώχου πλάκα πού κάναμε τότε…» όλα κακόγουστα και συφοριασμένα «τσίμπα με νά σε τσιμπώ να γελάσουμε κι΄ οί δυό…», και άντε δηλαδή να βγάλη ο κόσμος χάχανο, έτσι για να γελάσουμε…
Κι΄ όπως έλεγε θυμόσοφα ένας καθηγητής της Φιλοσοφίας « μά δεν ντρέπονται επιτέλους μετά από τόσα χρόνια κάποια μανιαούρια να κοροϊδεύουν στούς δρόμους την Γιαννούλα; Αν ήταν καμιά μάνα τους και αδελφή τους θα το θέλανε να την κοροϊδεύουν οί άλλοι, «άντε παιδιά να πάμε κάτω στον μώλο να γελάσουμε με την…Γιαννούλα.
Μά τόσο υπανάπτυκτοι και Τριτοκοσμικοί είναι κάποιοι Πατρινοί ( ; ) πού βγήκανε μάλιστα και υποστηρίζουν το…έθιμο!

Δεν κατάλαβα δηλαδή ; Ποιό «έθιμο» ;

Γιατί πέρα από το «έθιμο» τής βλακείας τους και του χαζοχαχανητού δεν βλέπω άλλο…» κατέληξε ο κύριος καθηγητής αγανακτισμένος με τά καμώματα κάποιων πού θέλουν να διασκεδάσουν και να δείξουν κι΄ αυτοί ότι κάτι προσφέρουν στά ….καλλιτεχνικά δρώμενα τών ημερών του Καρναβαλιού, και ότι «κάτι κι΄ εμείς είμαστε, ντέ, θαυμάστε μας..».

Για άλλες πολιτείες αυτής της χώρας δέν έχουμε δεί και δεν έχουμε διαβάσει τόσους «διαπομπευμένους τρελλούς» ( «οί ωραίοι τρελλοί της Πάτρας» τους λέει ο λαογράφος Νίκος Πολίτης ).

Αυτό όμως το πληθωρικό κακό μόνο εδώ το βρήκαμε και αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι παλαιοί απόγονοι γνήσιων Πατρινών είχαν αυτό το συνήθειο να ψάχνουν δηλαδή και να βρίσκουν παρατσούκλια και ιστορίες σέ βάρος των άλλων για να γελάσουν…

Πιθανολογούμε ότι όλοι αυτοί οί διαπομπευτές των απλοϊκών και φτωχών αυτών τύπων δεν ήσαν γηγενείς, πολιτισμένοι, και ευγενείς Πατρινοί κάποιου επιπέδου μόρφωσης αλλά προέρχονταν από ξένα μέρη, χωριά κλπ εκεί δηλαδή πού συνήθειο το έχουν με το παραμικρό να σού κολλάνε κι ένα παρατσούκλι πού μετά θα σε συνοδεύει σ΄ όλη σου την ζωή δίπλα στο πραγματικό σου επώνυμο !



Κι΄ έτσι «ανέδειξαν» στο «πνευματικό τους χαζοστερέωμα» και την «Κούλα την πλανιδού» ( μια φτωχή γυναίκα πού ζαλωμένη μ΄ ένα τσουβάλι στον κουρασμένο της ώμο γύρναγε ολημερίς στους δρόμους πουλώντας πλανιδούρια για να ζήσει…), τον «Θανάση τον δεκάρα», τον βιβλικό «Κουταλά» τον άνθρωπο του Θεού...

Ακόμη, τον «Βασίλα», τον Κοκομαϊα, τον «Πίπη», και τον «Πιπία», τον «Πέτρο τον κουρέα» ( πού του κολλάγανε Κηδειόσημα στο μαγαζί του ότι πέθανε «για να σπάσουνε πλάκα…»), τον Γιάννη τον θεό ( έξυπνο μαθητή πού του σάλεψε το μυαλό στα 16 του χρόνια και τον απόκαναν με τις κοροϊδίες οί άλλοι, οί ανοιχτομάτηδες… ).

Tον Θόδωρο τον καπετάνιο ( πού «προφήτευε» σεισμούς…), τον Γιώργη τον Μούση ( τον γαμπρό…), τον ΜΕΡΣΕΣΑΛΕ («Μέγας Ελλήνων Ρήτωρ Σοφός Ενεφανίσθη Σώσαι Ασφαλώς Λαόν Ελληνικόν» 1952 ), τον «Κουνάω – Κουνάω» ( πού κουνούσε από πάρκινσον ( ; ) συνεχώς το κεφάλι του, τον «Συμεών» ( πού έμενε σε μια βάρκα κάτω στην ακρογιαλιά της Ψιλής δίπλα στο Κτήριο Λιμένος ( και πού ανέβαινε στα τραπέζια του ουζερί του Στέφανου του Μασλουμιάν στα Προσφυγικά παριστάνοντας φωνητικά τον Γεώργιο Παπανδρέου και βγάζοντας πολιτικούς λόγους για ένα ούζο).

|Tόν Κομίνη, τόν Τσιμπιρλίου, τόν Φώτη τον Βαρκινά ( πού πούλαγε βαρκίνα από στάχτη ως απορυπαντικό της εποχής), τον «Άσε με…» ( τον αυνάν…), τον Λαλίτσα τον επιδειξία και τόν «Μονοκρούσο» ( τον εφαψία…), τον Μπιλίρη με την φυσαρμόνικα, τήν Πηνιώ, τόν Τεμπέλη, κλπ-κλπ. Πού να τους θυμηθούμε τώρα όλους…

Όλοι τους φτωχοί και κατατρεγμένοι άνθρωποι από τις συνθήκες της τότε σκληρής ζωής και με τα δικά τους ψυχολογικά και άλλα προβλήματα, και πού εν τούτοις βρέθηκαν άσπλαχνοι τύποι να τους στοχοποιήσουν και να τους περιγελούνε έτσι «για να σπάσουνε πλάκα…».

Όμως όλα αυτά, πέρα της απολίτιστης και αντικοινωνικής συμπεριφοράς, να περιγελάς δηλαδή τον τυφλό, τον χωλό, τον απλοϊκό συνάνθρωπό σου πού έχει ένα ελάττωμα ( τον ΑΜΕΑ όπως θα λέγαμε σήμερα ) δείχνει μία μεγάλη αθλιότητα μιάς απάνθρωπης ψυχής, για να μη πούμε και τίποτα χειρότερο…

Λοιπόν καλή Σαρακοστή να έχουμε και καλή μετάνοια, ενθυμούμενοι κι εκείνον τον Αγιογραφικό λόγο «μακάριοι οι πτωχοί τώ πνεύματι ότι αυτών εστι η βασιλεία των ουρανών…» ( κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο Ε΄3 ).

Γιατί μπορεί η άσημη «Γιανούλα η κουλουρού» πού τώρα ακόμη κάποιοι την περιγελούνε να βρίσκεται ευφραινόμενη στον Παράδεισο τού Θεού, ενώ οί χλευαστές της να είναι υπόδικοι από τώρα για την αιώνια τιμωρία αν δεν αλλάξουν τακτική και δεν μετανοήσουν χλευάζοντας ακόμα και πεθαμένους…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.

Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.