Η Γυναίκα.
Μια γυναίκα είχε ένα μέθυσο άντρα. Για να τον απαλλάξει από το πάθος σοφίστηκε το εξής:
Αφού τον είδε κατάκοιτο από το μεθύσι και να μοιάζει με νεκρό τον πήρε στον ώμο της και τον πήγε στο νεκροταφείο. Εκεί τον άφησε κι έφυγε. Θα ερχόταν να τον δει πάλι η γυναίκα και χτύπησε την πόρτα του νεκροταφείου. Εκείνος από μέσα ρώτησε ποιος χτυπά. Κι εκείνη απάντησε: " Εγώ είμαι, που φέρνω φαγητά στους νεκρούς". Εκείνος είπε: " Εγώ δεν θέλω φαγητό, φίλε μου, αλλά ποτό". Τότε η γυναίκα χτυπόντας το στληθος της φώναξε: " Αλίμονό μου τη δύστηχη. Τίποτα δεν κέρδισα μ΄αυτό το τέχνασμα. Και συ άντρα μου, οχι μόνο δεν έβαλες μυαλό αλλά και χειρότερος από πρίν έγινες, γιατί σου έγινε συνήθεια το πάθος".
Ο μύθος φανερώνει ότι δεν πρέπει να κρατάμε τα πάθη μας για μεγάλο χρονικό διάστημα, γιαυτό γίνονται συνήθεια που μας κατευθύνει ακόμα και αν δεν τη θέλουμε.
Του Μάξιμου Πλανούδη
Εκδ. "Πύρινος κόσμος"
Επιλογή: Κατερίνα Ανδρέου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.